ნეემია

1 ნეემიას*,+ ხაქალიას ვაჟის, სიტყვები: მე-20 წელს, ქისლევის თვეში, შუშანის* ციხე-დარბაზში ვიყავი.+ 2 იუდადან ჩემი ერთ-ერთი ძმა, ხანანი,+ ჩამოვიდა სხვებთან ერთად. გამოვკითხე იერუსალიმისა და იმ იუდეველების ამბები, ტყვეობას რომ დააღწიეს თავი.+ 3 მათ მითხრეს: „იუდას სამთავროში მყოფნი, ისინი, ვინც ტყვეობას დააღწია თავი, დიდად შევიწროებულნი და დამცირებულნი არიან.+ იერუსალიმის გალავანი დანგრეულია,+ ხოლო კარიბჭეები — დამწვარი“.+

4 ეს რომ მოვისმინე, დავჯექი, ავტირდი და რამდენიმე დღე ვგლოვობდი, ვმარხულობდი+ და ვლოცულობდი ზეციერი ღვთის წინაშე; 5 ვთქვი: «იეჰოვა, ზეციერო ღმერთო, დიდებულო და შიშის მომგვრელო, შეთანხმებას რომ იცავ და ურყევი რომაა შენი სიყვარული* შენს მოყვარულთა, შენი მცნებების დამცველთა მიმართ!+ 6 გთხოვ, ყური მომაპყარი და თვალს ნუ მომარიდებ! ისმინე შენი მსახურის ლოცვა, დღეს რომ მოგმართავს! დღედაღამ მოგმართავ+ შენი მსახურების, ისრაელების გამო და ვაღიარებ შენ წინაშე ისრაელების მიერ ჩადენილ ცოდვებს; შევცოდეთ მეც და ჩემმა ხალხმაც*.+ 7 დიდად შეგცოდეთ,+ რომ არ დავიცავით შენი მსახური მოსესთვის მიცემული მცნებები, წესები და სამართალი.+

8 გთხოვ, გაიხსენე, რაც შენს მსახურ მოსეს უთხარი: „თუ ორგულად მოიქცევით, ხალხებში გაგფანტავთ,+ 9 მაგრამ, თუ დამიბრუნდებით, დაიცავთ და შეასრულებთ ჩემს მცნებებს, ცის კიდემდეც რომ იყოთ დაფანტულნი, მაინც შეგკრებთ+ და მიგიყვანთ ადგილზე, რომელიც ჩემი სახელის განსადიდებლად ამოვირჩიე“.+ 10 შენი მსახურები და შენი ხალხი არიან ისინი, შენი დიდი ძალითა და ძლიერი მკლავით რომ გამოისყიდე.+ 11 იეჰოვა, გთხოვ, ყური მოაპყარი შენი მსახურის ლოცვას და მათ ლოცვებს, რომელთაც შენი სახელის მოშიშება ახარებთ! გთხოვ, ხელი მოუმართე დღეს შენს მსახურს და მისდამი სიბრალული აღუძარი ამ კაცს!»+

მე მაშინ მეფის მერიქიფე გახლდით.+