17 Wektu Yésus neruské perjalanané, ana wong lanang sing mlayu nyedhak lan sujud ing ngarepé Yésus. Wong lanang kuwi takon, ”Guru sing Apik, aku kudu ngapa bèn isa nampa warisan urip saklawasé?”+ 18 Yésus njawab, ”Ngapa kok kowé nyebut aku apik? Ora ana sing apik kecuali Gusti Allah.+ 19 Kowé mesthi ngerti préntah iki: ’Aja matèni wong,+ aja laku jina,+ aja nyolong,+ aja mènèhi keterangan sing ora bener,+ aja ngapusi,+ lan kowé kudu ngajèni bapakmu lan ibumu.’”+ 20 Wong lanang kuwi kandha, ”Guru, kabèh préntah kuwi wis tak tindakké kèt cilik.” 21 Yésus ndelok wong lanang kuwi, lan merga nresnani, Yésus kandha, ”Ana siji manèh sing kudu mbok tindakké: Edolen hartamu. Terus, hasilé wènèhna marang wong mlarat, lan kowé bakal éntuk harta ing swarga. Bar kuwi, dadia muridku.”+ 22 Ning, bar krungu jawaban kuwi, wong kuwi dadi sedhih. Dhèwèké lunga saka kono lan ngrasa sedhih merga hartané akèh.+

18 Terus, ana salah siji pemimpin Yahudi sing nakoni Yésus, ”Guru sing Apik, aku kudu ngapa bèn isa nampa warisan urip saklawasé?”+ 19 Yésus njawab, ”Ngapa kok kowé nyebut aku apik? Ora ana sing apik kecuali Gusti Allah.+ 20 Kowé mesthi ngerti préntah iki: ’Aja laku jina,+ aja matèni wong,+ aja nyolong,+ aja mènèhi keterangan sing ora bener,+ lan kowé kudu ngajèni bapakmu lan ibumu.’”+ 21 Terus, wong kuwi njawab, ”Kuwi kabèh wis tak tindakké kèt cilik.” 22 Pas krungu kuwi, Yésus njawab, ”Ana siji manèh sing kudu mbok tindakké: Edolen kabèh hartamu, terus edumna hasilé marang wong mlarat, lan kowé bakal éntuk harta ing swarga. Bar kuwi, dadia muridku.”+ 23 Wektu krungu omongané Yésus, wong kuwi dadi sedhih banget merga dhèwèké sugih banget.+