Պատանինե՛ր, դնո՞ւմ եք հիմք ձեր ապագայի համար

«Ես գիտեմ այն խորհուրդները, որ ես խորհում եմ ձեր մասին.... խաղաղութեան խորհուրդները եւ ոչ թէ չարութեան, որ ձեզ տամ ապագան եւ յոյսը» (Երեմիա 29։11)։

1, 2. Ի՞նչ տարբեր տեսակետներ կարող են լինել պատանեկության տարիների վերաբերյալ։

ՉԱՓԱՀԱՍ մարդկանց մեծամասնությունը պատանեկությունը համարում է կյանքի մի գեղեցիկ ժամանակաշրջան։ Նրանք հիշում են իրենց պատանեկան եռանդն ու խանդավառությունը, հաճույքով մտաբերում, որ այդ ժամանակներում շատ ավելի քիչ պատասխանատվություններ ունեին, որ ամեն ժամանակ ուրախանում էին և իրենց առջևում էր մի ամբողջ կյանք՝ իր բոլոր հնարավորություններով։

² Եթե պատանի ես, ապա հավանաբար այլ տեսակետ ունես։ Դու գուցե դժվարանում ես գլուխ հանել քո մեջ տեղի ունեցող զգացական ու ֆիզիկական փոփոխություններից։ Դպրոցում հասակակիցները հավանաբար ուժեղ ճնշում են բանեցնում քեզ վրա։ Հնարավոր է, ուժերդ մինչև վերջ պետք է լարես, որպեսզի դիմադրես թմրանյութերի, ոգելից խմիչքների օգտագործմանը և անբարոյական քայլ անելուն։ Ձեզանից շատերը բախվում են չեզոքություն պահպանելու հարցին կամ հավատի հետ կապված այլ հարցերի։ Այո՛, պատանեկությունը կարող է կյանքի դժվար ժամանակաշրջան լինել։ Այնուհանդերձ, դա հնարավորությունների ժամանակաշրջան է։ Այստեղ հարցը պարզապես հետևյալն է. «Ինչպե՞ս կօգտագործես այդ հնարավորությունները»։

Վայելիր պատանեկությունդ

3. Ի՞նչ խորհուրդ և նախազգուշացում է տալիս Սողոմոնը պատանիներին։

³ Մեծահասակները կասեն քեզ, որ պատանեկությունը երկար չի տևում, և նրանք ճիշտ են։ Ընդամենը մի քանի տարի, և քո պատանեկությունը անցած կլինի։ Ուրեմն՝ վայելիր այն, քանի դեռ չի անցել։ Հենց դա խորհուրդ տվեց Սողոմոն թագավորը, որը գրեց. «Ուրախացիր, երիտասարդ, քո մանկութիւնումը, եւ թող զուարճացնէ քեզ քո սիրտը երիտասարդութեանդ օրերումը. եւ գնա քո սրտի ճանապարհովը եւ աչքերիդ նայուածքովը»։ Բայց Սողոմոնը նաև պատանիներին նախազգուշացնում է. «Տրտմութիւնը հեռացրու սրտիցդ, եւ դէն արա չարութիւնը մարմնիցդ,— հետո ավելացնում է.— մանկութիւնը եւ երիտասարդութիւնը ունայն է» (Ժողովող 11։9, 10)։

4, 5. Ինչո՞ւ պատանիները խելացի կվարվեն, եթե լավ հիմք դնեն իրենց ապագայի համար։ Բացատրեք։

⁴ Հասկանո՞ւմ ես, թե ինչ էր ուզում ասել Սողոմոնը։ Նրա խոսքերը լուսաբանենք օրինակով։ Պատկերացրու մի պատանի, որը թանկարժեք նվեր է ստացել, ասենք՝ մեծ դրամական ժառանգություն։ Ի՞նչ կանի նա դրա հետ։ Նա կարող է այդ գումարը մինչև վերջին կոպեկը ծախսել իր հաճույքների վրա, ճիշտ այնպես, ինչպես Հիսուսի պատմած առակի անառակ որդին (Ղուկաս 15։11–23)։ Բայց ի՞նչ կզգա նա, երբ տեսնի, որ փողը վերջացել է։ Անշուշտ կզղջա, որ այդքան անխոհեմ է վարվել։ Իսկ այժմ պատկերացրու, որ նա որոշել է այդ գումարն օգտագործել իր համար լավ ապագա կառուցելու նպատակով ու դրա մեծ մասը ներդնում է մի ինչ–​որ շահավետ գործի մեջ։ Երբ ի վերջո այդ ներդրումը սկսի եկամուտ բերել, ի՞նչ ես կարծում, այդ պատանին կափսոսա՞, որ գումարը չի ծախսել իր պատանեկան հաճույքների վրա։ Ինչ խոսք, նա չի՛ ափսոսա։

⁵ Քո պատանեկության տարիները համարիր նվեր Աստծո կողմից, քանի որ հենց այդպես էլ կա։ Ինչպե՞ս կօգտագործես այդ տարիները։ Կարող ես քո ողջ եռանդն ու խանդավառությունը ծախսել սեփական հաճույքների վրա՝ ամբողջ ժամանակդ տրամադրելով դրանց ու չմտածելով ապագայի մասին։ Սակայն եթե այդպես վարվես, ապա քո «մանկութիւնը եւ երիտասարդութիւնը» իսկապես «ունայն» կլինեն։ Որքա՜ն ավելի խելացի կլինի պատանեկության տարիներն օգտագործել ապագայի լավ հիմք դնելու համար։

6. ա) Ի՞նչ խորհուրդ է տալիս Սողոմոնը պատանիներին, որը կարող է առաջնորդություն լինել նրանց համար։ բ) Ի՞նչ է ուզում Եհովան անել պատանիների համար, և ինչպե՞ս պատանին կարող է օգուտ ստանալ դրանից։

⁶ Սողոմոնը մի սկզբունք է նշել, որը կարող է օգնել քեզ պատանեկության տարիները լավագույն ձևով օգտագործելու։ Նա ասաց. «Յիշիր քո ստեղծողին քո երիտասարդութեան օրերումը» (Ժողովող 12։1)։ Հաջողության բանալին այս խորհրդին հետևելու մեջ է՝ լսել Եհովային ու կատարել նրա կամքը։ Եհովան հին իսրայելացիներին ասաց, թե ինչ է ցանկանում անել նրանց համար. «Ես գիտեմ այն խորհուրդները, որ ես խորհում եմ ձեր մասին.... խաղաղութեան խորհուրդները եւ ոչ թէ չարութեան, որ ձեզ տամ ապագան եւ յոյսը» (Երեմիա 29։11)։ Եհովան քեզ նույնպես ցանկանում է ‘ապագա և հույս’ տալ։ Եթե հիշես նրան քո գործերում, մտքերում, նաև որոշումներ կայացնելիս, ապա այդ ապագան ու հույսը իրականություն կդառնան (Յայտնութիւն 7։16, 17; 21։3, 4)։

«Մօտեցէք Աստուծուն»

7, 8. Ինչպե՞ս կարող է պատանին մոտենալ Աստծուն։

⁷ Հակոբոսը մեզ քաջալերում է հիշել Եհովային՝ ասելով. «Մօտեցէք Աստուծուն, եւ նա կ’մօտենայ ձեզ» (Յակոբոս 4։8)։ Եհովան Ստեղծիչն է, երկնային Գերիշխանը ու արժանի է, որ բոլորը երկրպագեն ու փառաբանեն նրան (Յայտնութիւն 4։11)։ Սակայն եթե մենք մոտենանք նրան, նա կմոտենա մեզ։ Մի՞թե սիրտդ չի ջերմանում նման սիրալիր հետաքրքրվածությունից (Մատթէոս 22։37)։

⁸ Մենք Եհովային կարող ենք մոտենալ մի շարք ձևերով։ Օրինակ՝ Պողոս առաքյալն ասում է. «Աղօթքին միշտ հետեւեցէք. եւ արթուն կացէք նորանում գոհութիւնով» (Կողոսացիս 4։2)։ Այլ խոսքով՝ քո մեջ աղոթելու սովորություն մշակիր։ Բավական չեն այն դեպքերը, երբ հայրդ կամ ժողովում հավատակիցդ քեզ ներկայացնում են աղոթքով, և դու պարզապես «ամեն» ես անում։ Երբևէ սիրտդ բացե՞լ ես Եհովայի առջև ու ասե՞լ ես նրան, թե ինչ ես մտածում, ինչից ես վախենում, ինչ դժվարություններ ունես։ Երբևէ պատմե՞լ ես նրան այն բաները, որոնց մասին անհարմար կզգայիր խոսել որևէ մեկի հետ։ Անկեղծ, սրտանց աղոթքները խաղաղության զգացում են բերում (Փիլիպպեցիս 4։6, 7)։ Նրանք օգնում են մեզ մոտենալու Եհովային ու զգալու, որ նա էլ մեզ է մոտենում։

9. Ինչպե՞ս կարող է պատանին լսել Եհովային։

⁹ Հետևյալ ներշնչյալ խոսքերում մենք գտնում ենք ևս մեկ միջոց՝ մոտենալու Եհովային. «Խորհուրդ լսիր եւ խրատ ընդունիր, որ յետի ժամանակումդ [«ապագային», ԱԱ] իմաստուն լինես» (Առակաց 19։20)։ Այո՛, եթե լսում ես Եհովային ու հնազանդվում ես նրան, ուրեմն ապագայի լավ հիմք ես դնում։ Ինչպե՞ս կարող ես ցույց տալ, որ իսկապես լսում ես Եհովային։ Կասկած չկա, որ հաճախում ես քրիստոնեական հանդիպումներին և լսում ես ծրագիրը, նաև ‘պատվում ես քո հորը և մորը’՝ ներկա լինելով Աստվածաշնչի ընտանեկան ուսումնասիրությանը (Եփեսացիս 6։1, 2; Եբրայեցիս 10։24, 25)։ Դա շատ լավ է։ Իսկ ‘գնո՞ւմ ես ժամանակը’՝ հանդիպումներին նախապատրաստվելու, կանոնավորաբար Աստվածաշունչ կարդալու և հետազոտություններ անելու համար։ Փորձո՞ւմ ես կիրառել իմացածդ, որպեսզի լինես ‘ինչպես իմաստուն’ (Եփեսացիս 5։15–17; Սաղմոս 1։1–3)։ Եթե դրանք անում ես, ուրեմն մոտենում ես Եհովային։

10, 11. Ի՞նչ մեծ օրհնություններ են ստանում պատանի քրիստոնյաները, երբ Եհովային լսում են։

¹⁰ «Առակաց» գրքի առաջին խոսքերում Աստծո կողմից ներշնչված գրողը բացատրում է, թե որն է այդ գրքի նպատակը։ Ինչպես նա է ասում, այդ գիրքը «իմաստութիւն եւ խրատ գիտենալու համար [է], հանճարի [կամ՝ հասկացողության] խօսքերը հասկանալու համար. իմաստութեան խրատն ընդունելու համար, այսինքն արդարութիւն, իրաւունք եւ ուղղութիւն. պարզամիտներին խորագիտութիւն տալու համար, երիտասարդին՝ գիտութիւն եւ խորհրդածութիւն» (Առակաց 1։1–4)։ Հետևաբար կարդալով ու կյանքում կիրառելով «Առակացի», ինչպես նաև Աստվածաշնչի մնացած գրքերում ամփոփված խոսքերը՝ դու քո մեջ կմշակես արդարություն և «ուղղութիւն», ու Եհովան շատ ուրախ կլինի, որ դու մոտեցել ես իրեն (Սաղմոս 15։1–5)։ Ինչքան ավելի շատ զարգացնես խորագիտություն, «իրաւունք»՝ արդարադատություն, ձեռք բերես գիտելիքներ ու խորհրդածես, այնքան ավելի խելամիտ որոշումներ կկայացնես։

¹¹ Հիմնավո՞ր է պատանուց ակնկալել, որ այդքան իմաստնորեն գործի։ Այո, քանի որ բազմաթիվ պատանի քրիստոնյաներ այդպես են վարվում։ Դրա արդյունքն այն է, որ մարդիկ հարգում են նրանց ու ‘չեն անարգում նրանց մանկությունը’՝ պատանեկությունը (Ա Տիմոթէոս 4։12)։ Նրանց ծնողները բոլոր հիմքերն ունեն հպարտանալու իրենց զավակներով, իսկ Եհովան ասում է, որ նրանք ուրախացնում են իր սիրտը (Առակաց 27։11)։ Թեպետ նրանք պատանի են, այնուամենայնիվ կարող են վստահ լինել, որ հետևյալ ներշնչյալ խոսքերը իրենց են վերաբերում. «Արդարին մտիկ արա եւ ուղիղին տես. այսպիսի մարդի վերջը խաղաղութիւն է» (Սաղմոս 37։37)։

Ճիշտ ընտրություն կատարիր

12. Ո՞րն է այն կարևոր ընտրություններից մեկը, որ պատանին անում է, և ինչո՞ւ են այդ ընտրության հետևանքները տևական։

¹² Պատանեկությունը զանազան ընտրություններ կատարելու շրջան է, որոնցից մի քանիսը տևական հետևանքներ են ունենում։ Որոշ ընտրություններ, որ անում ես ներկայումս, իրենց հետևանքները զգալ կտան տարիներ շարունակ։ Իմաստնորեն կատարված ընտրությունը նպաստում է երջանիկ, հաջողություններով լի կյանքով ապրելուն։ Անխոհեմ ընտրությունը կարող է հետք թողնել ողջ կյանքի վրա։ Քննարկենք, թե ինչպես են այս խոսքերը ճշմարիտ երկու ընտրությունների առնչությամբ, որ դու կանես։ Առաջին՝ ինչպիսի՞ մարդկանց հետ ես մտադիր ընկերություն անել։ Իսկ ինչո՞ւ է դա կարևոր։ Ահա թե ինչ է ասվում ներշնչյալ առակում. «Իմաստունների հետ վարուողը իմաստուն կ’դառնայ. բայց տխմարների հետ ընկերացողը կ’չարանայ» (Առակաց 13։20)։ Այլ խոսքով՝ մենք ի վերջո կնմանվենք նրանց, ում հետ ընկերակցում ենք՝ կամ «իմաստուն» կդառնանք, կամ ‘տխմար’։ Ո՞ւմ կցանկանայիր նմանվել։

13, 14. ա) Բացի անմիջականորեն մարդկանց հետ շփվելուց, ուրիշ ի՞նչ է մտնում ընկերակցությունների մեջ։ բ) Ո՞ր սխալ մտայնությունից պետք է պատանիները զգուշանան։

¹³ Իհարկե, երբ խորհում ես ընկերակցությունների մասին, հավանաբար միտքդ է գալիս մարդկանց հետ շփվելը։ Դա ճիշտ է, բայց ընկերակցությունը միայն մարդկանց հետ հաղորդակցվելը չէ։ Երբ հեռուստացույց ես դիտում, երաժշտություն ես լսում, վեպ ես կարդում, կինոթատրոնում ֆիլմ ես նայում կամ Ինտերնետից ես օգտվում, դու ընկերակցում ես։ Եթե այդ «ընկերակիցը» նպատակ ունի հագուրդ տալ անհատի՝ բռնությանն ու անբարոյականությանը առնչվելու հակումներին կամ եթե քաջալերում է թմրանյութերի գործածումը, հարբեցողությունը և ցանկացած բան, որ հակառակ է Աստվածաշնչի սկզբունքներին, ապա դու ընկերակցում ես ‘անզգամի’ հետ, որն իրեն այնպես է պահում, կարծես թե Եհովան գոյություն չունի (Սաղմոս 14։1)։

¹⁴ Հնարավոր է, մտածում ես, թե քանի որ հաճախում ես քրիստոնեական հանդիպումների ու ժողովի հետ ծառայության ես գնում, ուրեմն բավական ուժեղ ես, ուստի չես ընկնի բռնություն ցուցադրող ֆիլմի կամ այնպիսի երգերի ազդեցության տակ, որոնց երաժշտությունն ախորժելի է, բայց բովանդակությունը՝ կասկածելի։ Գուցե քեզ թվում է, թե ոչ մի վատ բան չի լինի, եթե մի թռուցիկ հայացք նետես Ինտերնետի պոռնկագրական էջերից մեկին։ Պողոս առաքյալը քեզ ասում է, որ ճիշտ չես մտածում։ Նա նշում է. «Չար ընկերակցութիւններն ապականում են բարի վարքերը» (Ա Կորնթացիս 15։33)։ Ցավալի է, բայց բազմաթիվ խոստումնալից պատանի քրիստոնյաներ իրենց բարի վարքը ապականել են վատ ընկերակցություններով։ Ուրեմն՝ եղիր վճռական՝ խուսափելու նման ընկերակցություններից։ Եթե այդպես ես վարվում, նշանակում է հետևում ես Պողոսի հետևյալ խորհրդին. «Մի կերպարանուիք այս աշխարհքի կերպարանքովը. այլ նորոգուեցէք ձեր մտքի նորոգութեամբը, որ դուք քննէք թէ ի՞նչ է Աստուծոյ կամքը՝ բարին, հաճելին եւ կատարեալը» (Հռովմայեցիս 12։2)։

15. Ո՞րն է երկրորդ ընտրությունը, որ պատանիները պետք է անեն, և երբեմն ի՞նչ ճնշումների կարող են նրանք ենթարկվել դրա հետ կապված։

¹⁵ Իսկ այժմ քննենք երկրորդ ընտրությունը, որ դու կանես։ Կգա ժամանակը, երբ ստիպված կլինես որոշել, թե ինչ ես անելու դպրոցն ավարտելուց հետո։ Եթե ապրում ես այնպիսի վայրում, որտեղ գործազրկությունը տարածված է, ապա գուցե ներքին ստիպողականություն զգաս ձեռքից բաց չթողնելու հնարավոր լավագույն աշխատանքը։ Իսկ եթե ապրում ես հարուստ երկրում, ապա գուցե աշխատանքի տեսակետից ընտրություն անելու բավական հնարավորություններ ունենաս, որոնցից մի քանիսը նույնիսկ շատ գայթակղիչ կարող են լինել։ Լավագույն մղումներ ունենալով՝ քո ուսուցիչները կամ ծնողները գուցե հորդորեն քեզ այնպիսի մասնագիտություն ձեռք բերել, որը քեզ նյութապես կապահովի և, հնարավոր է, նույնիսկ կհարստացնի։ Սակայն այդ մասնագիտությամբ սովորելու համար գուցե ստիպված լինես մեծապես կրճատել այն ժամանակը, որ կարող ես հատկացնել Եհովային ծառայելուն։

16, 17. Բացատրեք, թե սուրբգրային որոշ համարներ ինչպես կարող են օգնել պատանուն հավասարակշռված տեսակետ ունենալու աշխատանքի հանդեպ։

¹⁶ Մի մոռացիր Աստվածաշնչին դիմել նախքան որոշում կայացնելը։ Աստվածաշունչը քաջալերում է աշխատել նյութական միջոցներ ձեռք բերելու համար։ Այստեղից հետևում է, որ մենք պարտավոր ենք հոգալ մեր կարիքները (Բ Թեսաղոնիկեցիս 3։10–12)։ Բայց մասնագիտություն ընտրելիս այլ հարցեր էլ պետք է հաշվի առնել։ Մենք քաջալերում ենք քեզ կարդալ հետևյալ սուրբգրային համարները ու խորհել, թե ինչպես կարող են դրանք օգնել հավասարակշռված մոտեցում ցուցաբերելու մասնագիտություն ընտրելու հարցում՝ Առակաց 30։8, 9; Ժողովող 7։11, 12; Մատթէոս 6։33; Ա Կորնթացիս 7։31, ՆԱ; Ա Տիմոթէոս 6։9, 10։ Կարդալով այս համարները՝ տեսնո՞ւմ ես դրանցում Եհովայի տեսակետը այդ հարցի առնչությամբ։

¹⁷ Աշխատանքը երբեք չպետք է դառնա այն աստիճան կարևոր, որ ստվեր գցի Եհովային մատուցվող մեր ծառայության վրա։ Եթե միջնակարգ կրթություն ունենալով կարող ես բավարար աշխատանք գտնել, հրաշալի է։ Իսկ եթե դպրոցն ավարտելուց հետո անհրաժեշտություն ես զգում լրացուցիչ կրթություն ստանալու, ապա քննիր այդ հարցը ծնողներիդ հետ։ Այնուհանդերձ, հիշիր, որ «լաւագոյնն», կամ՝ ավելի կարևորը, հոգևոր բաներին հետամուտ լինելն է (Փիլիպպեցիս 1։9, 10)։ Մի՛ կրկնիր Բարուքի՝ Երեմիայի գրագրի սխալը։ Նա կորցրեց իր գնահատանքը ծառայության մեջ ունեցած առանձնաշնորհումների հանդեպ ու սկսեց ‘մեծամեծ բաներ որոնել իր համար’ (Երեմիա 45։5)։ Բարուքը մի պահ մոռացավ, որ այս աշխարհի ոչ մի ‘մեծամեծ բան’ չի կարող իրեն մոտեցնել Եհովային կամ օգնել վերապրելու Երուսաղեմի կործանումից։ Նման մի բան կարող է պատահել մեզ հետ։

Գնահատիր սուրբ բաները

18, 19. ա) Ինչի՞ց է տառապում քո շրջապատի մարդկանց մեծամասնությունը, և ի՞նչ զգացումներ պետք է ունենաս նրանց հանդեպ։ բ) Ինչո՞ւ շատերը հոգևոր քաղց չեն զգում։

¹⁸ Երբևէ լրատվական միջոցներով տեսե՞լ ես սովահար երեխաների պատկերներ։ Եթե այո, ապա անկասկած սիրտդ ցավել է նրանց համար։ Իսկ ցավո՞ւմ է սիրտդ այն մարդկանց համար, որոնք ապրում են քո շրջապատում։ Ինչո՞ւ պետք է այսպիսի հարց առաջանա քո մեջ։ Պատճառն այն է, որ այդ մարդկանց մեծ մասը նույնպես տանջվում է քաղցից։ Նրանց տանջում է այն սովը, որի մասին մարգարեացավ Ամովսը. «Ահա օրեր են գալիս, ասում է Տէր Եհովան, որ սով պիտի ուղարկեմ երկրի վերայ, ոչ թէ հացի սով եւ ոչ ջրի ծարաւ, այլ Տիրոջ խօսքը լսելու» (Ամովս 8։11)։

¹⁹ Իհարկե, հոգևոր սովահարության մեջ գտնվող այս մարդկանց մեծամասնությունը չի գիտակցում իր հոգևոր կարիքները (Մատթէոս 5։3, ՆԱ)։ Շատերը հոգևոր քաղց չեն զգում։ Ոմանց նույնիսկ թվում է, թե իրենք կուշտ են։ Սակայն եթե այդպես է, ապա դրա պատճառն այն է, որ նրանք սնվում են «աշխարհքի» անարժեք ‘իմաստությամբ’, որի մեջ մտնում են նյութապաշտությունը, գիտնականների զանազան ենթադրություններն ու վարկածները, բարոյականության վերաբերյալ տեսակետները և այլն։ Ոմանք կարծում են, թե ժամանակակից «իմաստության» կողքին Աստվածաշունչը հնացած գիրք է։ Սակայն «աշխարհքը [իր] իմաստութիւնով չ’ճանաչեց Աստուծուն»։ Աշխարհի իմաստությունը չի օգնի քեզ մոտենալ Աստծուն։ Դա ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ «յիմարութիւն.... Աստուծոյ առաջին» (Ա Կորնթացիս 1։20, 21; 3։19)։

20. Ինչո՞ւ խելամիտ չէ ցանկանալ ընդօրինակել այն մարդկանց, ովքեր չեն երկրպագում Եհովային։

²⁰ Երբ նայում ես այդ սովահար երեխաների պատկերներին, ցանկանո՞ւմ ես նրանց նման լինել։ Անշուշտ ոչ։ Սակայն որոշ պատանիներ, որոնց ծնողները քրիստոնյաներ են, ցանկացել են նման լինել իրենց շրջապատի՝ հոգևորապես սոված մարդկանց։ Հավանաբար, նրանք կարծում են, թե աշխարհիկ պատանիները հոգսեր չունեն, վայելում են կյանքը։ Այդ քրիստոնյա պատանիները մոռանում են, որ նրանք օտարացած են Աստծուց (Եփեսացիս 4։17, 18)։ Մոռանում են նաև, թե հոգևորապես քաղցած մնալը ինչ վատ հետևանքներ է ունենում։ Դրանցից մի քանիսն են՝ անցանկալի պատանեկան հղիությունը, անբարո քայլի բերած ֆիզիկական ու էմոցիոնալ խնդիրները, ծխելը, հարբեցողությունը, թմրանյութերի գործածումը։ Հոգևորապես քաղցած մնալու արդյունքում անհատը սկսում է ըմբոստության ոգի դրսևորել, իրականում ոչ մի հույս չի ունենում ու զրկվում է առաջնորդությունից կյանքում։

21. Ինչպե՞ս կարող ենք պաշտպանվել այն սխալ հայացքներից, որ ունեն Եհովային չպաշտող անձինք։

²¹ Ուրեմն երբ գտնվում ես դպրոցում՝ այնպիսի մարդկանց շրջանում, ովքեր չեն երկրպագում Եհովային, թույլ մի տուր, որ նրանց հայացքները տիրապետեն քեզ (Բ Կորնթացիս 4։18)։ Նրանցից ոմանք անարգաբար կխոսեն հոգևոր բաների վերաբերյալ։ Բացի այդ, լրատվական միջոցները նուրբ ձևով «կասեն», որ նորմալ բան է անբարո արարք գործելը, հարբելը կամ կեղտոտ լեզու օգտագործելը։ Դիմադրի՛ր նման ազդեցությանը։ Շարունակի՛ր կանոնավորաբար հաղորդակցվել նրանց հետ, ովքեր ունեն «հաւատք եւ բարի խղճմտանք»։ Միշտ ‘ավելի առաջացիր Տիրոջ գործում’ (Ա Տիմոթէոս 1։19; Ա Կորնթացիս 15։58)։ Զբաղվա՛ծ եղիր ժողովի գործերով ու քարոզչական ծառայությամբ։ Դպրոցական տարիներին ժամանակ առ ժամանակ ծառայի՛ր որպես ենթառահվիրա։ Այս ձևով հոգևոր տեսողությունդ սրելով՝ միշտ հավասարակշիռ անձնավորություն կլինես (Բ Տիմոթէոս 4։5)։

22, 23. ա) Ինչո՞ւ պատանի քրիստոնյայի կատարած ընտրությունը հաճախ անհասկանալի կլինի մյուսներին։ բ) Պատանիներին քաջալերանք է տրվում ի՞նչ անել։

²² Իրերի հանդեպ հոգևոր տեսակետ ունենալը հավանաբար կմղի քեզ կայացնելու այնպիսի որոշումներ, որոնք անհասկանալի կլինեն մյուսներին։ Օրինակ՝ մի քրիստոնյա դպրոցական երաժշտական բացառիկ ընդունակություններ ուներ, ինչպես նաև բարձր գնահատականներ էր ստանում բոլոր առարկաներից։ Դպրոցն ավարտելուց հետո նա միացավ իր հորը, որը պատուհան մաքրող էր, որպեսզի կարողանար ծառայել որպես լիաժամ ավետարանիչ՝ ռահվիրա։ Նրա ուսուցիչների համար անհասկանալի էր, թե ինչու նա այդպիսի որոշում կայացրեց, բայց եթե դու արդեն մոտեցել ես Եհովային, վստահ ենք, որ հասկանում ես այդ պատանու կատարած քայլի իմաստը։

²³ Քո պատանեկությունը քեզ հրաշալի հնարավորություններ է ընձեռում, ուստի խորհելով այն մասին, թե ինչպես օգտագործես դրանք՝ ‘քո անձի համար բարի հիմք գանձիր հանդերձյալի [այսինքն՝ ապագայի] համար, որ հավիտենական կյանք ձեռք բերես’ (Ա Տիմոթէոս 6։19)։ Վճռականորեն տրամադրվիր քո Մեծ Ստեղծիչին հիշել պատանեկության տարիներին, ինչպես նաև քո ամբողջ կյանքում։ Սա է միակ ձևը կառուցելու երջանիկ ապագա, ապագա, որը վերջ չի ունենա։

Ի՞նչ եզրակացության հանգեցիր

• Ո՞ր ներշնչյալ խորհուրդն է օգնում պատանիներին ապագայի պլաններ կազմելու հարցում։

• Որո՞նք են միջոցներից մի քանիսը, որոնք կարող են պատանուն ‘մոտեցնել Աստծուն’։

• Որո՞նք են պատանու կայացրած այն մի քանի որոշումները, որ ազդեցություն կթողնեն նրա ապագայի վրա։

[նկարներ 15–րդ էջի վրա]

Թույլ կտա՞ս, որ անձնական ձգտումներդ կլանեն քո ամբողջ եռանդն ու խանդավառությունը

[նկար 16–րդ և 17–րդ էջերի վրա]

Իմաստուն պատանի քրիստոնյաները իրենց հոգևոր տեսողությունը հստակ են պահում