2 Korintus

11 Senajan aku kétoké rada ora masuk akal, aku péngin kowé sabar karo aku. Tapi, sakjané kowé wis sabar karo aku. 2 Aku bener-bener perduli marang kowé kaya Gusti Allah ya perduli marang kowé. Aku dhéwé wis ndadèkké kowé tunangané Kristus, lan aku mènèhké kowé marang dhèwèké dadi prawan sing suci.*+ 3 Ning, aku wedi pikiranmu dirusak kaya Hawa sing diapusi karo ula sing licik.+ Kowé kuduné setya lan suci* ing ngarepé Kristus.+ Ning, nèk pikiranmu dirusak, kowé dadi ora setya lan ora suci manèh. 4 Kowé langsung nampa nèk ana sing martakké soal Yésus sing liya, sing béda karo sing tak wartakké. Kowé ya gelem pikiranmu dituntun karo kuwasa liya, sing béda karo kuwasa sing saksuwéné iki nuntun kowé. Kowé ya langsung nampa+ nèk ana kabar apik sing béda karo sing wis mbok tampa. 5 Menurutku, aku blas ora kalah karo rasul-rasulmu sing hébat kuwi.+ 6 Senajan aku ora pinter ngomong,+ aku nduwé pengetahuan soal Gusti Allah. Aku wis jelas banget nduduhké kuwi marang kowé liwat apa waé lan nganggo akèh cara.

7 Apa aku dosa nèk aku seneng martakké kabar apik saka Gusti Allah marang kowé tanpa dibayar lan ngrendhahké awakku dhéwé supaya kowé diunggulké?+ 8 Aku nampa bantuan saka jemaat-jemaat liya, lan kuwi kaya-kaya aku ngrampok jemaat-jemaat kuwi bèn aku isa nglayani kowé.+ 9 Malah, wektu aku bareng karo kowé lan ana sing tak butuhké, aku ora dadi beban kanggo sapa waé merga sedulur-sedulur saka Makédonia nyedhiakké kabèh kebutuhanku.+ Aku ngupaya sak isa-isané supaya ora dadi bebanmu, lan aku bakal terus kaya ngono.+ 10 Kuwi sing bakal terus tak banggakké+ ing Akhaya saksuwéné aku dadi muridé Kristus. 11 Ngapa kok aku ora gelem dadi bebanmu? Apa kuwi merga aku ora nresnani kowé? Gusti Allah ngerti nèk aku nresnani kowé.

12 Ana wong-wong sing padha bangga lan nganggep nèk wong-wong kuwi rasul-rasul kaya aku. Mula, aku bakal terus nindakké apa sing wis tak tindakké+ saksuwéné iki, bèn wong-wong kuwi ora isa bangga. 13 Wong-wong kuwi sakjané rasul palsu sing seneng ngapusi lan nyamar dadi rasulé Kristus.+ 14 Aku ora nggumun karo kuwi, merga Sétan dhéwé seneng nyamar dadi malaékat sing apik.*+ 15 Dadi, wajar nèk para abdiné ya seneng nyamar dadi abdi sing bener. Ning akhiré, wong-wong kuwi bakal ngrasakké akibat saka tumindaké.+

16 Aku kandha manèh, aja mikir nèk aku iki ora masuk akal. Ning, senajan kowé mikir kaya ngono, tulung kowé tetep nampa aku sing ora masuk akal iki bèn aku isa rada bangga. 17 Sing tak omongké iki ora kaya contoné Gusti. Ning, aku ngomong kaya wong sing ora masuk akal, sing seneng bangga lan terlalu percaya diri. 18 Akèh wong bangga karo kabèh sing ana ing donya, mula aku ya bakal bangga karo kabèh kuwi. 19 Merga kowé kuwi wong sing ”masuk akal” banget, kowé mesthi gelem sabar karo wong sing ora masuk akal. 20 Kowé sabar karo wong sing nggawé kowé dadi budhaké, sing njupuk kabèh hartamu, sing ngrampas duwèkmu, sing rumangsa luwih hébat timbang kowé, lan sing ngantem* wajahmu.

21 Aku isin ngomongké iki, merga iki isa nggawé aku dianggep lemah.

Ning nèk wong liya wani, aku ya bakal wani, senajan aku bakal ngomong kaya wong sing ora masuk akal. 22 Apa wong-wong kuwi wong Ibrani? Aku ya wong Ibrani.+ Apa wong-wong kuwi wong Israèl? Aku ya wong Israèl. Apa wong-wong kuwi keturunané* Abraham? Aku ya keturunané Abraham.+ 23 Apa wong-wong kuwi abdiné Kristus? Aku bakal ngomong kaya wong sing ora waras, aku luwih hébat timbang wong-wong kuwi. Aku nyambut gawé luwih tenanan,+ luwih kerep dipenjara,+ digebugi bola-bali nganti ora isa diétung, lan kerep mèh mati.+ 24 Wis ping lima aku digebugi wong Yahudi,+ lan saben digebugi, aku digebugi nganti ping 39. 25 Ping telu aku digebugi nganggo tongkat,+ ping pisan dibandhemi* watu,+ ping telu ngalami kapal karam,+ lan sedina muput ana ing tengah-tengah laut. 26 Ing perjalanan, aku kerep ngadhepi bahaya ing kali lan bahaya saka perampok, wong-wong sing sak bangsa,+ lan wong-wong saka bangsa liya.+ Aku ya ngadhepi bahaya ing kutha,+ ing padhang belantara, ing laut, lan ing antarané sedulur-sedulur palsu. 27 Aku kerep rekasa lan nyambut gawé abot, kerep ora turu,+ ngelak,+ ngelih,* kerep ora nduwé panganan,+ kadhemen, lan kekurangan klambi.*

28 Sakliyané kuwi, saben dina aku ya kuwatir karo kabèh jemaat.+ 29 Nèk ana sing dadi lemah, aku ya lemah. Nèk ana sing imané lemah, aku dadi jèngkèl.

30 Nèk aku kudu bangga, aku bakal bangga karo apa waé sing nduduhké nèk aku iki lemah. 31 Bapaké Gusti Yésus lan Gusti Allahé Yésus, sing pantes dipuji kanggo saklawasé, ngerti nèk aku ora ngapusi. 32 Ing Damaskus, gubernur ing pamréntahané Raja Arétas ngongkon penjaga ing gerbang kutha kanggo nangkep aku, 33 ning aku diedhunké nganggo kranjang gedhé liwat jendhéla ing témbok kutha kuwi.+ Mula, aku isa bébas saka wong-wong kuwi.