იეჰოვას წინასწარმეტყველი იმ გზას დაადგა, რა გზითაც ახაბი წავიდა. მას გრძელი, ბნელი და სველი გზა უნდა გაევლო. მაგრამ უჩვეულო რამ მოხდა.

„იეჰოვას ხელი იყო ელიასთან; მან კალთები აიკეცა, გაიქცა და ახაბზე ადრე ჩავიდა იზრეელში“ (46-ე მუხლი). ცხადია, „იეჰოვას ხელი“ ელიაზე ზებუნებრივი ძალით მოქმედებდა. იზრეელი 30 კილომეტრით იყო მოშორებული და არც ელია გახლდათ ახალგაზრდაe. წარმოიდგინეთ, წინასწარმეტყველი გრძელი სამოსის კალთებს იკეცავს, სირბილში ხელი რომ არ შეუშალოს, და წვიმის წყლით გაჟღენთილ გზაზე გარბის ისე სწრაფად, რომ ეწევა სამეფო ეტლს და უსწრებს კიდეც მას!

რა დიდი კურთხევა იქნებოდა ელიასთვის ეს! მას აღაფრთოვანებდა ისეთი ძლიერება, ენერგიულობა და ამტანობა, როგორიც შესაძლოა, ახალგაზრდობის დროსაც კი არ ჰქონია. ამან შეიძლება ის წინასწარმეტყველებები გაგვახსენა, რომლებიც ღვთის ერთგულებს დედამიწაზე სამოთხეში სრულყოფილ ჯანმრთელობასა და სიმხნევეს ჰპირდება (ესაია 35:6; ლუკა 23:43). სველ გზაზე სირბილით მიმავალმა ელიამ დანამდვილებით იცოდა, რომ თავისი მამის, ერთადერთი ჭეშმარიტი ღვთის, იეჰოვას თვალში მოწონებით სარგებლობდა!