20 Sésuké, pas isih ésuk banget, wektu lagi mlaku, Yésus lan murid-muridé ndelok wit ara mau wis layu nganti tekan akar-akaré.+ 21 Pétrus kèlingan karo omongané Yésus marang wit kuwi. Pétrus kandha, ”Guru,* deloken. Wit ara sing wingi mbok kutuk saiki wis layu.”+