გამორჩეული რწმენის მქონე მამაკაცებისა თუ ქალების მოხსენიების შემდეგ პავლემ ყურადღება გაამახვილა რწმენის უდიდეს მაგალითზე, უფალ იესო ქრისტეზე. ებრაელების 12:2-ში მან იესოზე თქვა: „სიხარულისთვის, რომელიც მოელოდა, მან სირცხვილი არაფრად ჩააგდო და ბოძზე წამებას გაუძლო, შემდეგ კი ღვთის ტახტის მარჯვნივ დაჯდა“. ჩვენ უნდა დავფიქრდეთ იესოს რწმენაზე, რამაც მას უმძიმესი განსაცდელები გადაატანინა. იესოს მსგავსად, ადრინდელ ქრისტიანთაგან ბევრმა, მათ შორის მოწაფე ანტიპამ, სიცოცხლის ფასად შეინარჩუნა ერთგულება (გამოცხ. 2:13). ღმერთი მათ ზეციური ცხოვრებისთვის მკვდრეთით აღდგომით დააჯილდოებდა. ეს აღდგომა იმ „უკეთეს აღდგომაზე“ აღმატებული იქნებოდა, რომელსაც ძველ დროში მცხოვრები ერთგულები ელოდნენ (ებრ. 11:35). 1914 წელს ქრისტეს გამეფებიდან გარკვეული დროის შემდეგ სიკვდილის ძილით მიძინებული ერთგული ცხებულები მკვდრეთით აღდგნენ ზეცაში სულიერი ცხოვრებისთვის, რათა იესოსთან ერთად ემმართველათ კაცობრიობაზე (გამოცხ. 20:4). w16.10 3:12

დედნისეულ ტექსტში სიტყვა, რომელიც შეგონებად ითარგმნა, გამხნევების აზრსაც ატარებს. ზოგიერთი მშობელი არ აქებს შვილებს, რადგან ისინიც არასდროს შეუქიათ და გაუმხნევებიათ მათ მშობლებს. ბევრს სამუშაოზე არასდროს აქებენ, ამიტომ ისინი გამხნევების ქრონიკულ ნაკლებობას უჩივიან. ხშირად გამხნევება კარგად შესრულებული საქმისთვის სხვის შექებას მოიცავს. სხვების გამხნევება კარგი თვისებებისთვის შექებით ან „დამწუხრებული სულების“ ნუგეშისცემითაც შეიძლება (1 თეს. 5:14). ბერძნული სიტყვა, რომელიც ძირითადად გამხნევებად ითარგმნება, სიტყვასიტყვით „თავისთან მოხმობას“ ნიშნავს. როცა და-ძმებთან მხარდამხარ ვმსახურობთ, არაერთი შესაძლებლობა გვეძლევა, რომ სიტყვით გავამხნეოთ ისინი (ეკლ. 4:9, 10). ვეუბნებით სხვებს სათანადო დროს, რატომ გვიყვარს ისინი და რატომ ვაფასებთ მათ? ვიდრე ამ კითხვაზე პასუხს გავცემთ, დავფიქრდეთ შემდეგ სიტყვებზე: „რა კარგია დროულად ნათქვამი სიტყვა!“ (იგავ. 15:23). w16.11 1:3—5

თავისი ხალხის მომავლის შესახებ ღმერთმა თქვა: „გავაერთიანებ მათ და იქნებიან, როგორც ფარა ფარეხში“ (მიქ. 2:12). გარდა ამისა, მან სოფონიას პირით იწინასწარმეტყველა: „მივცემ ხალხებს სუფთა ენას [ანუ ბიბლიურ ჭეშმარიტებას], რათა მოუხმონ იეჰოვას სახელს და მხარდამხარ ემსახურონ მას [ანუ გაერთიანებულად სცენ მას თაყვანი]“ (სოფ. 3:9). რა მადლიერები ვართ, რომ გვაქვს პატივი, გაერთიანებულად ვცეთ იეჰოვას თაყვანი! აშკარაა, რომ ღვთის სიტყვაში ჩაწერილი ღვთივშთაგონებული რჩევები პირველ საუკუნეში კორინთსა თუ სხვაგან ქრისტიანულ კრებებს სიწმინდის, მშვიდობისა და ერთიანობის შენარჩუნებაში ეხმარებოდა (1 კორ. 1:10; ეფეს. 4:11—13; 1 პეტ. 3:8). დღეს ღვთის საოცარი განზრახვების შესახებ ყველას ეუწყება დედამიწის ზურგზე იმ ადამიანების ძალისხმევის შედეგად, რომლებიც გაერთიანებულნი არიან ღვთის ორგანიზაციაში. w16.11 2:16, 18