16. ա) Ովքե՞ր են նման փշածածկ հողին։ բ) Ըստ երեք Ավետարանների՝ ի՞նչ են նշանակում փշերը (տե՛ս ծանոթագրությունը)։

¹⁶ Ովքե՞ր են նման փշածածկ հողին։ Հիսուսը բացատրում է. «Փշերի մէջ ընկնողն էլ նորանք են, որ խօսքը լսած են լինում, բայց հոգսերից եւ հարստութիւնից եւ կեանքի զուարճութիւններից՝ գնալով խեղդվում են, եւ անպտուղ են լինում» (Ղուկաս 8։14)։ Ճիշտ ինչպես փշերն ու ցանված սերմն են միաժամանակ աճում, այդպես էլ որոշ անհատներ փորձում են միաժամանակ տեղ հատկացնել և՛ Աստծո խոսքին, և՛ ‘կյանքի զվարճություններին’։ Աստծո խոսքի ճշմարտությունը սերմվում է նրանց սրտում, բայց այն ստիպված է մրցակցության մեջ մտնել այլ նպատակների հետ, քանի որ վերջիններս նույնպես ուշադրություն են պահանջում։ Նրանց սիրտը երկատվում է (Ղուկաս 9։57–62)։ Այս հանգամանքը թույլ չի տալիս նրանց բավական ժամանակ տրամադրելու Աստծո խոսքի շուրջ աղոթքով և իմաստալից կերպով խորհրդածելուն։ Այդպիսի մարդիկ ամբողջությամբ չեն ներծծում Աստծո խոսքը և հետևաբար չեն կարող խոր գնահատանք մշակել իրենց սրտում, ինչը հարկ եղած դեպքում կօգներ նրանց տոկալու դժվարություններին։ Նրանց հոգևոր հետաքրքրությունները սկսում են իրենց տեղը զիջել ոչ հոգևոր նպատակներին, մինչև որ վերջնականապես «խեղդվում են»։c Ինչպիսի՜ տխուր վախճան։ Այսպես է պատահում այն մարդկանց, ովքեր Եհովային ամբողջ սրտով չեն սիրում (Մատթէոս 6։24; 22։37)։

17. Ի՞նչ պետք է անենք, որպեսզի մեզ չխեղդեն «փշերը», որ հիշատակված են Հիսուսի բերած օրինակում։

¹⁷ Հոգևորը նյութականից գերադասելը մեզ կպահպանի այս աշխարհի բերած ցավերի ու հաճույքների մեջ խեղդվելուց (Մատթէոս 6։31–33; Ղուկաս 21։34–36)։ Երբեք չպետք է անտեսենք Աստվածաշնչի ընթերցանությունը ու ընթերցվածի շուրջ խորհրդածելը։ Եթե հնարավորին չափ պարզեցնենք մեր կենսակերպը, ապա ավելի շատ ժամանակ կգտնենք աղոթքով և իմաստալից կերպով խորհրդածելու համար (Ա Տիմոթէոս 6։6–8)։ Աստծո այն ծառաները, ովքեր այսպես են վարվել, ովքեր, այսպես ասած, փշերն իրենց արմատով հանել են հողից, որպեսզի ավելի շատ սնունդ, լույս և տեղ տան պտուղ բերող բույսին, վայելում են Եհովայի օրհնությունը։ Ահա թե ինչ է ասում 26–ամյա Սանդրան. «Երբ մտածում եմ, թե ինչ օրհնություններ եմ տեսել ճշմարտության մեջ, հասկանում եմ, որ աշխարհը չի կարող այնպիսի բան առաջարկել, որը նույնիսկ հնարավոր լիներ համեմատել ճշմարտության հետ» (Սաղմոս 84։11)։