17 Hann gekk þá til mín þar sem ég stóð en þegar hann kom varð ég svo hræddur að ég féll á grúfu. Hann sagði við mig: „Gerðu þér ljóst, mannssonur, að sýnin á við tíma endalokanna.“+

26 Það sem var sagt í sýninni um kvöldin og morgnana er satt. En þú skalt halda sýninni leyndri því að hún varðar fjarlæga framtíð.“*+

9 Hann svaraði: „Farðu, Daníel, því að orðunum skal haldið leyndum og þau innsigluð allt til tíma endalokanna.+