Postulasagan
12 Um svipað leyti fór Heródes konungur að misþyrma sumum í söfnuðinum.+ 2 Hann lét taka Jakob bróður Jóhannesar+ af lífi með sverði.+ 3 Þegar hann sá að Gyðingum líkaði þetta vel lét hann einnig handtaka Pétur. (Þetta var meðan hátíð ósýrðu brauðanna stóð yfir.)+ 4 Hann lét taka hann og varpa honum í fangelsi+ og fól fjórum fjögurra manna varðflokkum að skiptast á að gæta hans. Hann ætlaði að leiða hann fram fyrir fólkið* eftir páska. 5 En söfnuðurinn bað ákaft til Guðs fyrir Pétri+ meðan hann sat í fangelsinu.
6 Nóttina áður en Heródes ætlaði að leiða Pétur fram svaf hann milli tveggja hermanna, bundinn tvennum hlekkjum, og varðmenn stóðu fyrir utan dyrnar og gættu fangelsisins. 7 Allt í einu stóð engill Jehóva* hjá honum+ og ljós skein í fangaklefanum. Hann sló Pétur laust í síðuna, vakti hann og sagði: „Flýttu þér á fætur!“ Hlekkirnir féllu af höndum hans+ 8 og engillinn sagði við hann: „Klæddu* þig og farðu í sandalana.“ Hann gerði það. Síðan sagði engillinn við hann: „Farðu í yfirhöfnina og fylgdu mér.“ 9 Hann gekk út og fylgdi honum en vissi ekki að það sem engillinn gerði var raunverulegt. Hann hélt að þetta væri sýn. 10 Þeir gengu fram hjá fyrri verðinum og þeim seinni og komu að járnhliðinu þar sem farið var inn í borgina, og það opnaðist af sjálfu sér. Eftir að þeir voru komnir út gengu þeir spölkorn eftir götunni en þá hvarf engillinn skyndilega. 11 Pétur gerði sér nú ljóst hvað hafði gerst og sagði: „Nú veit ég fyrir víst að Jehóva* sendi engil sinn og bjargaði mér úr höndum Heródesar og frá öllu sem Gyðingar vonuðust eftir.“+
12 Þegar hann hafði áttað sig á þessu fór hann heim til Maríu, móður Jóhannesar sem var kallaður Markús,+ en þar höfðu allmargir safnast saman og voru að biðja. 13 Hann bankaði á ytri dyrnar og þjónustustúlka sem hét Róde gekk að dyrunum. 14 Þegar hún þekkti rödd Péturs var hún svo glöð að hún gleymdi að opna og hljóp inn til að segja frá því að Pétur stæði við dyrnar. 15 „Ertu frá þér?“ sögðu þau við hana. En hún stóð fast á því að hún hefði rétt fyrir sér. Þá sögðu þau: „Þetta hlýtur þá að vera engill hans.“ 16 En Pétur hélt áfram að banka. Þau opnuðu dyrnar og voru steinhissa þegar þau sáu hann. 17 En hann gaf þeim bendingu um að hafa hljóð og sagði þeim ítarlega frá hvernig Jehóva* hafði leyst hann úr fangelsinu og bætti við: „Segið Jakobi+ og hinum bræðrunum frá þessu.“ Síðan fór hann þaðan og hélt á annan stað.
18 Um morguninn varð mikið uppnám meðal hermannanna út af því hvað hefði orðið um Pétur. 19 Heródes lét leita hans vandlega og þegar hann fannst ekki yfirheyrði hann varðmennina og skipaði síðan að þeir skyldu leiddir burt og þeim refsað.+ Eftir það fór hann frá Júdeu niður til Sesareu og dvaldist þar um tíma.
20 Heródes var reiður* út í Týrverja og Sídoninga. Þar sem land þeirra fékk matvæli frá landi konungs komu þeir sér saman um að fara á fund hans og biðjast friðar, og þeir fengu Blastus á sitt band en hann hafði umsjón með heimilishaldi* konungs. 21 Á tilsettum degi klæddist Heródes konungsskrúða, settist í dómarasæti og ávarpaði þá. 22 Fólkið sem var samankomið hrópaði þá: „Þetta er rödd guðs en ekki manns!“ 23 Engill Jehóva* sló hann samstundis því að hann gaf ekki Guði dýrðina. Hann var étinn upp af ormum og dó.
24 En orð Jehóva* hélt áfram að eflast og breiðast út.+
25 Þegar Barnabas+ og Sál höfðu lokið hjálparstarfinu í Jerúsalem+ sneru þeir aftur og tóku með sér Jóhannes+ sem einnig var kallaður Markús.