Sálmur

Þakkið Jehóva því að hann er góður,+

tryggur kærleikur hans varir að eilífu.+

 2 Hver getur sagt frá öllum máttarverkum Jehóva

eða boðað lofsverð afrek hans?+

 3 Hinir réttlátu eru hamingjusamir,

þeir sem gera alltaf það sem er rétt.+

Láttu þér annt um mig og bjargaðu mér

 5 svo að ég fái að njóta gæskunnar sem þú sýnir þínum útvöldu,+

megi fagna með þjóð þinni

og lofa þig stoltur* með þeim sem tilheyra þér.

 6 Við höfum syndgað eins og forfeður okkar,+

við höfum gert það sem er rangt, við höfum unnið illskuverk.+

Þeir mundu ekki eftir miklum og tryggum kærleika þínum

heldur gerðu uppreisn við hafið, við Rauðahaf.+

 8 En hann bjargaði þeim vegna nafns síns+

til að gera mátt sinn kunnan.+

 9 Hann hastaði á Rauðahafið og það þornaði upp,

hann leiddi þá um djúp þess eins og um eyðimörk.*+

10 Hann bjargaði þeim úr höndum fjandmanna þeirra,+

endurheimti þá úr hendi óvinarins.+

11 Vötnin huldu andstæðingana,

enginn þeirra lifði af.*+

12 Þá trúðu þeir loforði hans+

og fóru að syngja honum lofsöng.+

13 En þeir gleymdu fljótt því sem hann gerði,+

þeir biðu ekki eftir leiðsögn hans.

14 Þeir létu undan eigingjörnum löngunum í óbyggðunum,+

þeir reyndu Guð í eyðimörkinni.+

15 Hann gaf þeim það sem þeir báðu um

en sló þá síðan með sjúkdómi svo að þeir vesluðust upp.+

16 Þeir fóru að öfunda Móse í búðunum

og Aron,+ heilagan þjón Jehóva.+

17 Þá opnaðist jörðin og gleypti Datan

og huldi þá sem fylgdu Abíram.+

18 Eldur blossaði upp meðal þeirra,

logi gleypti hina illu.+

19 Þeir gerðu kálf við Hóreb

og féllu fram fyrir styttu úr málmi.*+

20 Þeir tóku líkneski af nauti sem bítur gras+

fram yfir dýrð mína.

21 Þeir gleymdu Guði+ frelsara sínum

sem vann stórvirki í Egyptalandi,+

22 undraverk í landi Kams,+

mikilfengleg afrek við Rauðahaf.+

23 Hann ætlaði að skipa að þeim yrði útrýmt

en Móse, hans útvaldi, bað þeim vægðar*

til að afstýra reiði hans og tortímingu.+

24 Síðar meir fyrirlitu þeir landið yndislega,+

þeir trúðu ekki loforði hans.+

25 Þeir héldu áfram að nöldra í tjöldum sínum+

og hlustuðu ekki á rödd Jehóva.+

26 Þá lyfti hann hendi til að sverja þess eið

að láta þá falla í óbyggðunum.+

27 Afkomendur þeirra áttu að falla meðal þjóðanna

og þeir áttu að tvístrast um löndin.+

28 Þeir fóru að tilbiðja* Baal Peór+

og átu fórnir sem færðar voru hinum dauðu.*

29 Þeir ögruðu Guði með athæfi sínu+

og plága braust út meðal þeirra.+

30 En plágunni linnti

þegar Pínehas skarst í leikinn.+

31 Þess vegna var hann talinn réttlátur

um allar kynslóðir þaðan í frá.+

32 Þeir ögruðu Guði við Meríbavötn*

og illa fór fyrir Móse af þeirra völdum.+

33 Þeir ollu honum gremju

og hann talaði í fljótfærni.+

34 Þeir útrýmdu ekki þjóðunum+

eins og Jehóva hafði sagt þeim+

35 heldur blönduðu geði við þær+

og tóku upp* líferni þeirra.+

36 Þeir tilbáðu skurðgoð þeirra+

og þau urðu þeim að snöru.+

37 Þeir færðu illum öndum

syni sína og dætur að fórn.+

38 Þeir úthelltu saklausu blóði,+

blóði sinna eigin sona og dætra

sem þeir fórnuðu skurðgoðum Kanaans,+

og landið vanhelgaðist af blóðinu.

39 Þeir urðu óhreinir af verkum sínum,

þeir stunduðu andlegt vændi með athæfi sínu.+

40 Þá blossaði reiði Jehóva upp gegn fólki hans

og hann fékk óbeit á eign sinni.

41 Hann gaf þá ítrekað þjóðunum á vald+

svo að hatursmenn þeirra drottnuðu yfir þeim.+

42 Óvinir þeirra kúguðu þá

og þeir urðu að lúta valdi* þeirra.

43 Hann bjargaði þeim mörgum sinnum+

en þeir gerðu uppreisn og óhlýðnuðust+

og voru niðurlægðir fyrir brot sín.+

44 En hann sá neyð þeirra+

og heyrði þá hrópa á hjálp.+

45 Þeirra vegna minntist hann sáttmála síns

og í tryggum kærleika sínum fann hann til með þeim.+

46 Hann lét þá sem héldu þeim föngnum

finna til meðaumkunar með þeim.+

47 Bjargaðu okkur, Jehóva Guð okkar,+

og safnaðu okkur saman frá þjóðunum+

svo að við getum þakkað heilögu nafni þínu

og lofað þig fagnandi.+

48 Lofaður sé Jehóva Guð Ísraels

um alla eilífð.*+