სიბრძნე, რომ ‘განჭვრეტდნენ თავიანთ ბოლოს’

„ჭკუადაკარგული ხალხია ისინი, განსჯა აღარ არის მათში. სიბრძნე რომ ჰქონოდათ, მიხვდებოდნენ ამას, განჭვრეტდნენ თავიანთ ბოლოს“ (მეორე რჯული 32:28, 29).

ეს სიტყვები მოსემ უთხრა ისრაელიანებს, როცა აღთქმული მიწის საზღვართან იდგნენ. მოსე წინასწარმეტყველებდა დროზე, როდესაც ისრაელიანები მიატოვებდნენ იეჰოვას და ნაკლებ ყურადღებას მიაქცევდნენ თავიანთი მოქმედების შედეგებს. მომდევნო საუკუნეების განმავლობაში არც ეს ერი და არც ბევრი მისი მეფე არ ისმენდა ღვთის გაფრთხილებებს.

მაგალითად, სოლომონმა იცოდა იეჰოვას ბრძანება, რომ ისრაელიანები არ უნდა დაქორწინებულიყვნენ სხვა ღმერთების თაყვანისმცემლებზე (მეორე რჯული 7:1-4). მიუხედავად ამისა, მან „ბევრი უცხოელი ქალი“ შეირთო. რა მოჰყვა ამას? ბიბლია გვატყობინებს: „სიბერის ხანს მიდრიკეს სოლომონის გული მისმა ცოლებმა უცხო ღმერთებისკენ. ისე წრფელი არ იყო მისი გული უფლისადმი, როგორც დავითის, მამამისის გული“ (მესამე მეფეთა 11:1, 4). მიუხედავად თავისი სიბრძნისა, სოლომონი კარგავდა მომავლის ‘განჭვრეტის’ უნარს, როცა არ ემორჩილებოდა ღვთის ბრძანებას.

რა შეიძლება ითქვას ჩვენზე? მრავალ ტკივილს ავირიდებთ, თუ კარგად დავფიქრდებით გადაწყვეტილების მიღებამდე. მაგალითად, მოციქული პავლე ურჩევს ქრისტიანებს: ‘განიწმიდონ ხორცისა და სულის ყოველგვარი სიბილწისაგან’ (2 კორინთელთა 7:1). ეს ბრძნული საქციელია, მაგრამ ბევრს არ ყოფნის გონიერება, განჭვრიტოს, რა მოჰყვება ამ რჩევის უგულებელყოფას. მაგალითად, ხშირად ახალგაზრდები თამბაქოს წევით იბინძურებენ ორგანიზმს და ფიქრობენ, რომ ამგვარად უფრო ჭკვიანები და ზრდასრულები ჩანან. სამწუხაროდ, მოგვიანებით კი ბევრი მათგანი გულის დაავადებებს, ფილტვის კიბოსა და ემფიზემას უჩივის.

მნიშვნელოვანია სერიოზულად დავფიქრდეთ ჩვენი გადაწყვეტილებებისა და მოქმედებების შედეგებზე. პავლე საფუძვლიანად გვირჩევს: „რასაც დათესავს კაცი, იმას მოიმკის. ვინც თავის ხორცისთვის თესავს, ხორცისგან მოიმკის ხრწნილებას. ხოლო ვინც სულისთვის თესავს, სულისგან მოიმკის მარადიულ სიცოცხლეს“ (გალატელთა 6:7, 8).