5. როგორ ცხადყოფს მოციქულების მაგალითი, რომ ყველასგან ერთნაირად არ მოითხოვება ღვთისადმი მსახურება?

⁵ ნიშნავს თუ არა ეს, რომ ყველა, ვინც გულმოდგინეა, ერთნაირად უნდა მსახურობდეს? ეს სრულიად შეუძლებელია, რადგან ყოველი სულის მდგომარეობა და უნარი განსხვავდება. განვიხილოთ იესოს ერთგული მოციქულების მდგომარეობა. ყველას არ შეეძლო ერთნაირად ეკეთებინა საქმე. მაგალითად, ძალიან ცოტა რამ ვიცით ისეთ მოციქულებზე, როგორებიც არიან სიმონ კანანელი და იაკობ ალფეს ძე. ალბათ, მათი, როგორც მოციქულების, მოღვაწეობა საკმაოდ შეზღუდული იყო (მათე 10:2–4). ამის საპირისპიროდ, პეტრეს შეეძლო მრავალი სერიოზული პასუხისმგებლობის აღება საკუთარ თავზე — გასაკვირი არაა, რომ იესომ ‘ცათა სასუფევლის გასაღებიც’ კი უბოძა! (მათე 16:19). მაგრამ პეტრე არ იყო სხვებზე აღზევებული. გამოცხადებაში ახალი იერუსალიმის ხილვისას (დაახლოებით ახ. წ. 96 წელი) იოანემ ნახა 12 საძირკველი და მათზე ამოტვიფრული „თორმეტი მოციქულის სახელები“a (გამოცხადება 21:14). იეჰოვა აფასებდა ყველა მოციქულის მსახურებას, მიუხედავად იმისა, რომ ზოგს, როგორც ჩანს, სხვებზე მეტის კეთება შეეძლო.