ღარიბი, მაგრამ მდიდარი როგორ?

საუკუნეების წინათ ერთი ბრძენი მამაკაცი ლოცულობდა, რომ არ გაღარიბებულიყო. რა საჭირო იყო ასეთი თხოვნა? მას ეშინოდა, რომ სიღარიბე არ გამხდარიყო ისეთი თვალსაზრისისა და მოქმედებების მიზეზი, რომლებიც ღმერთთან მის ურთიერთობას საფრთხეს შეუქმნიდა. ეს ჩანს მისი სიტყვებიდან: „საარსებო პურით მასაზრდოვე, რომ. . . გაღატაკებულმა არ ვიქურდო და ჩემი ღვთის სახელს არ შევცოდო“ (იგავნი 30:8, 9).

ნიშნავს თუ არა ეს, რომ ღარიბისთვის ღვთისადმი ერთგულად მსახურება შეუძლებელია? სულაც არა! მთელი ისტორიის განმავლობაში იეჰოვა ღმერთის მრავალი მსახური, სიღარიბით გამოწვეული სირთულეების მიუხედავად, ღვთისადმი უმწიკვლოებას ინარჩუნებდა. თავის მხრივ, იეჰოვას უყვარს ისინი, ვინც მასზეა მინდობილი, და ის ზრუნავს მათზე.

ძველი დროის ერთგული პიროვნებები

მოციქულმა პავლემ საკუთარ თავზე გამოსცადა გაჭირვების დღეები (2 კორინთელთა 6:3, 4). მან აგრეთვე აღწერა ქრისტიანობამდელი ერთგული მოწმეების ‘ღრუბელი’, რომელთაგან ზოგი ‘დაეხეტებოდა ცხვრისა და თხის ტყავებით, შეჭირვებული იყო; დაეხეტებოდა უდაბნოებსა და მთებში, დედამიწის მღვიმეებსა და ხევხუვებში’ (ებრაელთა 11:37, 38; 12:1).

ერთ-ერთი მათგანი წინასწარმეტყველი ელია იყო. სამწელიწად-ნახევრიანი გვალვის განმავლობაში იეჰოვა რეგულარულად აწვდიდა მას საკვებს. თავიდან ღმერთი ყორნებს იყენებდა მისთვის პურისა და ხორცის მოსაწოდებლად (მესამე მეფეთა 17:2–6). მოგვიანებით კი იეჰოვას სასწაულის შედეგად ელიას გამოსაკვებად არ ილეოდა ქვრივის ფქვილისა და ზეთის მარაგი (მესამე მეფეთა 17:8–16). საკვები ღარიბული იყო, მაგრამ მან სიცოცხლე შეუნარჩუნა წინასწარმეტყველს, ქალსა და მის ვაჟს.

ასევე დაეხმარა იეჰოვა სიდუხჭირის დროს ერთგულ წინასწარმეტყველ იერემიას. იერემიამ გაუძლო პერიოდს, როცა იერუსალიმელები ბაბილონელების ალყაში იყვნენ და „წონით და სიმწრით ჭამდნენ პურს, და წყალს“ (ეზეკიელი 4:16). ბოლოს ქალაქში ისეთი სასტიკი შიმშილობა დადგა, რომ ზოგი ქალი საკუთარი შვილის ხორცს ჭამდა (გოდება იერემიასი 2:20). მიუხედვად იმისა, რომ თავისი გაბედული ქადაგებისთვის იერემია პატიმრობაში იყო, იეჰოვამ იზრუნა, რათა ყოველდღიურად მიეცათ მისთვის ‘ერთი პურის კოკორი ვიდრე არ გათავდა პურის მარაგი ქალაქში’ (იერემია 37:21).

ამგვარად, იერემიას, ელიას მსგავსად, ღარიბული საზრდო ჰქონდა. საღვთო წერილი არ გვატყობინებს, რას ან რამდენჯერ ჭამდა იერემია იერუსალიმის პურის მარაგის გამოლევის შემდეგ. მაგრამ ვიცით, რომ იეჰოვა ეხმარებოდა მას და მან გადაიტანა შიმშილობის ეს საშინელი პერიოდი.

დღეს სიღარიბე მსოფლიოს ნებისმიერ კუთხეში არსებობს. გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის მონაცემების თანახმად, სიღარიბე ყველაზე მეტად აფრიკაშია გაბატონებული. გაეროს 1996 წლის პრეს-რელიზში ნათქვამია: „აფრიკელთა, სულ მცირე, ნახევარი ღატაკია“. მზარდი მძიმე ეკონომიური მდგომარეობის მიუხედავად, უფრო და უფრო იზრდება იმ აფრიკელთა რიცხვი, რომლებიც თავიანთ ცხოვრებაში ბიბლიურ პრინციპებს მისდევენ, ღმერთს ერთგულად ემსახურებიან და დარწმუნებულები არიან, რომ ღმერთი დაეხმარება მათ. განვიხილოთ რამდენიმე მაგალითი სიდუხჭირეში მყოფი მსოფლიოს ერთ-ერთი კუთხიდან.

პატიოსნების შენარჩუნება

ექვსი შვილის მამა, ოჯახის მარჩენალი, ნიგერიელი მაიკლი,a ფერმერია. «ძალიან ძნელია, იყო პატიოსანი, როცა ოჯახზე საზრუნველად ფული არა გაქვს, — ამბობს ის. — მაგრამ, როცა პატიოსნების გამოცდის წინაშე აღმოვჩნდებოდი, საკუთარ თავს შევახსენებდი ეფესელთა 4:28, სადაც ნათქვამია: „ვინც იპარავდა, ნუღარ მოიპარავს. უკეთესია, იშრომოს და თავისი ხელით აკეთოს კეთილი“. ამიტომ, როცა განსაცდელებს ვაწყდები, საკუთარ თავს ვეკითხები: „მიშრომია ამ ფულის გამოსამუშავებლად?“

მაგალითად, — განაგრძობს მაიკლი, — ერთხელ ფეხით მოვდიოდი და დავინახე, რომ მოტოციკლიდან ჩანთა გადმოვარდა. მოტოციკლის გაჩერება ვერ შევძელი; ჩანთა რომ ავიღე, აღმოჩნდა, ის ფულით იყო სავსე. მასში ნაპოვნი პირადობის მოწმობის საშუალებით ვიპოვე პატრონი და დავუბრუნე ჩანთა».

ბრძოლა დეპრესიასთან

ჩრდილოეთ აფრიკელი მამაკაცი აღნიშნავს: „სიღარიბე ღრმა ორმოში ყოფნის მსგავსია; შენ ხედავ ორმოდან სინათლეს და იმას, თუ როგორ თავისუფლად დადის ხალხი ორმოს ირგვლივ, მაგრამ ხმას ვერ აწვდენ მათ, რათა დახმარება სთხოვო და ამოსასვლელად კიბე ჩამოგაწოდონ“. განა გასაკვირია, რომ ხშირად სიღარიბე დეპრესიასა და იმედგაცრუებას იწვევს?!. ღვთის მსახურებმაც კი, რომლებიც ხედავენ, რომ სხვები მდიდრები არიან, შეიძლება იფიქრონ, რომ არ ღირს პატიოსნად ცხოვრება (შეადარე ფსალმუნი 72:2–13). როგორ შეიძლება მსგავსი ფიქრების მოცილება?

დასავლეთ აფრიკელი პიტერი 19 წლის განმავლობაში მთავრობაში სამსახურის შემდეგ პენსიაში გავიდა. ახლა ის, ძირითადად, თავისი მცირე პენსიით ცხოვრობს. «როცა სევდა დამეუფლება, — ამბობს პიტერი, — საკუთარ თავს ბიბლიიდან და საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ პუბლიკაციებიდან ამოკითხულ აზრებს ვახსენებ. ეს ძველი სისტემა სადაცაა გადავა და უკეთესს ველოდებით.

აგრეთვე ვფიქრობ 1 პეტრეს 5:9-ის შესახებ, სადაც ნათქვამია: „წინაღუდექით. . . [სატანას] მტკიცე რწმენით და იცოდეთ, რომ მსგავსი სატანჯველი თქვენს საძმოსაც ხვდება წუთისოფელში“. ასე რომ, მე არა ვარ ერთადერთი პიროვნება, ვისაც სირთულეების გადატანა უწევს. ასეთი შეხსენებები მეხმარება, მოვიცილო ფიქრები, რომლებიც სევდასა მგვრის და დეპრესიაში მაგდებს.

გარდა ამისა, — ამატებს პიტერი, — იესო დედამიწაზე ყოფნისას მრავალ სასწაულს ახდენდა, მაგრამ მას არავინ გაუმდიდრებია. რატომ უნდა მოველოდე, რომ ის მე გამამდიდრებს?»

ლოცვის ძალა

იეჰოვა ღმერთთან ლოცვით მიახლოება უარყოფით ფიქრებთან ბრძოლის კიდევ ერთი საშუალებაა. როცა მერი 1960 წელს იეჰოვას მოწმე გახდა, მისმა ოჯახმა მიატოვა ის. ახლა ის ორმოცს გადაცილებული, მარტოხელა და სუსტი, მატერიალურადაც გაჭირვებულია. მიუხედავად ამისა, ის თავგამოდებული ქრისტიანი მსახურია.

მერი ამბობს: «როცა სევდა შემომაწვება, იეჰოვასადმი ლოცვას ვიწყებ. ვიცი, რომ მასზე მეტად ვერავინ დამეხმარება. მე ვისწავლე, რომ, როცა იეჰოვას მიენდობი, ის გეხმარება. ყოველთვის ვიხსენებ მეფე დავითის სიტყვებს, რომლებიც ფსალმუნის 36:25-შია (ახალი აღთქმა და ფსალმუნები, კიკნაძისა და სონღულაშვილის თარგმანი) ჩაწერილი: „ყმაწვილი ვიყავი, კიდეც მოვხუცდი და არ მინახავს მართალი კაცი მიტოვებული და მისი მოდგმა პურზე ხელგაწვდილი“.

აგრეთვე ძალიან მამხნევებს ჩვენი ხანდაზმული სულიერი და-ძმების მიერ „საგუშაგო კოშკში“ მოთხრობილი შემთხვევები. იეჰოვა ღმერთი დაეხმარა მათ და ვიცი, რომ ის მეც დამეხმარება. მან აკურთხა ჩემი პატარა საქმიანობა — აფრიკული საკვების, „ფუფუს“, გაყიდვა — და შემიძლია დავიკმაყოფილო ჩემი ყოველდღიური მოთხოვნილებები. როცა ფული საერთოდ არა მაქვს და ვფიქრობ, თუ რა უნდა ვქნა, იეჰოვა ვინმეს ხელით მიგზავნის საჩუქარს და ის ძმა თუ და მეუბნება: „დაო, აი, ეს შენ“. იეჰოვას არასოდეს გაუცრუებია ჩემთვის იმედი».

ბიბლიის შესწავლის მნიშვნელობა

იეჰოვას მოწმეები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ღვთის სიტყვის, ბიბლიის, შესწავლას და არც მათ შორის მყოფი ღარიბები არიან გამონაკლისები. 60 წლის ჯონი კრებაში პიონერად (სამეფოს შესახებ სრული დროით მქადაგებლად) და სამსახურებრივ თანაშემწედ მსახურობს. ის ძველ ორსართულიან სახლში ცხოვრობს, სადაც, მის გარდა, 12 ოჯახი ცხოვრობს. მისი ოთახი პირველი სართულის დერეფნისგან ფანერითაა გადატიხრული. ოთახში ორი ძველი სკამი და მაგიდაა, რომელიც ბიბლიის შესასწავლი დამხმარე ლიტერატურითაა სავსე. მას ნამჯის ჭილობზე სძინავს.

ჯონი პურის გაყიდვით დღეში დაახლოებით ერთ დოლარს ღებულობდა, მაგრამ, როცა ქვეყანაში ხორბლის შემოტანა ოფიციალურად აიკრძალა, მან დაკარგა შემოსავლის ეს წყარო. ის ამბობს: „დროდადრო ცხოვრება აუტანელი მეჩვენება, მაგრამ განვაგრძობ პიონერულ მსახურებას. მხოლოდ იეჰოვა მაძლებინებს. ვმუშაობ ყოველგვარ სამუშაოზე, რასაც კი ვპოულობ, და სხვისი დახმარების იმედზე არა ვარ, არც იმის იმედზე ვარ, რომ ვინმე შემინახავს, თუმცა კრების ძმები ძალიან მეხმარებიან. ისინი მეხმარებიან სამუშაოს მოძებნაში და ზოგჯერ ფულსაც მჩუქნიან.

ვპოულობ დროს ბიბლიისა და საგუშაგო კოშკის პუბლიკაციების წასაკითხად. ვსწავლობ დილით ადრე, როცა სახლში სიჩუმეა და, თუ სინათლე არის, ვკითხულობ გვიან ღამით. მე ვიცი, რომ აუცილებლად უნდა შევინარჩუნო პირადი შესწავლა“.

მარადიული ცხოვრებისთვის შვილების მომზადება

დანიელი, ექვსი შვილის მამაა, ქვრივი. 1985 წელს მან დაკარგა სამუშაო, სადაც 25 წლის განმავლობაში მუშაობდა, მაგრამ შემდეგ მეკუჭნავის ადგილი იპოვა. „ჩემს ოჯახს ეკონომიურად უჭირს, — ამბობს ის. — ახლა დღეში მხოლოდ ერთხელ შეგვიძლია ვჭამოთ. ერთხელ სამი დღის განმავლობაში არაფერი გვიჭამია. სიცოცხლის შესანარჩუნებლად მხოლოდ წყალსღა ვსვამდით“.

დანიელი კრების უხუცესად მსახურობს. «არასოდეს არ ვაცდენ ქრისტიანულ შეხვედრებს და ყოველთვის თეოკრატიული დავალებებითა ვარ დაკავებული, — ამბობს ის. — როცა კი სამეფო დარბაზში რამე სამუშაოს შესრულებაა საჭირო, ვცდილობ ყოველთვის იქ ვიყო. როცა რთული სიტუაციები იქმნება, ყოველთვის შევახსენებ საკუთარ თავს იესოს მიმართ პეტრეს ნათქვამ სიტყვებს, რომლებიც იოანეს 6:68-შია მოცემული: „უფალო, ვიღასთან წავიდეთ?“ თუ იეჰოვასადმი მსახურებას შევწყვეტ, ვისთან უნდა წავიდე? რომაელთა 8:35–39-ში მოცემული პავლეს სიტყვებიც გადაწყვეტილებით მავსებს, ვინაიდან მათში ჩანს, რომ ვერაფერი ჩამოგვაშორებს ღვთისა და ქრისტეს სიყვარულისგან. აი, ამ თვალსაზრისს ვუნერგავ შვილებს. ყოველთვის ვეუბნები მათ, რომ არასოდეს არ უნდა მივატოვოთ იეჰოვა». დანიელის თავგამოდებამ ბიბლიის რეგულარულ ოჯახურ შესწავლასთან ერთად მის შვილებზე დადებითი გავლენა იქონია.

გაცემის სული

ვინმემ შეიძლება იფიქროს, რომ ისინი, რომლებიც უკიდურეს სიღარიბეში ცხოვრობენ, ვერ შეძლებენ სამეფო ინტერესების წინ წაწევისთვის შესაწირავების გაღებას. მაგრამ ეს ასე არ არის (შეადარე ლუკა 21:1–4). იეჰოვას იმ ზოგმა განელმა მოწმემ, რომლის ძირითადი საქმიანობა მიწათმოქმედებაა, თავისი მიწის ნაკვეთის ნაწილი ღვთის სამეფო ინტერესების წინ წასაწევად გამოყო. აღებული მოსავლის გაყიდვით მიღებულ ფულს მხოლოდ სამეფოს ინტერესებისთვის იყენებენ, რომელშიც იეჰოვას მოწმეთა ადგილობრივ სამეფო დარბაზში შესაწირავების გაღებაც შედის.

ცენტრალურ აფრიკაში მცხოვრები ჯოანა პიონერია. პარალიზებული ქმარი და მის კმაყოფაზე მყოფი კიდევ ოთხი სხვა პიროვნება რომ არჩინოს, ის პურს ყიდის. როცა იმ კრების სამეფო დარბაზისთვის, რომლის წევრიც არის, საჭირო გახდა სკამები, ჯოანას ოჯახმა გადაწყვიტა მთელი თავისი სახსრები ამ საქმისთვის გაეღო. მათ სახლში აღარაფერი დარჩათ. მაგრამ მომდევნო დღეს ერთმა მოვალემ მოულოდნელად დიდი ხნის ვალი მოიტანა, რომლის დაბრუნების იმედი დაკარგული ჰქონდათ.

ჯოანას სიხარული არ აკლია, ხოლო ფულზე მეტისმეტად არ ზრუნავს. „ჩემს მდგომარეობას ლოცვაში იეჰოვას ვუხსნი და შემდეგ საქადაგოდ მივდივარ. ჩვენ ვიცით, რომ ამ სისტემაში უკეთეს დროს არც უნდა ველოდეთ. მაგრამ გვესმის, რომ იეჰოვა იზრუნებს ჩვენს მოთხოვნილებებზე“.

შრომისმოყვარეობის გამოვლენა

იეჰოვას მოწმეები ურთიერთსიყვარულით გამოირჩევიან (იოანე 13:35). შეძლებულები ეხმარებიან გაჭირვებაში მყოფ ქრისტიანებს. ხშირად ეს საჩუქრის სახით კეთდება, ზოგჯერ კი სამუშაოს პოვნაში დახმარებით.

კონგოელი მარკი კეთრით იტანჯება. დაავადებამ მისი ხელ-ფეხის თითების დეფორმირება გამოიწვია. ამიტომ სიარულისას ის ყავარჯნებს ხმარობს. როცა მარკმა იეჰოვასადმი მსახურება გადაწყვიტა, ცხოვრებაში დიდი ცვლილებების მოხდენა მოუწია. მათხოვრობის ნაცვლად, როგორც ამას ადრე აკეთებდა, მან საკვებად გამოსადეგი მცენარეების მოყვანა დაიწყო. ის აგრეთვე აგურებს აკეთებდა და ყიდდა.

ფიზიკური უუნარობის მიუხედავად, მარკი მუყაითად განაგრძობდა მუშაობას. ბოლოს იყიდა მიწის ნაკვეთი და შიგ პატარა სახლი ჩადგა. დღეს მარკი კრების უხუცესად მსახურობს და ქალაქში დიდი პატივისცემით სარგებლობს. ახლა ის სხვა გაჭირვებულებს ეხმარება.

რასაკვირველია, მრავალ ქვეყანაში სამუშაოს პოვნა, ფაქტიურად, შეუძლებელია. საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ ცენტრალური აფრიკის ფილიალში მომსახურე ქრისტიანი უხუცესი წერდა: „მრავალი ძმა უმუშევარია. ზოგი ცდილობს თვითონ გამოინახოს რამე სამუშაო, მაგრამ ეს ძალიან რთულია. მრავალი ფიქრობს, რომ, ვინაიდან, რაც არ უნდა გააკეთონ, მაინც გაჭირვებულები იქნებიან, ამიტომ ურჩევნიათ მსხვერპლად გაიღონ მატერიალური კეთილდღეობა და პიონერად იმსახურონ. ასე მოქმედებისას მრავალი ხედავს, რომ ბევრად უფრო უხვად არის კურთხეული, ვიდრე ისეთი სამუშაოს პოვნისას, სადაც ძალიან ცოტას ან სულ არ უხდიან.

იეჰოვა ეხმარება თავის ხალხს

იესო ქრისტემ საკუთარი თავის შესახებ თქვა: „მელიებს სოროები აქვთ და ცის ფრინველთ — ბუდეები. კაცის ძეს კი არა აქვს თავის მისადრეკი“ (ლუკა 9:58). ასევე წერდა მოციქული პავლე: „ჩვენ ამ ჟამამდე მშივრები და მწყურვალები ვართ, შიშვლები და ნაცემნი, და მოხეტიალენი“ (1 კორინთელთა 4:11).

იესომ და პავლემ ღარიბული ცხოვრების სტილი აირჩიეს, რათა უფრო სრულად ემსახურათ. დღეს მრავალი ქრისტიანი ღარიბია, რადგან მათ სხვა არჩევანი არა აქვთ. მიუხედავად ამისა, ისინი თავიანთ ცხოვრებაში ბიბლიურ პრინციპებს იყენებენ და თავგამოდებით ცდილობენ ღვთისადმი მსახურებას. მათ იციან, რომ ისინი იეჰოვასთვის ძალიან საყვარლები არიან, რადგან საკუთარ თავზე ხედავენ იესოს მტკიცების ჭეშმარიტებას: „უწინარეს ეძიეთ ღვთის სასუფეველი და მისი სიმართლე, და ეს ყოველივე [მატერიალური საგნები] შეგემატებათ“ (მათე 6:25–33). უფრო მეტიც, ღვთის ამ ღარიბი მსახურებისთვის ნათელია: „უფლის კურთხევაა, რომ ამდიდრებს“ (იგავნი 10:22).

[სქოლიოები]

[ჩარჩო 6 გვერდზე]

ვინ არიან „სიტყვის შემსრულებელნი“?

ათას ცხრაას ოთხმოცდათოთხმეტ წელს ჩატარებული სოციოლოგიური გამოკითხვის თანახმად, ამერიკელთა 96 პროცენტს „სწამს ღმერთის ან სამყაროში არსებული სულის არსებობა“. აგრეთვე „აშშ-ის ახალ ამბებსა და მსოფლიო უწყებებში“ (U.S.News & World Report) ნათქვამია, რომ „შეერთებულ შტატებში ერთ სულ მოსახლეზე უფრო მეტი ეკლესია მოდის, ვიდრე დედამიწის ნებისმიერ სხვა ქვეყანაში“. ღვთისმოსაობის ასეთი იერის მიუხედავად, ამბობს ვეტერანი სოციოლოგიურ გამოკითხვაში ჯორჯ გელაპ-უმცროსი, „ცოცხალი ფაქტი სახეზეა — ამერიკელთა უმეტესობამ არ იცის, თუ რა სწამს და რატომ“.

სტატისტიკური მონაცემები მრავალი ხალხის რელიგიურ რწმენასა და მათ მოქმედებებს შორის დიდი უფსკრულის არსებობასაც ცხადყოფს. მაგალითად, „სოციოლოგებმა შენიშნეს, რომ მსოფლიოში ყველაზე დიდი დამნაშავეობა იქ აღინიშნება, სადაც რელიგიური მრწამსი და ჩვეულებები ძალიან მყარია“, — ამბობს მწერალი ჯეფრი შელერი.

ამან არ უნდა გაგვაოცოს. რატომ? იმიტომ, რომ დიდი ხნის წინ, პირველ საუკუნეში, მოციქული პავლე თანაქრისტიანებს აფრთხილებდა, მორიდებოდნენ მათ, რომლებიც „სიტყვით აღიარებენ ღმერთს, საქმეებით კი უარყოფენ“ (ტიტე 1:16). გარდა ამისა, პავლემ ახალგაზრდა ტიმოთეს უთხრა, რომ „უკანასკნელ დღეებში“ ხალხს ‘ღვთისმოსაობის სახე ექნებოდა, ხოლო სინამდვილეში მისი ძალის უარმყოფელნი იქნებოდნენ’ (2 ტიმოთე 3:1, 5).

მაგრამ ჭეშმარიტი ქრისტიანები ყველაფერს აკეთებენ, რათა შეასრულონ ქრისტეს მითითება: „წადით და მოიმოწაფეთ ყველა ხალხი“ (მათე 28:19). ამით ისინი ‘ხდებიან სიტყვის შემსრულებელნი და არა მხოლოდ მომსმენნი’ (იაკობი 1:22).

[სურათი 7 გვერდზე]

მთელ მსოფლიოში ხალხი აფასებს ბიბლიის შესწავლას.