ენოქი

[აღზრდილი, მიძღვნილი].

1. კაენის ვაჟი და ირადის მამა; ენოქი დაიბადა ნოდის ქვეყანაში მას შემდეგ, რაც კაენმა თავისი ძმა, აბელი მოკლა (დბ. 4:17, 18).

2. იარედის ვაჟი, რომელიც მას 162 წლის ასაკში შეეძინა. იყო ადამიდან მეშვიდე. გარდა მეთუშალახისა, რომელიც 65 წლის ასაკში შეეძინა, ენოქს სხვა ძეები და ასულებიც ჰყავდა. ის ძველ დროში მცხოვრებ იმ „მოწმეთა დიდ ღრუბელში“ შედიოდა, რომლებმაც რწმენის შესანიშნავი მაგალითი დაგვიტოვეს. „ენოქი ჭეშმარიტ ღმერთთან ერთად“ დადიოდა (დბ. 5:18, 21—24; ებ. 11:5; 12:1). მან იწინასწარმეტყველა, რომ იეჰოვა თავის უთვალავ წმინდასთან ერთად უღვთოებზე სამართლის აღსასრულებლად მოვიდოდა (იუდ. 14, 15). როგორც ჩანს, წინასწარმეტყველების გამო მას სასტიკად დევნიდნენ. მაგრამ ღმერთმა არ დაუშვა, რომ მოწინააღმდეგეებს მოეკლათ ენოქი. იეჰოვამ „წაიყვანა“ ის, ანუ შეუწყვიტა სიცოცხლე 365 წლის ასაკში, რაც მისი თანამედროვეების ასაკთან შედარებით საგრძნობლად მცირე იყო. ენოქი „გადაყვანილ იქნა, რათა სიკვდილი არ ენახა“, რაც შეიძლება იმას ნიშნავს, რომ ღმერთმა წინასწარმეტყველური ხილვის დროს შეუწყვიტა სიცოცხლე, რათა სიკვდილის ტკივილი არ ეგრძნო (დბ. 5:24; ებ. 11:5, 13). მაგრამ, თუ გავითვალისწინებთ იესოს სიტყვებს, რომლებიც იოანეს 3:13-ში ჩაიწერა, ის ცაში არ ყოფილა წაყვანილი. როგორც ჩანს, მოსეს სხეულის მსგავსად, იეჰოვამ ენოქის სხეულიც გააქრო და ის „აღარსად იყო“ (კნ. 34:5, 6; იუდ. 9).

ენოქს არ დაუწერია „ენოქის წიგნი“. ეს აპოკრიფული წიგნი ღვთივშთაგონებული არ არის და, შესაძლოა, ძვ. წ. II-I საუკუნეებში, მისი სიკვდილიდან მრავალი საუკუნის შემდეგ დაიწერა.

3. ბიბლიაში მოხსენიებული პირველი ქალაქი; კაენმა ეს ქალაქი ედემის აღმოსავლეთით ნოდის ქვეყანაში ააგო და თავისი ვაჟის, ენოქის სახელი უწოდა (დბ. 4:17).