18 ასე უთხარით იუდას მეფეს, რომელმაც იეჰოვასთან შესაკითხად გამოგგზავნათ, აი, რას ამბობს-თქო იეჰოვა, ისრაელის ღმერთი: ის სიტყვები რომ მოისმინე 19 და კარგი გული აღმოგაჩნდა, თავი რომ დაიმდაბლე+ იეჰოვას წინაშე, როცა მოისმინე ჩემი ნათქვამი ამ ადგილსა და მის მკვიდრებზე, წყევლა ეწევათ მათ და ხალხები შეძრწუნდებიან-მეთქი მათი შემხედვარე, ტანსაცმელი რომ შემოიხიე+ და ტიროდი ჩემ წინაშე, მეც მოგისმინე, — ამბობს იეჰოვა. —

13 ლოცვით მიმართავდა ღმერთს; გული მოულბო თავისი ხვეწნით, ღმერთმაც შეისმინა მისი ვედრება და დაუბრუნა მეფობა იერუსალიმში.+ მიხვდა მენაშე, რომ იეჰოვაა ჭეშმარიტი ღმერთი.+

24 ვინაიდან არც აბუჩად აუგდია და არც შეზიზღებია ჩაგრული გაჭირვების გამო;+

პირი არ მოურიდებია მისთვის+

და, როცა შველას სთხოვდა, უსმენდა მას.+

22 მაშინ მამამ თავის მონებს უთხრა: „სასწრაფოდ გამოუტანეთ საუკეთესო გრძელი სამოსელი და შემოსეთ, ბეჭედი გაუკეთეთ და სანდლები ჩააცვით. 23 გამოიყვანეთ ნასუქი ხბო და დაკალით. ვჭამოთ და ვიმხიარულოთ, 24 ჩემი ვაჟი მკვდარი იყო და გაცოცხლდა,+ დაკარგული იყო და გამოჩნდა“, და გამართეს ლხინი.

13 მებაჟე კი მოშორებით იდგა, მაღლა ახედვასაც ვერ ბედავდა, მკერდში მჯიღს იცემდა და ამბობდა: „ღმერთო, შემიწყალე მე, ცოდვილი“.+ 14 გეუბნებით: ეს კაცი უფრო მართალი დაბრუნდა შინ, ვიდრე ის ფარისეველი;+ ასე რომ, ვინც თავს აიმაღლებს, დამდაბლდება, ხოლო ვინც თავს დაიმდაბლებს, ამაღლდება».+