Hósea
13 „Þegar Efraím talaði skalf fólk af ótta.
2 Nú syndga þeir enn meir
og steypa líkneski úr silfri sínu.+
Þeir gera skurðgoð af mikilli list sem öll eru verk handverksmanna.
Þeir segja: ‚Mennirnir sem færa fórnir kyssi kálfana.‘+
3 Þess vegna verða þeir eins og morgunþokan,
eins og döggin sem hverfur snemma,
eins og hismi sem vindur feykir af þreskivellinum
og eins og reykur sem fer út um reykop á þaki.
4 En ég, Jehóva, hef verið Guð þinn síðan í Egyptalandi.+
Þú þekktir engan annan Guð en mig
og enginn frelsari er til nema ég.+
5 Ég annaðist þig í óbyggðunum,+ í landi þurrkanna.
6 Þeir átu fylli sína á beitilöndum sínum,+
þeir urðu saddir og hjörtu þeirra fylltust hroka.
Þess vegna gleymdu þeir mér.+
7 Ég verð þeim eins og ungljón,+
eins og hlébarði sem liggur í leyni við stíginn.
8 Ég ræðst á þá eins og birna sem hefur verið svipt húnum sínum
og ég ríf þá á hol.
Ég gleypi þá eins og ljón,
villidýr tætir þá í sundur.
9 Það mun gera út af við þig, Ísrael,
því að þú snerist gegn mér, hjálparhellu þinni.
10 Hvar er nú konungur þinn? Getur hann ekki bjargað þér í öllum borgum þínum?+
Og hvar eru leiðtogar* þínir sem þú sagðir um:
‚Gefðu mér konung og höfðingja‘?+
12 Sekt Efraíms er vafin saman,*
synd hans er geymd.
13 Fæðingarhríðirnar koma yfir hann.
En hann er heimskt barn.
Þegar hann á að fæðast vill hann ekki koma út.
Hvar eru broddar þínir, dauði?+
Hvar er eyðingarmáttur þinn, gröf?+
Meðaumkun verður hulin augum mínum.
15 Þótt Efraím blómstri innan um sefið
kemur austanvindurinn, vindur Jehóva.
Hann kemur frá eyðimörkinni, brunnur hans þornar upp og lind hans þrýtur.
Hann rænir fjárhirsluna öllum verðmætum.+
16 Samaría verður sakfelld+ því að hún hefur gert uppreisn gegn Guði sínum.+
Hún fellur fyrir sverði,+
börn hennar verða brytjuð niður
og barnshafandi konur hennar ristar á kvið.“