5. Ի՞նչ հանձնարարություն ստացավ Հովնանը, և ինչպե՞ս նա արձագանքեց։

⁵ Հովնանը մարգարե էր Իսրայելի հյուսիսային թագավորությունում, Հովասի որդի Հերոբովամ II–րդ թագավորի օրոք (Դ Թագաւորաց 14։23–25)։ Մի օր Եհովան հրամայեց Հովնանին թողնել Իսրայելը ու գնալ Նինվե՝ հզոր Ասորեստանի մայրաքաղաք։ Ո՞րն էր նրա առաքելությունը։ Հովնանը պետք է Նինվեի բնակիչներին զգուշացներ, որ իրենց քաղաքը շուտով ավերվելու է (Յովնան 1։1, 2)։ Բայց նա, Աստծո առաջնորդությանը հետևելու փոխարեն, փախավ։ Հովնանը նստեց մի նավ, որը գնալու էր Թարսիս՝ Նինվեից շատ հեռու (Յովնան 1։3)։

9. Երբ ուժեղ փոթորիկը սպառնում էր ծովագնացների կյանքին, ի՞նչ հատկություններ դրսևորեց Հովնանը։

⁹ Չկամենալով հնազանդվել Եհովայի պատվերին՝ Հովնանը նստեց մի նավ, որը նրան ավելի ու ավելի էր հեռացնում իր նշանակման վայրից։ Բայց չնայած դրան՝ Եհովան չկորցրեց վստահությունը իր մարգարեի հանդեպ և ոչ էլ նրա փոխարեն մեկ ուրիշի նշանակեց։ Նա ուզում էր Հովնանին խելքի բերել։ Եհովան մի ուժգին փոթորիկ բարձրացրեց ծովում։ Նավը, որում գտնվում էր Հովնանը, սկսեց այս ու այն կողմ շպրտվել ալիքներից։ Անմեղ մարդկանց մահ էր սպառնում, և դա... Հովնանի պատճառով (Յովնան 1։4)։ Ինչպե՞ս էր վարվելու Հովնանը։ Չցանկանալով, որ ծովագնացներն իր պատճառով կորցնեին իրենց կյանքը՝ նա ասաց. «Առէք ինձ եւ գցեցէք ինձ ծովը, եւ ծովը կ’դադարէ ձեզ վերայ» (Յովնան 1։12)։ Հովնանը հիմքեր չուներ մտածելու, թե երբ նրանք հենց այդպես էլ վարվեին, Եհովան իրեն կփրկեր (Յովնան 1։15)։ Այնուհանդերձ, նա պատրաստ էր մեռնել, որպեսզի մյուսները փրկվեն։ Արդյոք չե՞նք տեսնում այստեղ քաջության, խոնարհության և սիրո դրսևորումներ։