5, 6. ა) რატომ არის ეგვიპტესთან კავშირის შეკვრა დამღუპველი შეცდომა? ბ) ღვთის ხალხის რომელი ადრინდელი მგზავრობა ცხადყოფს ეგვიპტეში მგზავრობის უგუნურებას?

⁵ ესაია თითქოს უკუაგდებს იმ აზრს, რომ იუდაელები ფარული განზრახვის გარეშე მიდიან ეგვიპტეში და უფრო დაწვრილებით აღწერს მათ მოგზაურობას. „ნეგების პირუტყვთა განაჩენი. ტანჯვისა და წვალების ქვეყნის გავლით, საიდანაც გამოდიან ხვადი და ძუ ლომი, ასპიტი და მფრინავი გველეშაპი, ჩოჩრების ზურგით მიაქვთ თავიანთი დოვლათი და აქლემების კუზით — თავიანთი განძეულობა“ (ესაია 30:6ა). ცხადია, მგზავრობა კარგად არის დაგეგმილი. დესპანები აქლემებსა და ჩოჩრებს ჰკიდებენ ძვირფას საქონელს და ეგვიპტეში ჩასასვლელად ქარავნებით კვეთენ უდაბნოს, რომელიც მბრდღვინავი ლომებითა და შხამიანი გველებით არის სავსე. ბოლოს ისინი აღწევენ დანიშნულების ადგილს და ეგვიპტელებთან მიაქვთ თავიანთი განძი. როგორც თვითონ ფიქრობენ, ამით მფარველობის საფასურს იხდიან. მაგრამ იეჰოვა ამბობს: «[განძეულობა მიაქვთ] იმ ხალხთან, რომელიც არ გამოადგებათ. ეგვიპტის შემწეობა ფუჭი და ამაოა, ამიტომ შევარქვი მას უქმად მოტრაბახე [„რაჰაბი — ისინი უძრავად სხედან“, აქ]» (ესაია 30:6ბ, 7). „რაჰაბით“, „[ზღვის] ურჩხულით“, ეგვიპტეა წარმოდგენილი (ესაია 51:9, 10). ის მხოლოდ დაპირებებს იძლევა, მაგრამ არასდროს ასრულებს მათ. მასთან კავშირის შეკვრა იუდას დამღუპველი შეცდომაა.

⁶ როდესაც ესაია იუდაელების ამ მგზავრობას აღწერს, მის მსმენელებს, ალბათ, მოსეს დღეების დროინდელი მსგავსი მგზავრობა ახსენდებათ. მათ მამა-პაპას ამავე „საშინელ უდაბნოში“ მოუწია მგზავრობა (მეორე რჯული 8:14—16). მაგრამ მოსეს დღეებში ისრაელები ეგვიპტიდან გამოდიოდნენ და მონობას აღწევდნენ თავს. ახლა კი დესპანები ეგვიპტეში მიდიან და თანხმობას აცხადებენ მორჩილებაზე. რა უგუნურებაა! დაე ჩვენ არასდროს გავაკეთოთ ასეთი უგუნური არჩევანი და არასდროს გავცვალოთ სულიერი თავისუფლება მონობაზე (შეადარეთ გალატელთა 5:1).

[სურათები 305 გვერდზე]

მოსეს დღეებში ისრაელებმა თავი დააღწიეს ეგვიპტეს. ესაიას დღეებში კი იუდა დახმარებისთვის ეგვიპტეს მიმართავს.