Պետք է շեշտել այն փաստը, որ նույնիսկ այդ իրադարձությունից առաջ, երբ չար հրեշտակները դեռ կարող էին մուտք ու ելք անել երկինք, նրանք վտարված էին Աստծո ընտանիքից և որոշակի սահմանափակումների տակ էին գտնվում։ Օրինակ՝ «Յուդա» գրքի 6–րդ համարը մեզ հայտնում է, որ արդեն մեր թվարկության առաջին դարում այդ արարածները ‘հավիտենական կապանքներով [հոգևոր] խավարի մեջ էին պահված մեծ օրվա դատաստանի համար’։ Նմանապես, Բ Պետրոս 2։4 համարում կարդում ենք. «Աստուած այն հրեշտակներին, որ մեղանչեցին, չ’խնայեց, այլ [հոգևոր] խաւարի կապանքովը տարտարոսը [լիակատար նվաստացած վիճակ] գցած դատաստանի համար պահել տուաւ»։a