11 Davíð þyrmdi hvorki lífi karla né kvenna svo að ekki yrði farið með þau til Gat. Hann hugsaði nefnilega með sér: „Annars koma þau upp um okkur og segja: ‚Davíð gerði þetta.‘“ (Þetta gerði hann allan þann tíma sem hann bjó úti á landsbyggðinni í landi Filistea.) 12 Akís trúði Davíð og hugsaði með sér: „Þjóð hans, Ísrael, hlýtur að hata hann fyrir þetta. Nú á hann eftir að vera þjónn minn til æviloka.“