მუზარადი. საბრძოლო თავსაბურავი, რომელიც მეომარს ბრძოლის დროს იცავდა. იგი თავდაცვითი აღჭურვილობის განუყოფელ ნაწილს შეადგენდა. მუზარადად ნათარგმნია ებრაული სიტყვა ქოვაʽ და ბერძნული სიტყვა პერიკეფალეა, რაც სიტყვასიტყვით ნიშნავს „თავის ირგვლივ“ (1სმ. 17:5, 38; ეფ. 6:17).

როგორც მუზარადი იცავს ჯარისკაცის თავს, ისე „ხსნის მუზარადი“ იცავს ქრისტიანის გონებას მავნე გავლენისგან (ეფ. 6:17). თუ ჩვენი მუზარადი „ხსნის იმედი“ იქნება, მაშინ მოსეს მსგავსად მზერა ჯილდოსკენ გვექნება მიპყრობილი (1თს. 5:8; ებ. 11:26).

„სულის მახვილი, ანუ ღვთის სიტყვა“ შეუდარებელ სამსახურს გვიწევს ცრუ სწავლებებისა და ადამიანთა წეს-ჩვეულებებისგან თავის დასაცავად, სხვებისთვის ჭეშმარიტების სასწავლებლად და ე. წ. სიმაგრეების დასამხობად (ეფ. 6:17; 2კრ. 10:4, 5).