1 Korintus

4 Aku péngin wong-wong nganggep aku iki pelayané Kristus lan wong sing dipercaya kanggo ngurusi rahasia suciné Gusti Allah.+ 2 Wong sing dadi pengurus kudu setya. 3 Aku ora perduli nèk kowé utawa pengadilané manungsa ngadili aku. Aku ya ora ngadili awakku dhéwé, 4 merga aku ora rumangsa nindakké salah. Ning, iki ora berarti nèk aku wong sing bener. Sing ngadili aku mung Yéhuwah.*+ 5 Mula, aja ngadili+ sapa-sapa sakdurungé wektuné, ning kowé kudu ngentèni nganti Gusti teka. Dhèwèké bakal nggawa apa waé sing didhelikké ing petengan menyang panggonan sing padhang. Dhèwèké ya bakal nduduhké apa sing ana ing atiné wong-wong. Terus, saben wong bakal dialem Gusti Allah sesuai karo apa sing pantes ditampa.+

6 Sedulur-sedulur, aku ngomongké kuwi bèn kowé éntuk manfaat. Aku lan Apolos+ dadi conto kanggo kowé bèn kowé isa ngerti préntah iki, ”Aja ngluwihi apa sing wis ditulis ing Kitab Suci.” Nèk kowé manut karo préntah kuwi, kowé ora bakal dadi sombong+ lan ora bakal nganggep wong siji luwih apik timbang liyané. 7 Ngapa kok kowé rumangsa luwih apik timbang liyané? Kan Gusti Allah sing mènèhi kabèh sing mbok duwèni, ta?+ Nèk Dhèwèké sing mènèhi kabèh sing mbok duwèni, ngapa kok kowé sombong lan nganggep kabèh kuwi hasil upayamu dhéwé?

8 Apa kowé wis ngrasa puas? Apa kowé wis rumangsa sugih? Apa kowé wis mulai mréntah dadi raja?+ Aku pancèn berharap kowé wis mulai mréntah dadi raja bèn aku ya isa mréntah dadi raja bareng karo kowé.+ 9 Kétoké Gusti Allah wis nggawé aku, yaiku para rasul, dadi kelompok terakhir sing digawa menyang stadion bèn ditonton wong akèh, merga aku wis divonis mati.+ Aku ditonton wong-wong ing donya iki+ lan malaékat. 10 Aku iki wong-wong sing bodho+ merga dadi muridé Kristus, ning kowé kuwi wong-wong sing wicaksana merga dadi muridé Kristus. Aku ora nduwé kekuwatan, ning kowé kuwat. Kowé dihormati, ning aku dirèmèhké. 11 Nganti saiki aku isih kelaparan,+ ngelak,+ kekurangan klambi,* digebugi,+ ora nduwé omah, 12 lan rekasa nyambut gawé.+ Wektu dirèmèhké, aku tetep apikan.+ Wektu dianiaya, aku tetep sabar.+ 13 Wektu difitnah, aku tetep alus wektu njawab.+ Nganti saiki aku dianggep kaya sampah ing donya iki sing dibuwang wong-wong.

14 Aku nulis kabèh iki dudu kanggo nggawé kowé isin, tapi kanggo mènèhi kowé naséhat, merga kowé kuwi wis kaya anak-anakku sing tak sayangi. 15 Senajan kowé nduwé guru* 10.000 sing ngajari kowé carané dadi muridé Kristus, kowé ora nduwé akèh bapak. Aku wis dadi bapakmu, merga aku mènèhi kowé kabar apik soal Kristus Yésus.+ 16 Mula, aku njaluk bèn kowé niru aku.+ 17 Kuwi sebabé aku ngongkon Timotius marani kowé. Dhèwèké kuwi anakku sing tak sayangi, sing setya ngabdi marang Gusti. Dhèwèké bakal ngélingké kowé soal pathokan sing tak terapké wektu ngabdi marang Kristus Yésus,+ kaya aku wis mulangké pathokan kuwi marang kabèh jemaat.

18 Ing antaramu, ana wong-wong sing sombong lan kandha nèk aku ora bakal teka. 19 Tapi, nèk iki sesuai karo karepé Yéhuwah,* ora suwé manèh aku bakal marani kowé. Aku péngin ketemu karo wong-wong sing sombong kuwi. Aku ora péngin ngerti omongané wong-wong kuwi, ning aku péngin ngerti wong-wong kuwi dituntun kuwasané Gusti Allah apa ora. 20 Awaké dhéwé manut apa ora karo Kerajaané Gusti Allah kuwi diduduhké dudu liwat omongan, ning liwat tumindak. Kuwi mbuktèkké nèk awaké dhéwé nduwé kuwasané Gusti Allah. 21 Kowé milih sing endi? Aku teka karo nggawa penthung,+ utawa aku nduduhké katresnan lan sifat sing alus wektu aku teka?