ფსალმუნები

62 მდუმარედ ელოდება ღმერთს ჩემი სული.+

მისგან არის ჩემი ხსნა.+

 2 ის არის ჩემი კლდე, ჩემი ხსნა და ჩემი თავშესაფარი მაღლობზე;+

დიდად არ წავბორძიკდები.+

 3 როდემდე უნდა ებრძოდეთ გაშმაგებით კაცს, რომლის მოკვლაც გინდათ?+

ყველანი გადახრილი კედელივით ხართ, მორყეული ქვის კედელივით.+

 4 რჩევას იძლევიან, რათა კაცს დიდება ჩამოაშორონ.+

სიცრუე სიამოვნებთ.+

პირით აკურთხებენ, გულში კი წყევლიან.+ სელა.

 5 ღმერთს დაელოდე მდუმარედ, ჩემო სულო,+

რადგან ის არის ჩემი იმედი.+

 6 ის არის ჩემი კლდე, ჩემი ხსნა და ჩემი თავშესაფარი მაღლობზე;+

არ წავბორძიკდები.+

 7 ღვთისგან მოდის ჩემი ხსნა და დიდება,+

ღმერთია ჩემი ძლიერი კლდე და თავშესაფარი.+

 8 მუდამ მასზე დაამყარეთ იმედი, ხალხო,+

გული გადმოუღვარეთ მას.+

ღმერთია ჩვენი თავშესაფარი.+ სელა.

 9 ადამიანის ძეები ერთი ამოსუნთქვასავით არიან.+

ცრუები არიან კაცის ძეები.+

სასწორზე რომ დადო, ყველა ერთ ამოსუნთქვაზე მსუბუქია.+

10 ნუ დაამყარებთ იმედს გამოძალვაზე,+

ფუჭად ნუ იქნებით დაიმედებულნი ძარცვაზე.+

თუ დიდი ქონება გექნებათ, ნუ დაენდობით მას.+

11 ერთხელ თქვა ღმერთმა, მე ორჯერ მოვისმინე,+

რომ ღვთისაა ძლიერება.+

12 სიკეთეც* შენია, იეჰოვა,+

რადგან ყველას თავ-თავისი საქმეებისამებრ მიუზღავ.+