• „კაცის თავი და თავი“
    საგუშაგო კოშკი — 1997 | 15 თებერვალი

    • 13. ა) როგორ გვეხმარება ეკლესიასტეს 9:4, 5 დიდებასა და ძალაუფლებაზე სწორი თვალსაზრისის ქონაში? ბ) რა ფაქტების წინაშე ვდგებით, თუ სიცოცხლე მხოლოდ ისაა, რასაც ვხედავთ? (იხილე სქოლიო).

      13 როგორია ასეთი დიდების ან ძალაუფლების საბოლოო შედეგი? როდესაც თაობა მიდის და თაობა მოდის, ცნობილი და ძალაუფლების მქონე ადამიანები სცენის მიღმა რჩებიან და დავიწყებას ეძლევიან. ასე ემართებათ მშენებლებს, მუსიკოსებსა და სხვა ხელოვნების მოღვაწეებს, სოციალურ რეფორმატორებსა და სხვა მრავალთ, ასევე, პოლიტიკურ და სამხედრო ლიდერებს. ამ საქმიანობებთან დაკავშირებულ რამდენ პიროვნებას დაასახელებდი, რომლებიც 1 700 წლიდან 1 800 წლამდე ცხოვრობდნენ? სოლომონმა ზუსტად შეაფასა ეს საკითხი, როდესაც თქვა: „ცოცხალი ძაღლი მკვდარი ლომის უმჯობესია. რადგან ცოცხალმა იცის, რომ მოკვდება; მკვდრებმა კი არაფერი იციან. . . რადგან მათი ხსოვნა დავიწყებას მიეცა“ (ეკლესიასტე 9:4, 5). თუ ცხოვრება მხოლოდ ესაა, მაშინ, დიდებისა და ძალაუფლებისთვის ბრძოლა, მართლაც, რომ ამაოებააa.

  • „კაცის თავი და თავი“
    საგუშაგო კოშკი — 1997 | 15 თებერვალი

    • a „საგუშაგო კოშკის“ ერთ-ერთ გამოცემაში მოცემული იყო შემდეგი გონივრული კომენტარი: „ამაოებაზე არ უნდა ვფლანგოთ დრო. . . თუ ცხოვრება მხოლოდ ისაა, რასაც ამჟამად ვხედავთ, მასში არაფერია მნიშვნელოვანი. ეს ცხოვრება ჰგავს ჰაერში ატყორცნილ ბურთს, რომელიც მალე ისევ მიწას დაუბრუნდება. ის ჰგავს სწრაფად გაელვებულ აჩრდილს, დამჭკნარ ყვავილს, ბალახის ღეროს, რომელსაც მალე მოთიბავენ და გამოაშრობენ. . . მარადიულობის სასწორზე ჩვენი სიცოცხლის ხანგრძლივობა უმნიშვნელო წინწკალია. ის დროის ნაკადის შემადგენელი ჯანსაღი წვეთიც არ არის. რასაკვირველია, რომ [სოლომონი] განხილვისას სიმართლეს ამბობს, როდესაც ცხოვრებაში მრავალი ადამიანის საზრუნავსა და მოღვაწეობას ამაოებას უწოდებს. ისე მალე მთავრდება ჩვენი სიცოცხლე, რომ გვგონია დაბადებას არავითარი აზრი აქვს, მილიარდებში ერთი მოდის და შემდეგ ქრება ისე, რომ მცირემ თუ იცის მისი არსებობის შესახებ. ეს თვალსაზრისი არ არის ცინიზმით გამსჭვალული და არც გამანადგურებელი თუ შეზღუდული და არაჯანსაღი. ეს არის ჭეშმარიტება, სრული რეალობა, არსებულიდან გამომდინარე თვალსაზრისი, თუ მთელი სიცოცხლე ისაა, რასაც ამჟამად ვხედავთ“ (1957 წლის 1 აგვისტო, გვერდი 472, [ინგლ.]).