33. Նշիր նահապետական հասարակության մի քանի սկզբունքներ և սովորություններ, որոնք կարևոր են Աստվածաշունչը հասկանալու համար։

³³ Աստվածաշունչ ուսումնասիրողների համար «Ծննդոց» գիրքը օգտակար է նաև նրանով, որ տեղեկություններ է հաղորդում նահապետական ժամանակաշրջանի կենսաձևի մասին։ Նահապետական հասարակությունը մի կառույց էր, որում իշխանությունը պատկանում էր նահապետին։ Այս կառույցը գործել է Աստծու ժողովրդի մեջ Նոյի օրերից մինչև այն ժամանակը, երբ Սինա լեռան մոտ տրվեց Օրենքը։ Շատ սկզբունքներ և սովորություններ, որ հետագայում տեղ գտան Օրենքի մեջ, իրականում սկիզբ են առել նահապետական ժամանակներից։ Օրինակ՝ կոլեկտիվ արժանիք (18։32), կոլեկտիվ պատասխանատվություն (19։15), մահապատիժ, արյան ու կյանքի սրբություն (9։4–6), ատելություն մարդկանց փառավորելու հանդեպ, ինչը դրսևորել է Աստված (11։4–8)։ Այս սկզբունքները մեծ դեր են ունեցել մարդկանց կյանքում ողջ պատմության ընթացքում։ Շատ իրավական գործողություններ և հասկացություններ լույս են սփռում այնպիսի իրադարձությունների վրա, որ տեղի են ունեցել հետագայում, անգամ Հիսուսի օրերում։ Աստվածաշունչը լավ հասկանալու համար հարկավոր է իմանալ նահապետական օրենքները։ Այդ օրենքները որոշում էին, թե ինչ պատասխանատվություն է կրում մարդը, որի հոգածությանը անհատներ և ունեցվածք է վստահվել (Ծննդ. 31։38, 39; 37։29–33; Հովհ. 10։11, 15; 17։12; 18։9), կանոններ էին սահմանում ունեցվածքը մեկ ուրիշին փոխանցելու վերաբերյալ (Ծննդ. 23։3–18), ինչպես նաև սկզբունքներ էին որոշում առաջնեկության իրավունքով ժառանգություն ստանալու վերաբերյալ (48։22)։ Ավելին, հետագայում Օրենքի մեջ մտան նահապետական հասարակության այնպիսի սովորություններ, ինչպիսիք են զոհաբերությունները, թլփատությունը (առաջին անգամ տրվեց Աբրահամին), ուխտեր հաստատելը, տեգրի հետ ամուսնանալը (38։8, 11, 26) և խոստումը հաստատելու համար երդումներ տալը (22։16; 24։3)f։

24։3; 28։1–8 Ամուսնանալ միայն Աստծու ծառայի հետ 1 Կորնթ. 7։39