Rebo, 13 Februari
Rahayu wong kang tampa kawicaksanan, wong kang olèh kapinteran.—WB. 3:13.
Wektu nyampèkké ceramah, kita kudu ngutamakké piwulang saka Alkitab. (Yo. 7:16) Dadi, aja nganti sing diéling-éling mung pengalaman utawa ilustrasiné thok, ning ora kèlingan karo piwulang saka Alkitab. Élinga uga nèk maca Alkitab kuwi ora padha karo mulangké isiné Alkitab. Nyatané, nèk ayaté kakèhan, wong-wong ora isa ngéling-éling kabèh ayat kuwi. Dadi, pilihen ayat sing bener-bener cocog lan aja kesusu wektu macakké. Banjur, terangna, wènèhana ilustrasi, lan duduhna carané ngetrapké. (Ny. 8:9) Nèk ceramahé nganggo rangka, panjenengan kudu sinau dhisik kanggo ngertèni apa hubungané rangka kuwi karo ayat-ayat sing ana ing kono. Sing paling penting, ndongaa dhisik bèn isa njelaské piwulang sing aji saka Alkitab.—Éz. 7:10. w17.09 24 ¶11-12
Kemis, 14 Februari
Sira padha mratobata marang Ingsun, . . . Ingsun banjur bakal mbalèni sira.—Za. 1:3.
Ing taun 537 SM, umaté Yéhuwah dibébaské saka Babil sakwisé ditawan saksuwéné 70 taun. Wong-wong kuwi bali manèh menyang Yérusalèm lan kanthi semangat mbangun bait lan ngibadah marang Yéhuwah. Setaun sakbanjuré, wong-wong Israèl mulai mbangun pondhasiné bait. Nembelas taun sakbanjuré, baité Yéhuwah durung rampung dibangun. Dadi, umaté Yéhuwah perlu diélingké kanggo bali manèh marang Yéhuwah lan aja mung mikirké kepentingané dhéwé. Mula, ing taun 520 SM, Yéhuwah ngutus nabi Zakharia kanggo ngélingké bangsa Israèl bab alesané Yéhuwah mbébaské bangsa kuwi saka Babil. Arti jeneng Zakharia yaiku ”Yéhuwah Wis Ngélingi”, sing nduduhké nèk Yéhuwah isih kèlingan karo bangsa Israèl sing wis nglalèkké Yéhuwah. (Za. 1:3, 4) Yéhuwah janji nèk bakal mbantu bangsa Israèl kanggo mulihké ibadah sing sejati. Ning, Yéhuwah uga ngélikké nèk ibadahé bangsa Israèl bakal ditampa nèk ngutamakké Yéhuwah. w17.10 15-16 ¶2-3
Jumat, 15 Februari
Dipadha sumanak mungguh ing siji lan sijiné, kebak ing sih katresnan.—Éf. 4:32.
Para ahli keséhatan méntal kandha nèk nduduhké rasa welas asih lan seneng mbantu kuwi apik kanggo keséhatan lan kanggo hubungan kita karo wong liya. Kita isa dadi luwih bungah, ora cilik ati, ora kesepian, lan nduwé pikiran sing positif. Kita uga isa nduwé hati nurani sing apik merga ngerti nèk kuwi nyenengké Yéhuwah. Nèk nduwé sikap welas asih, kita bakal dadi wong tuwa, bojo, utawa kanca sing luwih apik. Sakliyané kuwi, wong-wong biasané seneng nulungi wong sing nduduhké rasa welas asih. (Mt. 5:7; Lk. 6:38) Alesan utama kanggo nduduhké rasa welas asih yaiku merga kita péngin niru lan ngluhurké Yéhuwah. Yéhuwah kuwi Sumberé katresnan lan welas asih. Yéhuwah dadi tuladha sing sampurna kanggo kita.—WB. 14:31. w17.09 14 ¶16-17