e მრავალი შენიშნავს, რომ ლუკას 21:24-ის შემდეგ იცვლება თემა. დოქტორი ფილოსოფიის დარგში, ლეონ მორისი, აღნიშნავს: „შემდეგ იესო საუბრობს წარმართთა დროის შესახებ. . . მეცნიერების უმრავლესობის თვალსაზრისით აქ ყურადღება გადადის ძე კაცისას მოსვლის პერიოდზე“. პროფესორი რ. გინსი წერს: „ძე კაცისას მოსვლა“ (მათე 24:29-31; მარკოზი 13:24-27). ამ თემის დაწყებას უზრუნველყოფს ‘წარმართთა დროის’ მოხსენიება; აქ [ლუკა] აღწერს არა მხოლოდ იერუსალიმის დანგრევას, არამედ იმასაც, რაც მომავალში მოხდება“.

f პროფესორი ვალტერ ლიფელდი წერს: „სავსებით შესაძლებელია დავუშვათ, რომ იესოს წინასწარმეტყველებებში გაერთიანებულია ორი პერიოდი: 1) ახალი წელთაღრიცხვით 70 წლის შემთხვევები, რომელიც ტაძარს ეხებოდა და 2) უფრო აპოკალიპსური სიტყვებით აღწერილი მოვლენები, რომელიც მომავალში შესრულდება“. ჯ.რ. დამელოუმ ამას ასეთი კომენტარი გაუკეთა: „ამ დიდებულ მსჯელობასთან დაკავშირებული მრავალი, ძალზე სერიოზული პრობლემა ქრება, როდესაც ხვდები, რომ ჩვენი უფალი გულისხმობდა ამ მოვლენებში არა ერთ, არამედ ორ შესრულებას, და რომ პირველი ასიმბოლიზირებდა მეორეს. . . განსაკუთრებით კი [ლუკას] 21:24-ში, სადაც ნათქვამია ‘წარმართთა დროის’ შესახებ. . . ჩანს დროის გაურკვეველი პერიოდი იერუსალიმის დაცემასა და ქვეყნიერების აღსასრულს შორის“.