11, 12. ა) სოფონიას წინასწარმეტყველების რომელი სხვა ნაწყვეტი სრულდება დარჩენილ ნაწილზე? ბ) როგორ გაითვალისწინა ცხებულთა დარჩენილმა ნაწილმა მოწოდება: „ნუმც ჩამოყრი ხელებს“?

¹¹ ერთგული დარჩენილი ნაწილი ხარობს, რომ 1919 წელს გათავისუფლებული იქნა დიდი ბაბილონის, ცრუ რელიგიის მსოფლიო მპყრობელის სულიერი მონობისგან. მათ საკუთარ თავზე განიცადეს სოფონიას წინასწარმეტყველების შესრულება: „გიხაროდეს, სიონო, იყიჟინე, ისრაელო! იმხიარულე და იხალისე მთელი გულით, იერუსალიმის ასულო! აგხადა უფალმა სასჯელი, უკუაქცია შენი მტერი. მეფე ისრაელისა, უფალი, შენს წიაღშია. უბედურებას აღარ იხილავ. იმ დღეს ეტყვიან იერუსალიმს: ნუ გეშინია! და სიონს: ნუმც მოგეღება მკლავი! [ნუმც ჩამოყრი ხელებს, აქ] უფალი, შენი ღმერთი, შენს წიაღშია, გმირი [ძლიერი პიროვნება, აქ], რომელიც გიხსნის“ (სოფონია 3:14–17).

¹² ცხებულთა დარჩენილ ნაწილს მტკიცედ სწამს და მრავალჯერ დარწმუნებულა, რომ იეჰოვა მათ შორისაა, და უშიშრად აგრძელებს ღმერთის დავალების შესრულებას. ისინი ქადაგებენ კეთილ ცნობას სამეფოს შესახებ და აცხადებენ იეჰოვას სამსჯავროს ქრისტიანული სამყაროს, დიდი ბაბილონის დანარჩენი ნაწილისა და სატანის მთელი ბოროტი სისტემის წინააღმდეგ. ყველანაირი სირთულეების მიუხედავად, 1919 წლიდან ათწლეულების განმავლობაში, ისინი ემორჩილებიან ღმერთის ბრძანებას: ‘ნუ გეშინია, სიონო! ნუმც ჩამოყრი ხელებს’ მათ არ ჩამოუყრიათ ხელები მილიარდობით ტრაქტატების, ჟურნალებისა და წიგნების გავრცელებისას, რომლებიც იუწყებიან იეჰოვას სამეფოს. ისინი წარმოადგენენ რწმენის განმამტკიცებელ მაგალითს სხვა ცხვრებისთვის, რომლებიც 1935 წლიდან იკრიბებიან მათ გვერდით.

„ნუმც ჩამოყრი ხელებს“

13, 14. ა) რატომ იხევდა უკან იეჰოვასადმი მსახურებისგან ზოგიერთი იუდეველი და რით მჟღავნდებოდა ეს? ბ) ჩვენი მხრიდან რომელი მოქმედება იქნებოდა უგუნური და რომელ საქმიანობაში არ უნდა დავუშვათ, რომ ჩამოვყაროთ ხელები?

¹³ როგორ შეგვიძლია იეჰოვას დიდი დღის ‘მოლოდინში’ სოფონიას წინასწარმეტყველებიდან სარგებლობის მიღება? პირველ ყოვლისა, ჩვენ უნდა შევეცადოთ არ გავხდეთ სოფონიას დროის იუდეველების მსგავსი, რომლებიც უკან იხევდნენ და არ მიჰყვებოდნენ იეჰოვას, რადგან ეჭვობდნენ, რომ იეჰოვას დღე ახლოს იყო. ასეთი იუდეველები მაინცდამაინც საჯაროდ არ გამოთქვამდნენ თავიანთ ეჭვებს, მაგრამ თავიანთი მოქმედებებით ისინი ცხადყოფდნენ, რომ სინამდვილეში მათ არ სწამდათ, რომ იეჰოვას დღე მოახლოვდა. ნაცვლად იმისა, რომ იეჰოვას მოლოდინში ყოფილიყვნენ, მთელი ყურადღება სიმდიდრის დაგროვებაზე გადაიტანეს (სოფონია 1:12, 13; 3:8).

¹⁴ დღეს არ არის იმის დრო, რომ ეჭვებმა ფესვი გაიდგას ჩვენს გულებში. დიდი უგუნურება იქნებოდა, თუ ჩვენს გონებაში ან გულში გადავდებდით იეჰოვას დღის მოახლოებას (2 პეტრე 3:1–4, 10). უნდა შევეცადოთ, არ დავიხიოთ უკან იეჰოვას გზიდან ან არ ‘ჩამოვყაროთ ხელები’ მისადმი მსახურებაში. ეს კი ნიშნავს, რომ არ უნდა ‘ვიზარმაცოთ’ ‘სახარების [კეთილი ცნობის, აქ]’ ქადაგებაში (იგავნი 10:4; მარკოზი 13:10).

16. როგორ არის განწყობილი ქრისტიანული სამყაროს ეკლესიების მრავალი წევრი, მაგრამ როგორ გვამხნევებს იეჰოვა?

¹⁶ დღეს გულგრილობა დედამიწის მრავალ მხარეშია გაბატონებული, განსაკუთრებით კი უფრო მდიდარ ქვეყნებში. ქრისტიანული სამყაროს ეკლესიების წევრებსაც კი უბრალოდ არ სწამთ, რომ იეჰოვა ღმერთი ჩვენს დროში ჩაერევა ადამიანთა საქმეებში. სკეპტიკური ღიმილით ან მოკლე პასუხით: „არ მაინტერესებს!“, ისინი ხელის გაქნევით იშორებენ ჩვენს ძალისხმევას, გადავცეთ კეთილი ცნობა სამეფოს შესახებ. ასეთი პირობების დროს დამოწმებაში შეუდრეკელობა შეიძლება ნამდვილი გამოცდა იყოს. ამით იცდება ჩვენი გამძლეობა. მაგრამ სოფონიას წინასწარმეტყველების საშუალებით იეჰოვა აძლიერებს თავის ერთგულ ხალხს, როცა ამბობს: „ნუმც მოგეღება მკლავი! [ნუმც ჩამოყრი ხელებს, აქ] უფალი, შენი ღმერთი, შენს წიაღშია, გმირი [ძლიერი პიროვნება, აქ], რომელიც გიხსნის; სიხარულით გაიხარებს შენზე, განგაახლებს თავის სიყვარულში, სიმღერით იზეიმებს შენს გამო“ (სოფონია 3:16, 17).

17. რომელ შესანიშნავ მაგალითს უნდა მიჰყვნენ ისინი, ვინც სხვა ცხვრებს შორის ახლები არიან და როგორ?

¹⁷ იეჰოვას ხალხის დღევანდელი ისტორია უჩვენებს, რომ ამ უკანასკნელ დღეებში დარჩენილმა ნაწილმა და ასევე სხვა ცხვრებისგან უფროსი თაობის ადამიანებმა შეასრულეს უზარმაზარი საქმიანობა შეკრებასთან დაკავშირებით. ყველა ეს ერთგული ქრისტიანი ათწლეულების მანძილზე ავლენდა მოთმინებას. ისინი არ რთავდნენ ნებას, რომ გულგრილობას, რომელსაც ქრისტიანული სამყაროს წარმომადგენლების უმრავლესობა ავლენდა, აეცრუებინა მათი გულები. ამიტომ, დაე, ისინი, ვინც სხვა ცხვრებს შორის ახლები არიან, არ დადარდიანდნენ სულიერი საკითხებისადმი გულგრილობის გამო, რომელიც დღეს ასე გაბატონებულია მრავალ ქვეყანაში. დაე, არ ‘ჩამოყარონ ხელები’, ანუ არ დასუსტდნენ. დაე, ყოველი შესაძლებლობა გამოიყენონ ჟურნალების, „საგუშაგო კოშკი“ და „გამოიღვიძეთ!“, და სხვა შესანიშნავი პუბლიკაციების შესათავაზებლად, რომლებიც სპეციალურად ცხვრისმაგვარი ადამიანების დასახმარებლად არის განკუთვნილი, რომ შეისწავლონ ჭეშმარიტება იეჰოვას დღისა და იმ კურთხევების შესახებ, რომლებიც მას მოჰყვება.