30 Ing dhaérah sing adoh saka kono, ana sak kumpulan babi lagi mangan.+ 31 Mula, roh-roh jahat kuwi kandha marang Yésus, ”Nèk kowé arep ngusir aku, préntahna aku bèn mlebu ing babi-babi kuwi.”+ 32 Yésus njawab, ”Lungaa!” Roh-roh jahat kuwi metu lan mlebu ing babi-babi kuwi. Bar kuwi, sak kumpulan babi kuwi mlumpat saka tebing lan njegur ing laut nganti akhiré mati kleleb. 33 Wong-wong sing njaga kumpulan babi kuwi mlayu lan mlebu ing kutha. Wong-wong kuwi nyritakké kabèh peristiwa kuwi, termasuk soal wong-wong sing kesurupan roh jahat mau. 34 Terus, wong-wong sing ana ing kutha kuwi metu nemoni Yésus. Sakwisé weruh Yésus, wong-wong kuwi ngongkon Yésus lunga saka dhaérahé.+

11 Wektu kuwi, ana sak kumpulan babi+ lagi mangan ing bukit.+ 12 Roh-roh kuwi njaluk marang Yésus, ”Préntahna aku bèn mlebu ing babi-babi kuwi.” 13 Terus, Yésus ngéntukké roh-roh kuwi mlebu ing babi-babi kuwi. Mula, roh-roh jahat* kuwi metu lan mlebu ing babi-babi sing jumlahé kira-kira 2.000. Bar kuwi, sak kumpulan babi kuwi mlumpat saka tebing lan njegur ing laut nganti akhiré mati kleleb. 14 Wong-wong sing njaga kumpulan babi kuwi mlayu lan nyritakké kuwi marang wong-wong ing kutha lan ing dhaérah sekitaré. Wong-wong sing krungu crita kuwi padha teka merga péngin ngerti apa sing sakjané kelakon.+ 15 Pas ketemu Yésus, wong-wong kuwi ndelok nèk wong lanang sing mauné kesurupan Lègiun kuwi lagi lungguh, wis nganggo klambi, lan pikirané wis waras. Mula, wong-wong kuwi dadi wedi. 16 Wong-wong sing ndelok peristiwa mau crita karo wong-wong sing teka soal apa sing dialami wong lanang sing kesurupan kuwi lan soal babi-babi kuwi. 17 Mula, wong-wong kuwi njaluk bèn Yésus lunga saka dhaérah kuwi.+