გონიერება მომეცი, რომ ვისწავლო შენი მცნებები.+

13 შენ წარმოქმენი ჩემში თირკმელები;

გამოცალკევებული გყავდი* დედის მუცელში.+

14 ხოტბას შეგასხამ, რადგან კრძალვას მგვრის,

თუ რა საოცრად ვარ შექმნილი.+

საოცარია შენი საქმენი+

და კარგად ვუწყი ეს.

15 შენ ხედავდი ჩემს ძვლებს,

როცა დაფარულში მქმნიდი,

როცა დედის მუცელში მქსოვდი.+

16 შენმა თვალებმა ჯერ კიდევ ჩემი ჩანასახი იხილა

და შენს წიგნში ჩაიწერა იმ დღეების შესახებ,

როცა ჩემი სხეულის ნაწილები უნდა ჩამოყალიბებულიყო,

მაშინ, როცა ჯერ არცერთი მათგანი არ არსებობდა.