Injil Yohanes
10 ”Percayaa, wong sing mlebu kandhang domba ora liwat lawang ning mènèk témbok, wong kuwi maling lan rampok.+ 2 Ning, nèk gembala domba,+ mesthi mlebuné liwat lawang, 3 lan sing njaga lawang ya bakal mbukakké lawang.+ Domba-domba ngrungokké swarané gembala kuwi.+ Gembala kuwi ngundang* dombané sesuai karo jenengé dhéwé-dhéwé lan nggiring domba-domba kuwi metu. 4 Sakwisé domba-domba kuwi metu, gembala mau mlaku ing ngarep dhéwé, lan domba-dombané ngetutké dhèwèké merga kenal swarané. 5 Domba-domba kuwi ora bakal ngetutké wong sing ora dikenal, ning bakal mlayu merga domba-domba kuwi ora kenal swarané wong kuwi.” 6 Yésus ngomongké perumpamaan iki, ning wong Yahudi ora ngerti sing dimaksud Yésus kuwi apa.
7 Yésus kandha manèh, ”Percayaa, aku iki lawang kanggo domba-domba.+ 8 Kabèh wong sing teka lan éthok-éthok dadi aku, wong kuwi maling lan rampok. Ning, domba-domba ora ngrungokké wong-wong kuwi. 9 Aku iki lawangé. Wong sing mlebu kandhang liwat aku bakal dislametké. Dhèwèké bakal mlebu lan metu lan nemokké panggonan sing akèh suketé.+ 10 Nèk maling teka, tujuané kuwi mung arep nyolong, matèni, lan musnahké.+ Ning, aku teka supaya domba-domba kuwi isa urip saklawasé. 11 Aku iki gembala sing apik.+ Gembala sing apik gelem ngorbanké uripé kanggo domba-dombané.+ 12 Buruh upahan kuwi dudu gembala lan dudu wong sing nduwé domba-domba. Mula, pas ndelok ana serigala teka, dhèwèké mlayu ninggalké domba-domba kuwi. Terus, serigala kuwi nyerang lan nggawé domba-domba kuwi dadi kocar-kacir. 13 Buruh upahan kuwi mlayu merga tujuané dhèwèké nyambut gawé kuwi mung bèn éntuk upah lan dhèwèké ya ora perduli karo domba-domba kuwi. 14 Aku iki gembala sing apik. Aku kenal karo domba-dombaku, lan domba-dombaku ya kenal karo aku+ 15 kaya Bapak kenal karo aku lan aku ya kenal karo Bapak.+ Aku gelem ngorbanké uripku kanggo domba-dombaku.+
16 ”Aku ya nduwé domba-domba liyané sing dudu saka kandhang iki.+ Domba-domba kuwi ya kudu tak klumpukké. Domba-domba kuwi bakal ngrungokké swaraku. Kabèh domba kuwi bakal dadi sak kelompok, lan gembalané mung siji.+ 17 Bapak nresnani aku+ merga aku gelem ngorbanké uripku+ bèn aku isa nampa uripku manèh. 18 Ora ana wong sing isa njupuk nyawaku, ning kuwi tak korbanké merga karepku dhéwé. Aku nduwé hak* kanggo ngorbanké uripku lan aku ya nduwé hak kanggo nampa kuwi manèh.+ Préntah kanggo nindakké kuwi tak tampa saka Bapakku.”
19 Omongané Yésus kuwi nggawé wong Yahudi+ dadi nduwé pendapat sing béda-béda manèh. 20 Akèh sing ngomong, ”Dhèwèké kuwi kesurupan lan édan. Ngapa kok kowé ndadak ngrungokké dhèwèké?” 21 Sing liyané kandha, ”Wong sing kesurupan ora mungkin isa ngomong kaya ngono. Roh jahat kan ora mungkin isa marèkké* wong wuta.”
22 Wektu kuwi, ing Yérusalèm lagi ana Perayaan Penahbisan. Pas kuwi ya musim dingin. 23 Yésus lagi mlaku ing bait, ing Serambi Salomo.+ 24 Terus, wong Yahudi nglumpuk ing sekitaré Yésus lan takon, ”Nganti kapan kowé nggawé aku penasaran? Nèk kowé Kristus, ngomonga terus terang.” 25 Yésus njawab, ”Kowé wis tak kandhani, ning kowé ora percaya. Gawéan sing tak tindakké nganggo jenengé Bapakku, kuwi sing mènèhi kesaksian soal aku.+ 26 Ning, kowé ora percaya merga kowé dudu dombaku.+ 27 Domba-dombaku ngrungokké swaraku. Aku kenal karo domba-dombaku, lan domba-dombaku ngetutké aku.+ 28 Aku bakal mènèhi domba-dombaku urip saklawasé,+ lan domba-dombaku ora bakal dimusnahké. Ora ana sing bakal isa ngrebut domba-dombaku saka tanganku.+ 29 Apa sing diwènèhké Bapakku marang aku kuwi luwih berharga timbang liya-liyané. Ora ana sing isa ngrebut kuwi saka tangané Bapak.+ 30 Aku lan Bapak kuwi siji.”*+
31 Wong Yahudi njupuk watu manèh kanggo mbandhemi* Yésus. 32 Yésus ngomong karo wong-wong kuwi, ”Aku kan wis nduduhké marang kowé akèh gawéan sing apik saka Bapak. Gawéan sing endi sing nggawé kowé dadi péngin mbandhemi* aku?” 33 Wong Yahudi njawab, ”Aku péngin mbandhemi* kowé kuwi dudu merga gawéan sing apik, ning merga kowé ngrèmèhké Gusti Allah.+ Kowé kuwi manungsa, ning kowé rumangsa kaya Gusti Allah.” 34 Yésus njawab, ”Ing Tauratmu, Gusti Allah kan kandha, ’Kowé kuwi allah-allah,’ ta?*+ 35 Awaké dhéwé ya ngerti nèk apa sing ditulis ing kitab suci kuwi ora isa diubah. Nèk wong-wong sing dikutuk karo omongané Gusti Allah waé disebut ’allah-allah’,+ 36 ngapa kok kowé ngarani aku, ’Kowé ngrèmèhké Gusti Allah’ pas aku ngomong, ’Aku iki anaké Gusti Allah’?+ Padahal, aku iki disucèkké lan diutus Bapak menyang donya. 37 Nèk aku ora nindakké gawéan saka Bapakku, kowé ora usah percaya karo aku. 38 Ning nèk aku nindakké kuwi, percayaa karo gawéan+ sing tak tindakké senajan kowé ora percaya karo aku. Mula, kowé isa ngerti lan saya ngerti nèk Bapak bersatu karo aku lan aku bersatu karo Bapak.”+ 39 Wong-wong kuwi saya péngin nangkep Yésus. Ning, Yésus isa mlayu saka kono.
40 Terus, Yésus nyabrang Kali Yordan menyang panggonané Yohanes mbiyèn mbaptis wong-wong+ lan manggon ing kana. 41 Akèh wong teka marani Yésus lan kandha, ”Yohanes babar blas ora nggawé mukjijat.* Ning, kabèh sing diomongké Yohanes soal wong iki mémang bener.”+ 42 Mula, akèh wong ing kana dadi nduwé iman marang Yésus.