Դու է՞լ ես փորձում «խթանի դէմ քացի տալ»
ՀԻՆ ԺԱՄԱՆԱԿՆԵՐՈՒՄ բեռնակիր կենդանիներին ուղղություն տալու համար մարդիկ օգտագործում էին խթաններ։ Դա մի երկար փայտ էր՝ ծայրին մետաղյա սուր ելուստ։ Եթե կենդանին համառորեն դիմադրում էր խթանին՝ փորձելով հակահարված տալ, ապա ի՞նչ էր լինում հետևանքը. նա ոչ թե ազատվում էր խթանից, այլ ինքն իր ցավն էր ավելացնում։
Հարություն առած Հիսուս Քրիստոսը խթանի մասին խոսեց՝ երևալով Սողոս անունով մի անձնավորության, որը գնում էր ձերբակալելու Հիսուսի հետևորդներից մի քանիսին։ Կուրացուցիչ լույսի միջից Սավուղի ականջին հասան Հիսուսի հետևյալ խոսքերը. «Սաւուղ, Սաւուղ, ի՞նչու ես ինձ հալածում. դժուար է քեզ՝ խթանի դէմ քացի տալ»։ Քրիստոնյաների հետ կոպտորեն վարվելով՝ Սողոսն ասես Աստծո դեմ պայքարեր. նա մի ընթացք էր բռնել, որ միայն վնաս կարող էր բերել իրեն (Գործք 26։14)։
Կարո՞ղ է այնպես լինել, որ մենք ևս անգիտակցաբար ‘քացի տանք խթանի դեմ’։ Աստվածաշունչը «իմաստունների խօսքերը» նմանեցնում է խթանների, որ մղում են մեզ առաջ գնալ ճիշտ ուղղությամբ (Ժողովող 12։11)։ Աստծո ներշնչմամբ գրի առնված Խոսքը կարող է ճիշտ ուղղություն տալ մեր կյանքին ու առաջնորդել մեզ, եթե թույլ տանք (Բ Տիմոթէոս 3։16)։ Նրա ազդեցությանը դիմադրելը կարող է միայն վնասել մեզ։
Սավուղը թույլ տվեց, որ Հիսուսի խոսքերը արձագանք գտնեն իր սրտում, փոխեց իր ընթացքը և դարձավ քրիստոնյաների կողմից սիրված Պողոս առաքյալ։ Աստծո խրատները լսելը մեզ ևս հավիտենական օրհնություններ կբերի (Առակաց 3։1–6)։
[նկար 32–րդ էջի վրա. թույլտվությամբ]
L. Chapons/Illustrirte Familien-Bibel nach der deutschen Uebersetzung Dr. Martin Luthers