ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობისადმი მოშურნეობის გამო იეჰოვამ აკურთხა ასა და მისი მმართველობის პირველი ათი წლის განმავლობაში ქვეყანაში მშვიდობა იყო (2მტ. 14:1, 6). მოგვიანებით ეთიოპი ზერახი მილიონიანი ჯარით დაესხა თავს იუდას. მიუხედავად იმისა, რომ მტერი ბევრად აღემატებოდა იუდას ლაშქარს, ასა მის წინააღმდეგ გავიდა იუდეის დაბლობზე მარეშასთან, რომელიც იერუსალიმის დას.-სამხრ.-დას-ით დაახლოებით 38 კმ-ში მდებარეობდა. ბრძოლის დაწყებამდე წარმოთქმულ მხურვალე ლოცვაში მან აღიარა ღვთის ძალა და შეევედრა, დახმარებოდა მათ: „შენზე ვართ მონდობილნი და შენი სახელით გამოვედით ამ ბრბოს წინააღმდეგ! იეჰოვა, შენა ხარ ჩვენი ღმერთი, ნუ იმძლავრებს მოკვდავი კაცი შენზე!“. იეჰოვამ მათ სრული გამარჯვება მოაპოვებინა (2მტ. 14:8—15).

აბიამის შემდეგ გამეფებული ასა იეჰოვას ერთგული იყო. მან სერიოზული ძვრები მოახდინა ქვეყანაში კერპთაყვანისმცემლობის აღმოსაფხვრელად (1მფ. 15:11—13). ასამ „მოსპო იუდას ქალაქებში მაღლობები და სასაკმევლეები“ (2მტ. 14:2—5), თუმცა, როგორც 1 მეფეების 15:14-დან და 2 მატიანის 15:17-დან ჩანს, მას ყველა მაღლობი არ გაუუქმებია. სავარაუდოდ, მან მხოლოდ ის მაღლობები მოსპო, სადაც კერპებს ეთაყვანებოდნენ, მაგრამ იეჰოვას სათაყვანებელი მაღლობებისთვის ხელი არ უხლია. არ არის გამორიცხული, რომ მაღლობები მისი მეფობის ბოლოსთვის გაჩენილიყო, რომელთა განადგურებაც მის მემკვიდრეს, იეჰოშაფატს მოუწია. თუმცა მაღლობები იეჰოშაფატის დროსაც არსებობდა (1მფ. 22:42, 43; 2მტ. 17:5, 6; 20:31—33). იუდას ხალხი ისე იყო მიჩვეული მაღლობებზე თაყვანისცემას, რომ ვერც ასას და ვერც იეჰოშაფატის რეფორმების შემდეგ მათი ერთხელ და სამუდამოდ აღმოფხვრა ვერ მოხერხდა.