Esekíel
30 Orð Jehóva kom aftur til mín: 2 „Mannssonur, spáðu og segðu: ‚Þetta segir alvaldur Drottinn Jehóva:
„Kveinið: ‚Æ, dagurinn kemur!‘
3 Dagurinn er nálægur, já, dagur Jehóva er nálægur.+
Það verður dagur dimmra skýja,+ tilsettur tími þjóða.+
4 Sverð kemur yfir Egyptaland og skelfing grípur um sig í Eþíópíu þegar menn falla í Egyptalandi.
Auðæfi þess eru tekin og undirstöður þess eyðilagðar.+
5 Eþíópar,+ Pútítar,+ Lúdítar og menn af öðrum þjóðum
og Kúbítar ásamt sonunum frá landi sáttmálans*
munu allir falla fyrir sverði.“‘
6 Jehóva segir:
‚Þeir sem styðja Egyptaland falla einnig,
hroki þess og vald verður brotið á bak aftur.‘+
‚Þeir falla fyrir sverði um allt land frá Migdól+ til Sýene,‘+ segir alvaldur Drottinn Jehóva. 7 ‚Það verður eyðilegast allra landa og borgir þess verða algerar rústir.+ 8 Og þeir komast að raun um að ég er Jehóva þegar ég legg eld að Egyptalandi og öllum bandamönnum þess verður eytt. 9 Þann dag sendi ég sendiboða með skipum til að skjóta hinum sjálfsöruggu Eþíópíumönnum skelk í bringu. Þeir verða skelfingu lostnir á dómsdegi Egyptalands því að hann kemur fyrir víst.‘
10 Alvaldur Drottinn Jehóva segir: ‚Ég læt Nebúkadnesar* Babýlonarkonung gera mannmergð Egyptalands að engu.+ 11 Hann og hermenn hans, þeir grimmustu meðal þjóða,+ verða leiddir þangað til að leggja landið í rúst. Þeir bregða sverðum sínum gegn Egyptalandi og fylla það vegnum mönnum.+ 12 Ég þurrka upp áveituskurði Nílar+ og gef illmennum landið í hendur. Ég læt útlendinga leggja landið í auðn og eyða öllu í því.+ Ég, Jehóva, hef talað.‘
13 Alvaldur Drottinn Jehóva segir: ‚Ég eyði viðbjóðslegum skurðgoðunum* og geri einskis nýta guði Nóf* að engu.+ Enginn höfðingi verður lengur í Egyptalandi og ég læt ótta leggjast yfir landið.+ 14 Ég legg Patros+ í eyði, legg eld að Sóan og fullnægi dómi yfir Nó.*+ 15 Ég úthelli reiði minni yfir Sín, virki Egyptalands, og útrými íbúum Nó. 16 Ég legg eld að Egyptalandi. Skelfing leggst yfir Sín, Nó verður tekin með áhlaupi og ráðist verður á Nóf* um hábjartan dag! 17 Ungir menn í Ón* og Píbeset falla fyrir sverði og íbúarnir verða fluttir í útlegð. 18 Í Takpanes myrkvast dagurinn þegar ég brýt oktré Egyptalands þar.+ Hroki þess og vald líður undir lok,+ ský hylja landið og íbúar bæjanna fara í útlegð.+ 19 Ég fullnægi dómi yfir Egyptalandi og menn munu skilja að ég er Jehóva.‘“
20 Á 11. árinu, á sjöunda degi fyrsta mánaðarins, kom orð Jehóva til mín: 21 „Mannssonur, ég hef brotið handlegg faraós Egyptalandskonungs. Það verður hvorki bundið um hann til að hann grói né verður hann vafinn sárabindi til að styrkja hann svo að hann geti gripið til sverðs.“
22 „Þess vegna segir alvaldur Drottinn Jehóva: ‚Ég rís gegn faraó konungi Egyptalands+ og brýt handleggi hans, bæði þann heila og þann brotna,+ og ég læt sverðið falla úr hendi hans.+ 23 Síðan tvístra ég Egyptum meðal þjóðanna og dreifi þeim um löndin.+ 24 Ég styrki handleggi* konungsins í Babýlon+ og legg sverð mitt í hönd hans+ en ég brýt handleggi faraós og hann mun stynja hátt frammi fyrir honum eins og deyjandi maður. 25 Ég styrki handleggi konungsins í Babýlon en handleggir faraós verða máttlausir. Menn munu komast að raun um að ég er Jehóva þegar ég legg sverð mitt í hönd konungsins í Babýlon og hann beitir því gegn Egyptalandi.+ 26 Ég tvístra Egyptum meðal þjóðanna og dreifi þeim um löndin+ og þeir munu skilja að ég er Jehóva.‘“