Jeremía
16 Orð Jehóva kom aftur til mín: 2 „Þú mátt ekki giftast og ekki eignast syni og dætur á þessum stað 3 því að þetta segir Jehóva um þá syni og dætur sem fæðast hér og um mæðurnar sem fæða þau og feðurna sem geta þau í þessu landi: 4 ‚Þau deyja úr banvænum sjúkdómum+ en enginn mun syrgja þau né jarða, þau verða eins og áburður fyrir jarðveginn.+ Þau falla fyrir sverði og deyja úr hungri+ og lík þeirra verða æti handa fuglum himins og dýrum jarðar.‘
5 Jehóva segir:
‚Gakktu ekki inn í sorgarhús,
farðu ekki þangað til að gráta né sýna samúð‘+
‚því að ég hef tekið frið minn frá þessu fólki,‘ segir Jehóva,
‚og eins tryggan kærleika minn og miskunn.+
6 Jafnt háir sem lágir munu deyja í þessu landi.
7 Enginn færir syrgjendum mat
til að hugga þá vegna hinna látnu
og enginn réttir þeim huggunarbikar
til að drekka úr eftir föður- eða móðurmissinn.
8 Þú skalt ekki heldur ganga inn í hús þar sem veisla er haldin
til að setjast með fólkinu og borða og drekka.‘
9 Því að þetta segir Jehóva hersveitanna, Guð Ísraels: ‚Hér á þessum stað, á ykkar dögum og fyrir augum ykkar mun ég þagga niður í fagnaðar- og gleðihrópum, köllum brúðguma og brúðar.‘+
10 Þegar þú segir fólkinu allt þetta mun það spyrja þig: ‚Hvers vegna hefur Jehóva boðað okkur allar þessar miklu hörmungar? Hvað höfum við gert rangt og hvaða synd höfum við drýgt gegn Jehóva Guði okkar?‘+ 11 Þú skalt svara: ‚„Það er vegna þess að forfeður ykkar yfirgáfu mig,“+ segir Jehóva, „og fylgdu öðrum guðum, þjónuðu þeim og féllu fram fyrir þeim.+ En þeir yfirgáfu mig og héldu ekki lög mín.+ 12 Og þið hafið hegðað ykkur enn verr en forfeður ykkar.+ Hvert og eitt ykkar fylgir þrjósku síns illa hjarta í stað þess að hlýða mér.+ 13 Þess vegna ætla ég að fleygja ykkur úr þessu landi til lands sem hvorki þið né forfeður ykkar hafið þekkt.+ Þar verðið þið að þjóna öðrum guðum dag og nótt+ því að ég sýni ykkur enga miskunn.“‘
14 ‚En þeir dagar koma,‘ segir Jehóva, ‚þegar menn segja ekki lengur: „Svo sannarlega sem Jehóva lifir, hann sem leiddi Ísraelsmenn út úr Egyptalandi!“+ 15 heldur: „Svo sannarlega sem Jehóva lifir, hann sem leiddi Ísraelsmenn út úr landinu í norðri og öllum þeim löndum sem hann hafði hrakið þá til!“ Ég mun leiða þá aftur til lands síns sem ég gaf forfeðrum þeirra.‘+
16 ‚Ég ætla að senda eftir mörgum fiskimönnum,‘ segir Jehóva,
‚og þeir munu veiða þá.
Síðan sendi ég eftir mörgum veiðimönnum
og þeir munu veiða þá á hverju fjalli og hverri hæð
og í klettaskorunum
17 því að ég hef auga með öllu sem þeir gera.*
Þeir geta ekki falið sig fyrir mér
og sekt þeirra er ekki hulin augum mínum.
18 Fyrst mun ég gjalda þeim að fullu fyrir sekt þeirra og synd+
því að þeir hafa vanhelgað land mitt með lífvana styttum sínum, viðbjóðslegum skurðgoðum sínum,*
og fyllt erfðaland mitt með viðurstyggðum sínum.‘“+
19 Jehóva, styrkur minn og vígi,
athvarf mitt á degi neyðarinnar,+
til þín munu þjóðirnar koma frá endimörkum jarðar
og segja: „Forfeður okkar fengu eintómar blekkingar í arf,
fánýti sem ekkert gagn er í.“+
20 Getur maðurinn gert sér guði?
Það væru engir guðir!+
21 „Þess vegna ætla ég að kenna þeim,
í þetta sinn sýni ég þeim styrk minn og mátt
og þeir munu vita að nafn mitt er Jehóva.“