15 ამის შემდეგ შინ დაბრუნდა ნათანი.

სნეულება შეჰყარა იეჰოვამ ბავშვს, რომელიც დავითს ურიას ცოლისგან შეეძინა.

19 როცა დაინახა დავითმა, რომ მსახურები ერთმანეთს ეჩურჩულებოდნენ, მიხვდა, რომ მკვდარი იყო ბავშვი. ჰკითხა დავითმა მსახურებს: „მოკვდა ბავშვი?“ მათ მიუგეს: „მოკვდა“.

10 უთხრა ამნონმა თამარს: „საძინებელში შეიტანე საჭმელი და შენი ხელიდან შევჭამ“. აიღო თამარმაც თავისი გამომცხვარი კვერები და საძინებელში შეუტანა თავის ძმას, ამნონს. 11 როცა მიაწოდა საჭმელი, მან ხელი სტაცა და უთხრა: „მოდი, დაწექი ჩემთან, ჩემო დაო!“ 12 მან კი მიუგო: „არა, ჩემო ძმაო! ნუ დამამცირებ, რადგან ასე არ იქცევიან ისრაელში!+ ნუ ჩაიდენ ამ სამარცხვინო საქმეს!+ 13 შერცხვენილმა სადღა გამოვყო თავი?! შენც უგუნური კაცის სახელი გაგივარდება ისრაელში. დაელაპარაკე მეფეს და არ დაგიჭერს ჩემს თავს“. 14 მაგრამ მას არაფრის გაგონება არ უნდოდა, ძალა იხმარა მასზე და გააუპატიურა. 15 მეტისმეტად შესძულდა ის ამნონს, იმაზე მეტად, ვიდრე მანამდე უყვარდა. უთხრა მას ამნონმა: „ადექი და წადი აქედან!“

14 მაშინ უთხრა დავითმა თავის მსახურებს, რომლებიც მასთან ერთად იყვნენ იერუსალიმში: „ადექით, გავიქცეთ,+ თორემ ვერ გადავურჩებით აბესალომს! ვიჩქაროთ, რომ არ მოგვისწროს, უბედურება არ დაგვატეხოს და მახვილით არ ამოხოცოს ქალაქის მკვიდრნი!“+