Rebo, 18 Juli
Sanadyan aku duwé pangandel kang sampurna nganti bisa ngelih gunung, nanging yèn aku sepi ing katresnan, iku aku ora aji babar pisan.—1 Kr. 13:2.
Yésus kandha nèk ”angger-angger ing salebeting Toret punika ingkang ageng piyambak”, yaiku tresna marang Yéhuwah. (Mt. 22:35-40) Iman lan tresna kuwi penting banget, lan wong-wong sing nulis Alkitab kerep nyebutké bebarengan. Paulus ngandhani para seduluré bèn ”nganggo tutup dada iman lan katresnan”. (1 Ts. 5:8, Terjemahan Dunia Baru) Yokanan nulis nèk préntahé Gusti Allah yaiku, ”padha pracaya marang asmané Gusti Yésus Kristus, Kang Putra, lan supaya padha tresna-tinresnanana”. (1 Yo. 3:23) Ning, Paulus uga nulis, ”Dadiné kari telung prakara iki, yaiku: pracaya, pangarep-arep lan katresnan, nanging kang pinunjul dhéwé ing antarané iku, yaiku: katresnan.” (1 Kr. 13:13) Mbésuk, awaké dhéwé wis ora butuh iman marang janjiné Yéhuwah bab donya anyar, merga kabèh wis kelakon. Awaké dhéwé bakal ngrasakké urip sing nyenengké kaya kandhané Alkitab. Ning, awaké dhéwé tetep kudu terus nduwé rasa tresna marang Yéhuwah lan wong-wong liya. Rasa tresna kuwi malah saya suwé saya kuwat nganti saklawasé. w16.10 4:15-17
Kemis, 19 Juli
Pasamuwan-pasamuwan padha kasantosakaké pracayané. —PR. 16:5.
Ing abad kapisan, ana para sedulur lanang marani jemaat-jemaat kanggo ngandhani ”pancasané [keputusané] para rasul lan para pinituwa ing Yérusalèm”, sing dadi pengurus pusat. (PR. 16:4) Jemaat-jemaat manut karo keputusan kuwi lan ”padha kasantosakaké pracayané lan saya suwé saya wuwuh cacahé”. Alkitab kandha nèk kita kabèh kudu manut karo para sedulur sing nduwé wewenang. (PT. 30:16; Ib. 13:7, 17) Wong-wong sing setya marang Yéhuwah mesthi ora mbrontak lan ora sambat wektu nampa arahan saka pakumpulan. Awaké dhéwé ora gelem dadi kaya Dhiotrèfés, sing ora ngajèni para sedulur sing nduwé wewenang. (3 Yo. 9, 10) Nèk manut karo arahan sing ditampa, awaké dhéwé bakal tetep rukun lan tentrem ing jemaat. Mula coba dipikir, ’Apa aku nyemangati sedulur liya bèn setya marang Yéhuwah? Apa aku cepet nindakké arahan saka pakumpulané Yéhuwah?’ w16.11 2:10, 11
Jumat, 20 Juli
Padha ngudia marang karaharjaning kutha, ing ngendi parané anggoningSun mbucal sira.—Ym. 29:7.
Uripé wong-wong Yahudi sing manut arahané Yéhuwah ing pembuwangan ora pati rekasa kaya wektu dadi budhak ing Mesir mbiyèn. Wong-wong Babil ngéntukké wong Yahudi ngurusi urusané dhéwé lan lunga ing ngendi waé ing negara kuwi. Wektu kuwi Babil dadi pusat dagang. Dhokumèn-dhokumèn kuna nduduhké nèk ing kono wong Yahudi sinau dagang, dadi pengrajin sing trampil, lan ana sing dadi sugih. (Pa. 2:23-25) Ning, apa mungkin wong-wong Israèl isa ngibadah manèh marang Yéhuwah nganggo cara sing bener? Wektu kuwi kayané ora mungkin, merga wong-wong Babil ora tau mbébaské tawanané. Ning Yéhuwah janji nèk umaté bakal dibébaské, lan akhiré kuwi kelakon. Janjiné Yéhuwah mesthi bakal kelakon.—Yé. 55:11. w16.11 4:3, 5