ნოე ბოროტ ხალხში ცხოვრობდა, მაგრამ ყველანაირად გაურბოდა მათთან ახლო ურთიერთობას. ის არ ცდილობდა მათთან დამეგობრებას. ის და მისი ოჯახი ღვთის დავალებას ასრულებდნენ, ამ დავალებაში კიდობნის აგებაც შედიოდა. ნოე „სიმართლის მქადაგებელიც“ იყო (2 პეტ. 2:5). იგი ქადაგებდა, აშენებდა კიდობანს და ახლო ურთიერთობა ჰქონდა ოჯახის წევრებთან; ამგვარად ის დაკავებული იყო კარგი საქმეებით, რითაც ღმერთს გულს უხარებდა. შედეგად, ნოე და მისი ოჯახი წარღვნას გადაურჩნენ. თითოეული ჩვენგანი მადლიერნი უნდა ვიყოთ ნოესი, მისი ცოლის, ვაჟებისა და რძლების, ვინაიდან ჩვენ, ყველანი, მათი შთამომავლები ვართ. მსგავსადვე გამოეყვნენ პირველ საუკუნეში მცხოვრები ღვთის ერთგული და მორჩილი ქრისტიანები ღვთისგან გაუცხოებულ საზოგადოებას და ახ. წ. 70 წელს იერუსალიმის განადგურებასა და იუდეველთა სისტემის დამხობას გადაურჩნენ (ლუკ. 21:20—22). w15 8/15 4:17, 18

ყველა სახის გართობა არ არის გამომაცოცხლებელი და სასარგებლო; არც ის არის მისაღები, როცა ქრისტიანი მეტისმეტ დროს უთმობს გართობას. როგორ დაგვეხმარება სინდისი, რომ გართობამ სიამოვნება მოგვგვაროს და გამოგვაცოცხლოს? წმინდა წერილები გვაფრთხილებს, რომ მოვერიდოთ ისეთ საქციელს, რასაც ბიბლიაში „ხორცის საქმეები“ ეწოდება. ასეთი საქმეებია: „სიძვა, უწმინდურება, თავაშვებულობა, კერპთაყვანისმცემლობა, სპირიტიზმი, მტრობა, დავა, ეჭვიანობა, განრისხება, შუღლი, განხეთქილება, სექტანტობა, შური, გადამეტებული სმა, ღრეობა და მსგავსი საქმეები“. პავლემ დაწერა: „ასე მოქმედნი ღვთის სამეფოს ვერ დაიმკვიდრებენ“ (გალ. 5:19—21). ყოველივე ზემოთქმულის გათვალისწინებით, თითოეულმა ჩვენგანმა საკუთარ თავს უნდა ვკითხოთ: მკარნახობს ჩემი სინდისი, რომ არ ჩავება სპორტის ისეთ სახეობებში, რომელიც აღვივებს აგრესიასა და ძალადობას, პირველობისა და ნაციონალიზმის სულს? ანდა, რეაგირებს ჩემი სინდისი მაშინ, როცა ცდუნების წინაშე ვდგავარ, ვუყურო ფილმს, სადაც პორნოგრაფიული სცენებია ან დადებით შუქშია წარმოჩენილი უზნეობა, გადამეტებული სმა და სპირიტიზმი? w15 9/15 2:11, 12

ბიბლიიდან ვიგებთ, რომ ღმერთმა ადამიანები ისე შექმნა, რომ მისი ხელმძღვანელობის გარეშე ვერას გახდებოდნენ. ამ ფუნდამენტური ჭეშმარიტების უგულებელყოფას სავალალო შედეგები მოაქვს. ჩვენ უნდა გვესმოდეს: ღვთის ხელმძღვანელობის გარეშე ბედნიერნი ვერ ვიქნებით. ჩვენ მხოლოდ იმ შემთხვევაში გავიხარებთ მშვიდობით, თუ ვაღიარებთ იეჰოვას უზენაეს მმართველობას. მართლაც, რა მოსიყვარულეა ჩვენი ღმერთი იეჰოვა, რომ ესოდენ მნიშვნელოვანი ჭეშმარიტება გაგვიზიარა! მოსიყვარულე მამას აღელვებს შვილების მომავალი; მისი სურვილია, რომ მათ აზრიანი ცხოვრება ჰქონდეთ. სამწუხაროდ, ბევრმა არ იცის, რას უქადის ხვალინდელი დღე და ამიტომ ისინი თავიანთ ცხოვრებას სრულიად უსარგებლო მიზნებს სწირავენ (ფსალმ. 90:10). მათგან განსხვავებით, ჩვენ, ღვთის შვილები, ვგრძნობთ, რომ ღმერთს ვუყვარვართ, რისი დასტურიც მის მიერ აღთქმული მშვენიერი მომავალია. თავის მხრივ, იმის ცოდნა, რომ ღმერთს ვუყვარვართ, ჩვენს ცხოვრებას ნამდვილ აზრს სძენს. w15 9/15 4:10, 11