Orðskviðirnir
1 Orðskviðir Salómons+ Davíðssonar,+ konungs í Ísrael:+
2 til að menn hljóti* visku+ og aga
og skilji spakmæli,
3 til að menn fái aga+ sem veitir skilning,
réttsýni,+ góða dómgreind+ og sterka siðferðiskennd,*
4 til að hinir óreyndu verði hyggnir+
og ungt fólk hljóti þekkingu og skarpskyggni.+
7 Djúp virðing fyrir* Jehóva er upphaf þekkingar.+
Aðeins heimskingjar fyrirlíta visku og aga.+
10 Sonur minn, láttu ekki undan ef syndarar reyna að tæla þig.+
11 Þeir segja kannski: „Komdu með okkur.
Leggjumst í launsátur og úthellum blóði.
Felum okkur og ráðumst á saklaus fórnarlömb að tilefnislausu.
12 Gleypum þau lifandi eins og gröfin,*
upp til agna eins og þá sem fara niður í djúp jarðar.
13 Rænum öllum verðmætum þeirra
og fyllum hús okkar ránsfeng.
14 Vertu með!*
Við skiptum jafnt því sem við stelum.“*
15 Sonur minn, fylgdu þeim ekki,
haltu fæti þínum frá vegi þeirra.+
17 Það er til einskis að breiða út net þegar fuglinn sér til.
18 Þess vegna liggja menn í launsátri til að úthella blóði,
þeir fela sig til að svipta aðra lífi.
19 Þetta gera þeir sem sækjast eftir illa fengnum gróða
en hann mun kosta þá lífið.+
20 Viskan*+ kallar hátt á strætinu.+
Hún lætur í sér heyra á torgunum.+
21 Á fjölförnum götuhornum hrópar hún.
Við borgarhliðin segir hún:+
22 „Hve lengi ætlið þið sem eruð fáfróðir að elska fáfræðina?
Hve lengi ætlið þið sem hæðist að öðrum að hafa yndi af háði?
Og hve lengi ætlið þið heimskingjar að hata þekkingu?+
23 Hlustið á áminningar mínar.*+
Þá læt ég anda minn streyma yfir ykkur
og leyfi ykkur að kynnast orðum mínum.+
24 Ég hrópaði en þið vilduð ekki hlusta,
ég rétti út höndina en enginn gaf því gaum.+
25 Þið hunsuðuð öll ráð mín
og höfnuðuð áminningum mínum.
26 Þess vegna mun ég hlæja þegar ógæfan kemur yfir ykkur,
hæðast að ykkur þegar ótti ykkar verður að veruleika,+
27 þegar skelfingin brestur á eins og stormur
og hörmungar skella á eins og fellibylur,
þegar neyð og raunir dynja yfir ykkur.
28 Þá hrópa þeir til mín en ég svara þeim ekki.
Þeir leita mín ákaft en finna mig ekki+
29 af því að þeir hötuðu þekkingu+
og vildu ekki óttast Jehóva.+
30 Þeir þáðu ekki ráð mín
og lítilsvirtu allar áminningar mínar.
32 Mótþrói hinna óreyndu leiðir þá til dauða
og sinnuleysi heimskingjanna verður þeim að falli.