აგარი ბეერ-შებას უდაბნოში დაეხეტებოდა. ბოლოს „წყალი გაუთავდა და ბავშვი ბუჩქის ძირში დატოვა“. ამ მუხლში ისმაელის ბავშვად მოხსენიება ქრონოლოგიური შეცდომა არ იყო, რადგან ბავშვად ნათარგმნი ებრაული სიტყვა ჲელედ ახალგაზრდასაც ნიშნავს, როგორც ეს დაბადების 4:23-ში ითარგმნა. მართალია, ისმაელზე ნაწინასწარმეტყველები იყო, რომ „გარეული ვირივით“ იქნებოდა, მაგრამ ბუჩქის ძირში მისი დატოვება შეიძლება იმას ნიშნავს, რომ, როგორც ახალგაზრდა, ფიზიკურად ძლიერი არ იყო (დბ. 16:12). აქედან გამომდინარე, შეიძლება პირველი ის დასუსტდა და დედის მხარს ეყრდნობოდა. ეს არ იყო უჩვეულო იმ დღეებში მცხოვრები ქალებისთვის, განსაკუთრებით მონა ქალისთვის, რომელიც ყოველდღე მძიმე ტვირთს ატარებდა. როგორც ჩანს, მოგვიანებით აგარიც დაიქანცა და აღარ შეეძლო შვილის დახმარება, ამიტომ ის იქვე ბუჩქის ძირში დატოვა. შემდეგ წავიდა და შვილისგან მოშორებით, „ისრის სასროლ მანძილზე დაჯდა“ (გავრცელებული ებრაული გამოთქმა, რომელიც მიუთითებს მშვილდოსანსა და სამიზნეს შორის არსებულ მანძილზე) (დბ. 21:14—16).

ზოგიერთი თარგუმი, აგრეთვე სირიული ფეშიტა, დაბადების 21:9-ში ისმაელის საქციელს დაცინვას უწოდებს. სიტყვა ცახაკზე ერთ წიგნში ნათქვამია: „შესაძლოა, ამ მუხლში ეს სიტყვა დაცინვას ნიშნავს, როგორც ეს ზოგადად აღიქმება. ისაკთან დაკავშირებით აბრაამს სიხარულის გამო გაეცინა, სარას — უნდობლობის გამო, ისმაელი კი, შესაძლოა, შემაწუხებლად და შეუბრალებლად დასცინოდა ისაკს“ (Cook’s Commentary). ამ საკითხზე მსჯელობისას პავლე მოციქულმა ნათლად აჩვენა, რომ ისმაელი უბრალოდ ბავშვურად კი არ ეთამაშებოდა ისაკს, არამედ ჩაგრავდა და დევნიდა მას (გლ. 4:29). მომდევნო მუხლში სარას დაჟინებული სიტყვებიდან, „გააძევე ეს მხევალი და მისი ვაჟი, ვერ იქნება ის მემკვიდრე ჩემს ვაჟთან, ისაკთან ერთად!“, ზოგი ბიბლეისტი ასკვნის, რომ ისმაელი (ისაკზე 14 წლით უფროსი), შესაძლოა, ისაკს მემკვიდრეობის გამო ეკინკლავებოდა და ამასხარავებდა.