13, 14. ა) რა არის ნათქვამი იეჰოვას რჯულში მოსავლის აღების შესახებ? ბ) როგორ იყენებს ესაია მოსავლის აღების შესახებ კანონებს იმის საწინასწარმეტყველებლად, რომ ყველა არ განადგურდება იეჰოვას სასჯელის დროს? გ) რაში შეუძლიათ იყვნენ დარწმუნებული ღვთის ერთგულ იუდაელებს, მიუხედავად იმისა, რომ დიდი განსაცდელების გადატანა მოუწევთ?

¹³ ისრაელები მოსავლის აღებისას ზეთისხილის ხეებს კეტებით ბერტყავენ. მათ ღვთის რჯულით ეკრძალებათ ხეზე ასვლა და დარჩენილი მარცვლების დაკრეფა. გარდა ამისა, რჯული არც რთვლის შემდეგ ვენახში აქა-იქ შერჩენილი მტევნების დაკრეფის ნებას იძლევა. მოსავლის აღების შემდეგ ნარჩენები ღარიბებს — „მდგმურებსა და ქვრივ-ობლებს“ — უნდა დარჩეთ (მეორე რჯული 24:19—21). ამ კარგად ცნობილი კანონების გამოყენებით ესაია მანუგეშებელ ცნობას იუწყება, რომ ყველა არ განადგურდება იეჰოვას მოახლოებული სასჯელის დროს: „ასე იქნება შუაგულ ქვეყანაში, ხალხთა შორის, როგორც ზეთისხილის ჩამობერტყვის დროს, როგორც მცვრევის დროს, როცა დამთავრებულია რთველი. ხმას იმაღლებენ და ყიჟინებენ, ზღვიდან დასძახიან უფლის დიდებას. ამიტომ ადიდეთ უფალი აღმოსავლეთში და უფლის, ისრაელის ღვთის სახელი — ზღვისპირეთში. ქვეყნის კიდიდან გვესმის გალობა: დიდება მართალს!“ (ესაია 24:13—16ა).

¹⁴ როგორც მოსავლის აღების შემდეგ რჩება ზოგი ნაყოფი ხესა და ვაზზე, ისე იქნებიან გადარჩენილები იეჰოვას მიერ განაჩენის აღსრულების შემდეგ — „მცვრევის დროს, როცა დამთავრებულია რთველი“. ესაიამ ადრეც იწინასწარმეტყველა ეს, რასაც მე-6 მუხლში ვკითხულობთ. აქ ის ამბობს, რომ „მცირენიღა გადარჩნენ“ სასჯელის შემდეგ. იერუსალიმისა და იუდას განადგურების დროს მცირე ნაწილი მაინც გადარჩება, მოგვიანებით ტყვეობიდან გათავისუფლდება და კვლავ დასახლდება თავის მიწაზე (ესაია 4:2, 3; 14:1—5). მიუხედავად იმისა, რომ ამ გულმართალ იუდაელებს დიდი გამოცდების გადატანა მოუწევთ, შეუძლიათ დარწმუნებული იყვნენ, რომ მომავალში განთავისუფლდებიან და გაიხარებენ. ისინი დაინახავენ, როგორ შესრულდება იეჰოვას წინასწარმეტყველური სიტყვა და დარწმუნდებიან, რომ ესაია ნამდვილად ღვთის წინასწარმეტყველი იყო. მათ გულები სიხარულით აევსებათ, როდესაც ქვეყნის განახლების შესახებ წინასწარმეტყველებების შესრულების მოწმენი გახდებიან. სადაც უნდა იყვნენ გაფანტული — იქნება ეს ხმელთაშუა ზღვის კუნძულები დასავლეთით, ბაბილონი „აღმოსავლეთში“ თუ სხვა შორეული ქვეყანა — გადარჩენისთვის ხოტბას შეასხამენ ღმერთს და იმღერებენ: „დიდება მართალს“!

15, 16. ა) რა გრძნობები ეუფლება ესაიას იმის გამო, რაც მის ხალხს უნდა დაემართოს? ბ) რა დაატყდება თავს ორგულ იუდაელებს?

¹⁵ მაგრამ ჯერ კიდევ ნაადრევია სიხარული. ესაია კვლავ აწმყოზე ამახვილებს თავის თანამედროვეთა ყურადღებას: „მაგრამ მე ვთქვი: ვაგლახ მე! ვაგლახ მე! ვაი მე! მზაკვარნი მზაკვრობენ, მზაკვარნი ზაკვით იმოსებიან. შიში, ხარო და ხაფანგია შენს წინ, ქვეყნის მკვიდრო! შიშის ხმაზე გაქცეული ხაროში ჩავარდება, ხაროდან ამოსული ხაფანგში გაებმება; რადგან გაიღება ცათა სარკმელები და მიწის საფუძვლები შეზანზარდება. ფეთქებით აფეთქდა დედამიწა, ნაფოტებად დანაფოტდა დედამიწა, დამხობით დაემხო დედამიწა. მთვრალივით ბარბაცებს დედამიწა და ხუხულასავით ირყევა; ცოდვამ დაამძიმა, დაეცა და ვეღარ დგება“ (ესაია 24:16ბ—20).

¹⁶ ესაიას ძლიერ ამწუხრებს ის, რაც მის ხალხს უნდა დაემართოს. წინასწარმეტყველი მათი მდგომარეობის გამო იტანჯება და დარდობს. ქვეყანა სავსეა მზაკვრებით, რომლებიც შიშის ზარს სცემენ ხალხს. მაგრამ, როდესაც იეჰოვა აღარ დაიფარავს იუდას, ისინი თვითონვე იქნებიან დღედაღამ შიშში. მათ სიცოცხლეს საფრთხე დაემუქრება. ვერსად გაექცევიან უბედურებას, რომელიც იეჰოვას მცნებებისა და სიბრძნის უგულებელყოფის გამო დაატყდებათ თავს (იგავნი 1:24—27). უბედურება გარდაუვალია მიუხედავად იმისა, რომ მზაკვრები ატყუებენ ხალხს, არწმუნებენ, რომ ცუდი არაფერი მოხდება და დაღუპვისკენ მიჰყავთ ისინი (იერემია 27:9—15). იუდას მტერი შემოესევა, გაძარცვავს ქვეყანას და ტყვედ წაიყვანს მის მცხოვრებთ. ეს ყველაფერი ძლიერ აწუხებს ესაიას.

[სურათი 267 გვერდზე]

ესაია ძლიერ წუხს იმის გამო, რაც მის ხალხს უნდა დაატყდეს თავს.