ელეაზარი დარწმუნებულია ლოცვის ძალაში. ის საოცრად დიდი და გულწრფელი რწმენით თავმდაბლად ითხოვს: „უფალო, ჩემი პატრონის აბრაამის ღმერთო, ხელი მომიმართე დღევანდელ დღეს, მადლი უყავი ჩემს პატრონს, აბრაამს!

(დაბადება 24:12—14).

ჩვენ ბევრი რამის სწავლა შეგვიძლია ელეაზარის ლოცვიდან. ამ ლოცვაში მისი განსაკუთრებული რწმენა, თავმდაბლობა და სხვების საჭიროებებზე უანგაროდ ზრუნვა გამოჩნდა. ელეაზარის ლოცვიდან ისიც გამოჩნდა, რომ ის მზად იყო, მორჩილება გამოევლინა ისეთ საკითხში, როგორიც იყო კაცობრიობისადმი იეჰოვას დამოკიდებულება. უეჭველია, მან იცოდა, რომ იეჰოვას განსაკუთრებით უყვარდა აბრაამი და რომ, მისი აღთქმის თანახმად, მთელი კაცობრიობა აბრაამის საშულებით მიიღებდა მომავალ კურთხევებს (დაბადება 12:3). ამიტომ ელეაზარმა ლოცვა შემდეგი სიტყვებით დაიწყო: „უფალო, ჩემი პატრონის აბრაამის ღმერთო“.