„ათი კაცი“ დედამიწაზე მარადიული ცხოვრების იმედის მქონეთ განასახიერებს. მათ იციან, რომ იეჰოვა აკურთხებს ცხებულთა ჯგუფს, რომლებიც „იუდეველით“ არიან წარმოდგენილნი, და დიდ პატივად მიიჩნევენ მათთან ერთად ღვთის თაყვანისცემას. მართალია, დღეს შეუძლებელია დედამიწაზე მყოფი თითოეული ცხებულის სახელი ვიცოდეთ, მაგრამ მათ, ვისაც დედამიწაზე ცხოვრების იმედი აქვთ, შეუძლიათ „გაჰყვნენ“ ცხებულებს. რა გაგებით? ამ კითხვას დღევანდელი მუხლი სცემს პასუხს. ყურადღება მიაქციეთ, რომ ამ ბიბლიურ მუხლში სიტყვა „იუდეველი“ მხოლობით რიცხვში დგას. მაგრამ ამავე მუხლში მოხსენიებულ ნაცვალსახელში „თქვენთან“ ერთზე მეტი ადამიანი მოიაზრება. ეს ნიშნავს, რომ სიტყვა „იუდეველში“ ერთი ადამიანი კი არ იგულისხმება, არამედ ცხებულთა მთელი ჯგუფი. ისინი, ვისაც დედამიწაზე ცხოვრების იმედი აქვთ, ერთგულად ემსახურებიან იეჰოვას ცხებულებთან ერთად. თუმცა ცხებულებს თავიანთ წინამძღოლებად არ მიიჩნევენ, რადგან ესმით, რომ მათი წინამძღოლი ქრისტეა (მათ. 23:10). w20.01 26 ¶1, 2

იესომ თქვა, რომ სხვები ადვილად მიხვდებოდნენ, ვინ იყვნენ მისი ნამდვილი მოწაფეები, თუ ისეთივე სიყვარულს გამოავლენდნენ, როგორსაც თავად ავლენდა. აქედან გამომდინარე, როგორც პირველ საუკუნეში, ისე დღესაც შეუძლია ხალხს იმის გაგება, თუ ვინ არიან ნამდვილი ქრისტიანები. ასე რომ, ძალიან მნიშვნელოვანია, ერთმანეთის მიმართ მაშინაც გამოვავლინოთ სიყვარული, როცა ეს არც ისე ადვილია. დაფიქრდით: რას ვსწავლობთ იმ და-ძმებისგან, რომლებიც ხელისშემშლელი ფაქტორების მიუხედავად კვლავაც ავლენენ სიყვარულს სხვების მიმართ? ჩვენი თუ სხვების არასრულყოფილება ხშირად ხელს გვიშლის, მთელი გულით გვიყვარდეს ერთმანეთი. მიუხედავად ამისა, ძალისხმევა არ უნდა დავიშუროთ, რომ მივბაძოთ იესოს. იესომ დაგვანახვა, რამდენად მნიშვნელოვანია, მშვიდობიანი ურთიერთობა აღვადგინოთ მასთან, ვინც ჩვენზე განაწყენებულია (მათ. 5:23, 24). მან ხაზგასმით აღნიშნა, რომ, თუ გვსურს, ღმერთს გული გავუხაროთ, სხვებთან კარგი ურთიერთობა უნდა შევინარჩუნოთ. იეჰოვას სიამოვნებს იმის დანახვა, რომ ყველანაირად ვცდილობთ და-ძმებთან მშვიდობიანი ურთიერთობის შენარჩუნებას. თუ გულში წყენას ჩავიტოვებთ და არაფერს ვიღონებთ მშვიდობის აღსადგენად, იეჰოვასთვის ჩვენი თაყვანისცემა მიუღებელი იქნება (1 იოან. 4:20). w20.03 24 ¶1—4

„სიცრუის მამას“, სატანას, ადამიანები ოდითგანვე შეჰყავს შეცდომაში (იოან. 8:44). სხვა ტყუილებთან ერთად სატანა მკვდრების მდგომარეობის შესახებაც ავრცელებს სიცრუეს. ის ხალხს იმასაც აჯერებს, რომ სიკვდილის შემდეგ სიცოცხლე გრძელდება. ამ სწავლებებმა დასაბამი მისცა ბევრ გავრცელებულ წეს-ჩვეულებასა თუ ცრურწმენას. რატომ ტყუვდება ამდენი ადამიანი? სატანამ იცის, რა დამოკიდებულება გვაქვს სიკვდილის მიმართ და ამას ჩვენ შესაცდენად იყენებს. ჩვენ მარადიული სიცოცხლისთვის ვართ შექმნილნი და სიკვდილი არავის გვსურს (ეკლ. 3:11). ამიტომაცაა, რომ სიკვდილს დაუძინებელ მტრად მივიჩნევთ (1 კორ. 15:26). სატანის მცდელობის მიუხედავად, სიკვდილის შესახებ ჭეშმარიტება დაფარული არ არის. ფაქტია, კაცობრიობის ისტორიაში დღეს ყველაზე მეტ ადამიანს აქვს მკვდრების მდგომარეობის შესახებ ბიბლიური ცოდნა და მკვდრეთით აღდგომის იმედი, რასაც სხვებსაც უზიარებენ (ეკლ. 9:5, 10; საქ. 24:15). ეს ჭეშმარიტება გვანუგეშებს, სიკვდილის უსაფუძვლო შიშისგან გვათავისუფლებს და ყველანაირ ეჭვს გვიქარწყლებს. w19.04 14 ¶1; 15 ¶5, 6