ზემოხსენებული არ ეწინააღმდეგება იოანეს 6:51—57-ს. აქ იესო არ საუბრობს უფლის ვახშამზე, რადგან ეს დღე მხოლოდ ერთი წლის შემდეგ დაწესდა. ბიბლიის ამ მონაკვეთში „ჭამაც“ და „სმაც“ გადატანითი მნიშვნელობით არის ნახმარი, რადგან 35-ე და მე-40 მუხლები იესო ქრისტეს მიმართ რწმენაზე საუბრობს.

ქრისტემ სიმბოლური მანანა მაშინაც მოიხსენია, როცა თავის სულითცხებულ მიმდევრებს არწმუნებდა იმაში, რომ მძლეველს მისცემდა „დაფარულ მანანას“, უხრწნელ საზრდოს, რომელიც მათ უკვდავებად და უხრწნელებად აქცევდა ზეცაში (გმც. 2:17; 1კრ. 15:53).