Նա վարձատրում է բոլոր նրանց, ովքեր ծառայում են իրեն

«ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈ՛ՒՆ»։ Ո՞վ չի ուրախանում՝ լսելով երախտագիտության խոսքեր կատարված լավ աշխատանքի կամ էլ սրտանց տրված նվերի համար։ Բոլորս էլ ուզում ենք զգալ, որ մեր ջանքերը գնահատվում են, հատկապես նրանց կողմից, ում սիրում ենք։ Իհարկե, ամենից շատ սիրում ենք մեր Աստծուն՝ Եհովային։ Իսկ նա գնահատո՞ւմ է իրեն ծառայելու համար մեր գործադրած ջանքերը։ Քննենք աստվածաշնչյան մի դրվագ, երբ Աբդիմելեք անունով մի մարդ, իր կյանքը վտանգի ենթարկելով, փրկեց Աստծու մարգարեներից մեկին (կարդա՛ Երեմիա 38։7–13; 39։16–18)։

Ո՞վ էր Աբդիմելեքը։ Հավանաբար, նա Հուդայի Սեդեկիա թագավորի պալատականներից էրa։ Նա Երեմիայի ժամանակակիցն էր։ Աստված Երեմիայի միջոցով անհավատարիմ Հուդային նախազգուշացնում էր գալիք կործանման մասին։ Թեև Աբդիմելեքը ապրում էր անհավատ իշխանների մեջ, նա աստվածավախ մարդ էր և շատ էր հարգում Երեմիային։ Աբդիմելեքի աստվածահաճո հատկությունները փորձվեցին, երբ չար իշխանները անհիմն կերպով Երեմիային մեղադրեցին խռովարարության մեջ և նրան գցեցին ցեխով լի ջրամբարը՝ թողնելով, որ մեռնի (Երեմիա 38։4–6)։ Ինչպե՞ս վարվեց Աբդիմելեքը։

Աբդիմելեքը չվախեցավ իշխաններից և գործեց վճռականորեն։ Նա բոլորի ներկայությամբ մոտեցավ Սեդեկիա թագավորին և բողոքեց Երեմիայի հանդեպ անարդար վերաբերմունքից։ Մատնացույց անելով հավանաբար այս չարագործներին՝ Աբդիմելեքը թագավորին ասաց. «Այս մարդիկ Երեմիա մարգարեի հանդեպ ամեն ինչում վատ վարվեցին» (Երեմիա 38։9)։ Սեդեկիան լսեց նրան, պատվիրեց վերցնել 30 մարդ և գնալ Երեմիային ազատելու։

Այնուհետև Աբդիմելեքը մեկ այլ չքնաղ հատկություն ցուցաբերեց՝ բարություն։ Նա «պատռված լաթեր ու մաշված կտորներ վերցրեց և դրանք պարաններով իջեցրեց Երեմիայի մոտ»։ Ինչո՞ւ լաթեր և կտորներ։ Որպեսզի երբ ցեխի մեջ խրված Երեմիային պարաններով քաշեին վերև, նրա թևատակերը չհարեին (Երեմիա 38։11–13)։

Եհովան տեսավ, թե Աբդիմելեքն ինչ արեց։ Գնահատե՞ց Աստված նրա արածը։ Երեմիայի միջոցով Եհովան Աբդիմելեքին ասաց, որ Հուդայի կործանումն անխուսափելի է։ Հետո Աբդիմելեքին հավաստիացում տվեց, որը մի աստվածաշնչագետ անվանեց «փրկության հնգամասն երաշխիք»։ Եհովան ասաց. «Քեզ ես կազատեմ.... Դու չես տրվի.... մարդկանց ձեռքը.... Քեզ անպատճառ կազատեմ.... Դու սրով չես ընկնի.... Քո հոգին քեզ համար իբրև ավար կլինի»։ Ինչո՞ւ Եհովան խոստացավ փրկել Աբդիմելեքին։ «Որովհետև դու ապավինեցիր ինձ»,— ասում է նա (Երեմիա 39։16–18)։ Եհովան գիտեր, որ Աբդիմելեքն այդպես վարվեց ոչ միայն այն պատճառով, որ մտածում էր Երեմիայի մասին, այլև այն պատճառով, որ վստահում և հավատում էր Իրեն։

Պարզ է, թե ինչ ենք սովորում. Եհովան գնահատում է այն ամենը, ինչ անում ենք իր համար։ Աստվածաշունչը վստահեցնում է մեզ, որ նա հիշում է ամենափոքր բաներն անգամ, որ անում ենք հավատով լի սրտով (Մարկոս 12։41–44)։ Սիրտդ չի՞ մղում քեզ մտերմանալու Եհովայի՝ երախտագետ Աստծու հետ։ Եթե այո, ապա կարող ես վստահ լինել, որ նա կանի այն, ինչ գրված է իր Խոսքում. «Նա.... վարձատրում է նրանց, ովքեր ջանադրաբար փնտրում են իրեն» (Եբրայեցիներ 11։6)։

Աստվածաշնչի ընթերցանության ծրագիր մայիս ամսվա համար

◼ Երեմիա 32–50

[ծանոթագրություն]