ერთხელ იესო მთაზე ავიდა და ღამე ლოცვაში გაატარა. მთიდან ჩამოსულს დიდძალი ხალხი დახვდა. იესო ძალიან დაღლილი იქნებოდა, მაგრამ, როცა ამდენი გაჭირვებული და ავადმყოფი დაინახა, გული დაეწვა მათ გამო. მან არა მარტო განკურნა ხალხი, არამედ თავისი ერთ-ერთი დაუვიწყარი ქადაგება წარმოთქვა (ლუკ. 6:12—20). იესო არასდროს იშურებდა დროს სხვებისთვის. უეჭველია, იესოს ძალიან დაამწუხრებდა იმის გაგება, რომ მის მეგობარს, იოანე ნათლისმცემელს თავი მოჰკვეთეს. ბიბლიაში ვკითხულობთ: „როცა ეს ამბავი გაიგო, იესომ ნავით უკაცრიელ ადგილს მიაშურა, რათა განმარტოებულიყო“ (მათ. 14:10—13). მაგრამ უკაცრიელ ადგილას მისულ იესოს უამრავი ხალხი დახვდა (მარ. 6:31—33). მათ დანახვაზე გული დაეწვა, რადგან დაინახა, როგორ იყო ეს ხალხი სულიერს მოწყურებული. ამიტომ ღვთის სამეფოზე დაუწყო ლაპარაკი (ლუკ. 9:10, 11). w22.02 21 ¶4, 6

როგორ უნდა მოვიქცეთ მაშინ, თუ ვინმეს გული ვატკინეთ? დახმარებისთვის იეჰოვას უნდა მივმართოთ, რომ თანაქრისტიანთან უთანხმოება მოგვაგვარებინოს. გარდა ამისა, საკუთარი მოტივებიც უნდა გავაანალიზოთ. ამაში შემდეგ კითხვებზე დაფიქრება დაგვეხმარება: „მზად ვარ, ჩემს სიამაყეს გადავაბიჯო, მოვიბოდიშო და თანაქრისტიანთან მშვიდობა აღვადგინო? რას იგრძნობენ იეჰოვა და იესო, თუ პირველ ნაბიჯს მე გადავდგამ თანაქრისტიანთან შესარიგებლად?“. ამ კითხვებზე პასუხი სტიმულს მოგვცემს, მოვუსმინოთ იესოს და გვეყოს თავმდაბლობა, რომ თანაქრისტიანს შევურიგდეთ. როცა თანაქრისტიანთან უთანხმოების მოგვარებას ვცდილობთ, ამ დროს ჩვენი მხრიდან თავმდაბლობის გამოვლენა ძალიან მნიშვნელოვანია (ეფეს. 4:2, 3). ჩვენი მიზანი განაწყენებული დის ან ძმის შემორიგება უნდა იყოს. გახსოვდეთ, რომ თანაქრისტიანთან მშვიდობიანი ურთიერთობის აღდგენა გაცილებით მნიშვნელოვანია, ვიდრე იმის გარკვევა, ვინ არის მართალი (1 კორ. 6:7). w21.12 25, 26 ¶13—16

იესო ძალიან განიცდიდა ხალხის გამო, რადგან იცოდა, რომ მისი თანამემამულეების უმეტესობა არ მიიღებდა სამეფოს შესახებ ცნობას. შედეგად, იერუსალიმი განადგურდებოდა, ხოლო ცოცხლად დარჩენილ იუდეველებს ტყვედ წაასხამდნენ (ლუკ. 21:20—24). იესოს მოლოდინი გამართლდა და ხალხის უმრავლესობამ უარყო იგი. როგორ ეხმაურება მთლიანობაში ხალხი სასიხარულო ცნობას იქ, სადაც თქვენ ქადაგებთ? თუ თქვენს ტერიტორიაზეც თითო-ოროლა ეხმაურება სასიხარულო ცნობას, მაშინ რისი სწავლა შეგიძლიათ ამ შემთხვევიდან? იეჰოვას ადარდებს ხალხის მომავალი. იესოს ცრემლები მიგვანიშნებს, როგორ აღელვებს იეჰოვას ადამიანების მდგომარეობა. მას „არ სურს, რომ ვინმე დაიღუპოს, არამედ სურს, რომ ყველამ მოინანიოს“ (2 პეტ. 3:9). თუ მოყვასი გვიყვარს, თავს არ დავზოგავთ, რომ სხვებს სასიხარულო ცნობა გადავცეთ (მათ. 22:39). w22.01 16 ¶10—12