თავი მეექვსე
საკამათო საკითხი, რომელიც თითოეულ ჩვენგანს ეხება
1, 2. ა) რა საკითხი წამოჭრა სატანამ ედემში? ბ) რა იგულისხმებოდა ამ საკამათო საკითხში მისი სიტყვებიდან გამომდინარე?
შენ ჩაბმული ხარ საკამათო საკითხში. ეს კაცობრიობის ისტორიაში უმნიშვნელოვანესი საკითხია. შენი მარადიული მომავალი შენს პოზიციაზე იქნება დამოკიდებული. ეს საკამათო საკითხი ედემში ღვთისადმი დაუმორჩილებლობის გამოვლენის შემდეგ წამოიჭრა. იმ დროს სატანამ ჰკითხა ევას: „მართლა გითხრათ ღმერთმა, ბაღის არცერთი ხის ნაყოფი არ შეჭამოთო?“. ევამ მიუგო, რომ ღმერთმა მხოლოდ ერთ ხეზე თქვა: „იმის ნაყოფს ნუ შეჭამთ... თორემ მოკვდებითო“. შემდეგ სატანამ პირდაპირ დაადანაშაულა იეჰოვა სიცრუეში და თქვა, რომ არც ევასა და არც ადამის სიცოცხლე არ იყო დამოკიდებული ღვთისადმი მორჩილებაზე; სატანა აცხადებდა, რომ ღმერთი რაღაც განსაკუთრებულს უმალავდა თავის ქმნილებებს — არ აძლევდა ცხოვრებაში საკუთარი ნორმების დადგენის შესაძლებლობას. სატანა შემდეგს ამტკიცებდა: „იცის ღმერთმა, რომ როგორც კი შეჭამთ, თვალი აგეხილებათ და შეიქნებით ღმერთივით კეთილისა და ბოროტის შემცნობელნი“ (დაბადება 3:1—5).
2 სინამდვილეში, სატანა ამბობდა, რომ ადამიანებისთვის გაცილებით უკეთესი იქნებოდა, ღვთის კანონებისადმი მორჩილების ნაცვლად, თავად მიეღოთ გადაწყვეტილებები. ამგვარად, მან ეჭვქვეშ დააყენა ღვთის მმართველობა. ამან წამოჭრა საკითხი, იყო თუ არა ღმერთი სამყაროს უზენაესი ხელისუფალი, ანუ ჰქონდა თუ არა მას მმართველობის უფლება. შესაბამისად, დაიბადა კითხვა: რა იქნებოდა ადამიანებისთვის უკეთესი — იეჰოვა ყოფილიყო მათი მმართველი, თუ მისგან დამოუკიდებლად თავად ემმართველათ? რასაკვირველია, იეჰოვას დაუყოვნებლივ შეეძლო ადამისა და ევას სიკვდილით დასჯა, მაგრამ ეს დამაკმაყოფილებლად ვერ გადაჭრიდა უზენაეს ხელისუფლებასთან დაკავშირებულ საკამათო საკითხს. თუ ადამიანთა საზოგადოებას საკმაოდ დიდ დროს მისცემდა განვითარებისთვის, ღმერთს შეეძლო ზუსტად დაენახვებინა, რა შედეგს გამოიღებდა მისგან და მისი კანონებისგან დამოუკიდებლად მოქმედება.
3. რა მეორე საკამათო საკითხი წამოჭრა სატანამ?
3 სატანის გალაშქრება იეჰოვას მმართველობის უფლების წინააღმდეგ ედემში მომხდარით არ დამთავრებულა. მან ეჭვქვეშ დააყენა იეჰოვასადმი სხვების ერთგულება და ეს მეორე საკამათო საკითხი გახდა, რომელიც პირველთან მჭიდროდ იყო დაკავშირებული. მან კითხვის ნიშნის ქვეშ დააყენა როგორც ადამისა და ევას შთამომავლების, ისე ღვთის ყველა სულიერი ძის, მათ შორის იეჰოვას უსაყვარლესი პირმშოს, ღვთისადმი ერთგულება. მაგალითად, იობის დროს სატანა ამტკიცებდა, რომ ისინი, ვინც იეჰოვას ემსახურებოდნენ, ღვთისა და მისი მმართველობისადმი სიყვარული კი არ აღძრავდათ ამისკენ, არამედ ეგოისტური სურვილები. ის ირწმუნებოდა, რომ, როდესაც ისინი გასაჭირში აღმოჩნდებოდნენ, ყოველი მათგანი შეწყვეტდა ღვთისთვის მსახურებას და თავიანთი ეგოისტური სურვილების დაკმაყოფილებას მიეცემოდა (იობი 2:1—6; გამოცხადება 12:10).
რა ცხადყო ისტორიამ
4, 5. რა დაამტკიცა ისტორიამ იმის თაობაზე, შეუძლია თუ არა ადამიანს საკუთარი ნაბიჯების თავად წარმართვა?
4 რაც შეეხება უზენაეს ხელისუფლებასთან დაკავშირებულ საკამათო საკითხს, მხედველობაში უნდა მივიღოთ შემდეგი ფაქტი: შექმნისას ღმერთს ადამიანებისთვის არ მიუცია იმის უნარი, რომ მისი მმართველობის გარეშე წარემართათ ცხოვრება და წარმატებულნი ყოფილიყვნენ. მათსავე სასარგებლოდ, ღმერთმა ისინი თავის სამართლიან კანონებზე დამოკიდებული გახადა. წინასწარმეტყველმა იერემიამ აღიარა: «ვიცი, უფალო, რომ ადამიანის ნებაზე არ არის მისი გზა, რომ მიმავალი კაცი ვერ წარმართავს თავის ნაბიჯებს. დამსაჯე [„გამომასწორე“, აქ], უფალო» (იერემია 10:23, 24). ამიტომ ღვთის სიტყვა მოგვიწოდებს: „ესავდე უფალს მთელი გულით და ნუ დაენდობი საკუთარ ჭკუას“ (იგავნი 3:5). ისევე როგორც ღვთის მიერ დადგენილი ფიზიკური კანონებისადმი მორჩილებაა კაცობრიობისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი, მსგავსადვე ზნეობრივი ნორმების დაცვაც მნიშვნელოვანია იმისათვის, რომ საზოგადოება ჰარმონიულად განვითარდეს.
5 რასაკვირველია, ღმერთმა იცოდა, რომ ადამიანები მისი მმართველობის გარეშე წარმატებით ვერასდროს უხელმძღვანელებდნენ საკუთარ თავს. ღვთის მმართველობისგან დამოუკიდებლად მოქმედების ამაო მცდელობისას ადამიანებმა სხვადასხვა პოლიტიკური, ეკონომიკური და რელიგიური სისტემები შექმნეს. ასეთი სხვაობის გამო ადამიანებს შორის გაუთავებელი კონფლიქტები დაიწყო, რამაც ძალადობა, ომები და უამრავი ადამიანის სიკვდილი გამოიწვია. „კაცი კაცზე მძლავრობდა თავისდა საზიანოდ“ (ეკლესიასტე 8:9). სწორედ ეს ხდებოდა კაცობრიობის ისტორიის მანძილზე. როგორც ნაწინასწარმეტყველები იყო ღვთის სიტყვაში, ბოროტებმა და ცრუმარქვიებმა „წინ წაიწიეს უარესისაკენ“ (2 ტიმოთე 3:13). მე-20 საუკუნეში კაცობრიობამ დიდ პროგრესს მიაღწია მეცნიერებასა და მრეწველობაში, მაგრამ უწინ ადამიანებს თავს არასდროს დასტეხიათ ამდენი უბედურება. შესანიშნავად დამტკიცდა იერემიას 10:23-ში ჩაწერილი სიტყვების უტყუარობა — ადამიანები ისე არ არიან შექმნილი, რომ თავად წარმართონ საკუთარი ნაბიჯები.
6. როგორ გადაჭრის მალე ღმერთი მისგან დამოუკიდებელი მმართველობის პრობლემას?
6 დღესდღეობით არსებულმა ტრაგიკულმა მდგომარეობამ, რომელიც ხანგრძლივი დროის მანძილზე ღვთისგან დამოუკიდებლად მოქმედებამ გამოიწვია, ერთხელ და სამუდამოდ ცხადყო, რომ ადამიანების მმართველობა არასდროს იქნება წარმატებული. მხოლოდ ღვთის მმართველობის საშუალებითაა შესაძლებელი ბედნიერება, ერთსულოვნება, ჯანმრთელობა და სიცოცხლე. ღვთის სიტყვაში ნაჩვენებია, რომ უკვე მოახლოებულია ის პერიოდი, როცა იეჰოვა აღარ გამოავლენს შემწყნარებლობას მისგან დამოუკიდებლად არსებული ადამიანური მმართველობის მიმართ (მათე 24:3—14; 2 ტიმოთე 3:1—5). მალე ის ჩაერევა ადამიანთა საქმეებში, რათა მთელ დედამიწაზე დაამყაროს თავისი მმართველობა. ბიბლიის ერთი წინასწარმეტყველი აცხადებს: „იმ მეფეთა დღეებში [დღესდღეობით არსებულ ადამიანთა მმართველობის დროს] ზეციერი ღმერთი დაამყარებს სამეფოს [ზეცაში], რომელიც უკუნისამდე არ დაიქცევა და მისი ხელმწიფება სხვა ხალხში არ გადავა [დედამიწაზე აღარასოდეს იმმართველებენ ადამიანები]. იგი შემუსრავს, და დააქცევს ყველა [დღესდღეობით არსებულ] სამეფოს, თავად კი უკუნისამდე იდგება“ (დანიელი 2:44).
ღვთის ახალ ქვეყნიერებაში გადასვლა
7. ვინ გადარჩება მაშინ, როცა ღვთის სამეფო ბოლოს მოუღებს ადამიანთა მმართველობას?
7 ვინ გადარჩება მაშინ, როცა ღვთის სამეფო ბოლოს მოუღებს ადამიანთა მმართველობას? ბიბლია გვპასუხობს: „ალალმართლები [ისინი, ვინც ემხრობიან ღვთის მმართველობას] უნდა დამკვიდრდნენ ქვეყნად და უმწიკვლონი უნდა გადარჩნენ. ურჯულოები [ისინი, ვინც არ ემხრობიან ღვთის მმართველობას] ქვეყნიდან მოიკვეთებიან“ (იგავნი 2:21, 22). მსგავსადვე განაცხადა ფსალმუნმომღერალმა: „კიდევ ცოტა და აღარ იქნება ბოროტი... მართალნი დაიმკვიდრებენ ქვეყანას და იარსებებენ მასზე უკუნისამდე“ (ფსალმუნი 36:10, 29).
8. როგორ გაამართლებს ღმერთი თავის უზენაესობას?
8 მას შემდეგ, რაც სატანის სისტემა განადგურდება, ღმერთი ახალ ქვეყნიერებას დაამყარებს, რომელშიც საერთოდ აღარ იარსებებს ძალადობა, ომები, სიღარიბე, ტანჯვა, ავადმყოფობა და სიკვდილი, რასაც ათასობით წლის მანძილზე ჰყავდა დამონებული კაცობრიობა. ბიბლიაში შესანიშნავად არის აღწერილი ის კურთხევები, რომლებიც მორჩილ კაცობრიობას მოელის: „მოსწმედს [ღმერთი] ყველა ცრემლს მათი თვალებიდან და აღარ იქნება სიკვდილი. გლოვა, გოდება და ტკივილიც აღარ იქნება, რადგან წინანდელნი გარდახდნენ“ (გამოცხადება 21:3, 4). თავისი ზეციერი სამეფოს მმართველობის საშუალებით, რომელსაც იესო ქრისტე უხელმძღვანელებს, ღმერთი სრულიად დაიცავს თავის უფლებას, იყოს უზენაესი ხელისუფალი ანუ ჩვენი მმართველი (რომაელთა 16:20; 2 პეტრე 3:10—13; გამოცხადება 20:1—6).
ვისი მხარე დაიჭირა ზოგიერთმა ამ საკამათო საკითხში?
9. ა) როგორი თვალსაზრისი ჰქონდათ ღვთის სიტყვაზე იეჰოვასადმი ბოლომდე ერთგულ ხალხს? ბ) როგორ დაამტკიცა ნოემ ღვთისადმი ერთგულება და რას ვსწავლობთ მისი მაგალითიდან?
9 მთელი ისტორიის მანძილზე არსებობდნენ ღვთის ისეთი მორწმუნე მამაკაცები და ქალები, რომლებიც ამტკიცებდნენ, რომ იეჰოვას ერთგული იყვნენ და პატივს სცემდნენ მას, როგორც უზენაეს ხელისუფალს. მათ იცოდნენ, რომ მათი სიცოცხლე მის მოსმენასა და მისდამი მორჩილებაზე იყო დამოკიდებული. ერთ-ერთი ასეთი მამაკაცი იყო ნოე, რომელსაც უთხრა ღმერთმა: „მოაწია ყოველი ხორციელის აღსასრულმა ჩემს წინაშე... გაიკეთე კიდობანი“. ნოე იეჰოვას მითითების თანახმად მოიქცა. გაფრთხილების მიუხედავად, იმ დროში მცხოვრები ხალხი, თითქოს უჩვეულო არაფერი უნდა მომხდარიყო, ჩვეულ ცხოვრებას განაგრძობდა. მაგრამ ნოე უზარმაზარ კიდობანს აშენებდა და, იმავდროულად, სხვებს იეჰოვას სამართლიანი გზების შესახებ უქადაგებდა. ბიბლია მოგვითხრობს: „ყველაფერი ისე გააკეთა ნოემ, როგორც ღმერთმა დაარიგა. ასე გააკეთა“ (დაბადება 6:13—22; ებრაელთა 11:7; 2 პეტრე 2:5).
10. ა) როგორ დაუჭირეს მხარი აბრაამმა და სარამ იეჰოვას უზენაესობას? ბ) რა მხრივ შეგვიძლია დაგვეხმაროს აბრაამისა და სარას მაგალითი?
10 აბრაამი და სარაც შესანიშნავ მაგალითს იძლეოდნენ იმით, რომ მხარს უჭერდნენ იეჰოვას უზენაესობას და, შესაბამისად, ყველაფერს ღმერთის მითითებისამებრ აკეთებდნენ. ისინი ქალდეველთა ურში, აყვავებულ ქალაქში, ცხოვრობდნენ. მაგრამ, როდესაც იეჰოვამ უთხრა აბრაამს, რომ სხვა ქვეყანაში, მისთვის უცნობ მხარეში, გადასულიყო, „წავიდა აბრამი, როგორც უბრძანა მას უფალმა“. უდავოა, რომ სარა მყუდრო ცხოვრებას იყო მიჩვეული თავისი ოჯახის წევრების, მეგობრებისა და ნათესავების გარემოცვაში. მაგრამ ის დაემორჩილა იეჰოვასა და თავის ქმარს და გაჰყვა ქანაანში მიუხედავად იმისა, რომ არ იცოდა, რა პირობებში მოუწევდა იქ ცხოვრება (დაბადება 11:31—12:4; საქმეები 7:2—4).
11. ა) როგორ ვითარებაში დაუჭირა მოსემ მხარი იეჰოვას უზენაეს ხელისუფლებას? ბ) რის სწავლა შეგვიძლია მოსეს მაგალითიდან?
11 კიდევ ერთი ადამიანი, რომელმაც იეჰოვას უზენაეს ხელისუფლებას დაუჭირა მხარი, მოსე იყო. მან ეს ყველაზე რთულ ვითარებაში, ეგვიპტის ფარაონთან დაპირისპირებისას, გააკეთა. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მოსე თავდაჯერებული იყო. პირიქით, მას ეჭვი ეპარებოდა იმაში, რომ გამართულად ლაპარაკს შეძლებდა. მაგრამ მაინც დაემორჩილა ღმერთს. იეჰოვას მხარდაჭერითა და თავისი ძმის, აარონის, დახმარებით მოსემ რამდენჯერმე გადასცა ჯიუტ ფარაონს იეჰოვას სიტყვები. ზოგი ისრაელიც კი საკმაოდ კრიტიკულად იყო განწყობილი მოსეს მიმართ. მიუხედავად ამისა, მან ერთგულად შეასრულა ყველაფერი, რაც იეჰოვამ უბრძანა და სწორედ მისი მეშვეობით გათავისუფლდა ისრაელი ეგვიპტის მონობიდან (გამოსვლა 7:6; 12:50, 51; ებრაელთა 11:24—27).
12. ა) რა აჩვენებს, რომ იეჰოვასადმი ერთგულების გამოსავლენად უფრო მეტი მოითხოვება, ვიდრე მხოლოდ იმის შესრულება, რაც ღმერთს წერილობითი სახით აქვს დადგენილი? ბ) როგორ დაგვეხმარებოდა ასეთი ერთგულების მნიშვნელობის გაგება 1 იოანეს 2:15-ში ჩაწერილი სიტყვების გამოყენებაში?
12 იეჰოვას ერთგული ადამიანები არ ფიქრობდნენ, რომ მხოლოდ იმის შესრულება მოეთხოვებოდათ, რაც წერილობითი სახით ჰქონდა მათთვის ღმერთს გადაცემული. როდესაც ფოტიფარის ცოლი იოსების შეცდენას ცდილობდა, რათა მასთან ემრუშა, ღმერთს წერილობითი სახით არ ჰქონდა მრუშობა აკრძალული. მაგრამ იოსებმა იცოდა, რომ ქორწინება იეჰოვამ დააფუძნა ედემში. მას ესმოდა, რომ სხვა მამაკაცის მეუღლესთან სქესობრივი კავშირის დამყარება არ იქნებოდა ღვთისთვის მოსაწონი. იოსებს არ აინტერესებდა იმის გაგება, თუ რა ზომით დართავდა ღმერთი ნებას, რომ ეგვიპტელთა მსგავსი ყოფილიყო. ის იეჰოვას თვალსაზრისს ანიჭებდა უპირატესობას, რაშიც ადამიანებისადმი ღვთის დამოკიდებულებაზე დაფიქრება ეხმარებოდა და შემდეგ კეთილსინდისიერად აკეთებდა იმას, რაც უკვე ესმოდა, რომ ღვთის ნება იყო (დაბადება 39:7—12; ფსალმუნი 76:12, 13).
13. როგორ დამტკიცდა, რომ ეშმაკი ცილისმწამებელია: ა) იობის შემთხვევაში? ბ) სამი ებრაელის შემთხვევაში?
13 მაშინაც კი, თუ სასტიკად გამოიცდებიან, ისინი, ვინც კარგად იცნობენ იეჰოვას, არ შეაქცევენ მას ზურგს. სატანამ იობს ცილი დასწამა, რომ, თუ დიდძალ ქონებას დაკარგავდა ან ჯანმრთელობა შეერყეოდა, ღვთის ეს მსახურიც კი, რომლის შესახებაც იეჰოვა კეთილგანწყობით ლაპარაკობდა, ზურგს შეაქცევდა ღმერთს. მაგრამ იობმა, რომელმაც არ იცოდა, თუ რატომ დაატყდა თავს უბედურება, დაამტკიცა, რომ ეშმაკი მატყუარა იყო (იობი 2:9, 10). საუკუნეების გასვლის შემდეგ სატანამ, რომელიც ისევ თავისას იჟინებდა, ბაბილონის გააფთრებული მეფე აღძრა, რომ სამ ახალგაზრდა ებრაელს გახურებულ ღუმელში ჩაყრით დამუქრებოდა, თუ თაყვანს არ სცემდნენ მეფის მიერ აღმართულ კერპს. როდესაც ისინი იძულებული გახდნენ, ან მეფის ბრძანებას დამორჩილებოდნენ, ან კერპთაყვანისმცემლობასთან დაკავშირებით იეჰოვას მიერ დადგენილი კანონი შეესრულებინათ, მტკიცედ დაიკავეს ღვთის მხარე და ცხადყვეს, რომ იეჰოვას ემსახურებოდნენ და ის იყო მათი უზენაესი ხელისუფალი. მათთვის ღვთისადმი ერთგულება უფრო ძვირფასი იყო, ვიდრე საკუთარი სიცოცხლე! (დანიელი 3:14—18).
14. როგორ შეგვიძლია, როგორც არასრულყოფილ ადამიანებს, დავამტკიცოთ, რომ ნამდვილად იეჰოვას ერთგული ვართ?
14 უნდა გამოვიტანოთ ამ მაგალითების საფუძველზე შემდეგი დასკვნები, რომ ადამიანი აუცილებლად სრულყოფილი უნდა იყოს, იეჰოვასადმი ერთგულება რომ გამოავლინოს, ან, ვერასდროს შეძლებს ღვთისადმი ერთგულების გამოვლენას ის, ვინც შეცდომას უშვებს? არავითარ შემთხვევაში! ბიბლიაში მოთხრობილია, რომ ზოგჯერ მოსეც ცდებოდა და თუმცა იეჰოვა უკმაყოფილებას გამოთქვამდა, არ უარყვია ის. იესო ქრისტეს მოციქულებსაც ჰქონდათ სუსტი მხარეები. იეჰოვა ითვალისწინებს, რომ არასრულყოფილება მემკვიდრეობით მივიღეთ და კეთილგანწყობით გვიყურებს, თუ წინასწარი განზრახვით არ უარვყოფთ მისი ნების შესრულებას. თუ სისუსტის გამო შევცოდავთ, გულწრფელად უნდა მოვინანიოთ და აღარ გავიმეოროთ შეცდომა. ამგვარად ჩვენ ვაჩვენებთ, რომ ნამდვილად გვიყვარს ის, რაც იეჰოვას თვალში კარგია, ხოლო გვძულს, რაც მის თვალში ცუდია. იესოს მიერ ადამიანთა ცოდვების გამოსასყიდად გაღებული მსხვერპლისადმი რწმენის გამოვლენით ჩვენ შეგვიძლია სუფთად წარვდგეთ ღვთის წინაშე (ამოსი 5:15; საქმეები 3:19; ებრაელთა 9:14).
15. ა) ადამიანებს შორის ვინ შეინარჩუნა ღვთის წინაშე სრულყოფილი უმწიკვლობა და რა დამტკიცდა ამით? ბ) როგორ გვეხმარება ის, რაც იესომ გააკეთა?
15 მაგრამ იეჰოვას უზენაესი ხელისუფლებისადმი სრულყოფილი მორჩილება, უბრალოდ, შეუძლებელი ხომ არ არის ადამიანებისთვის? ამ კითხვაზე პასუხი დაახლოებით 4000 წლის მანძილზე „წმინდა საიდუმლოდ“ რჩებოდა (1 ტიმოთე 3:16, აქ). თუმცა ადამი სრულყოფილი იყო, ღვთისადმი ერთგულების სრულყოფილი მაგალითი არ დაუტოვებია. მაშინ, ვინღა შეძლებდა ამას? რასაკვირველია — ვერც ერთი მისი ცოდვილი შთამომავალი. ერთადერთი მამაკაცი, ვინც ეს გააკეთა, იესო ქრისტე იყო (ებრაელთა 4:15). იესოს საქმეებმა ცხადყო, რომ ადამი, რომელიც უფრო კეთილსასურველ პირობებში ცხოვრობდა, თუ მოისურვებდა, შეძლებდა სრული უმწიკვლობის ბოლომდე შენარჩუნებას. ესე იგი ღვთის ქმნილებები წუნდაუდებელნი იყვნენ. აქედან გამომდინარე, იესო სამაგალითო პიროვნებაა, რომელსაც უნდა მივბაძოთ არა მხოლოდ ღვთის კანონების მორჩილებაში, არამედ იეჰოვას, უზენაესი ხელისუფლის, მიმართ ერთგულების გამოვლენაში (მეორე რჯული 32:4, 5).
პირადად ჩვენ რა პასუხს ვცემთ?
16. რატომ უნდა ვიფხიზლოთ გამუდმებით, როდესაც საქმე იეჰოვას უზენაესი ხელისუფლებისადმი ჩვენს დამოკიდებულებას ეხება?
16 დღესდღეობით თითოეული ჩვენგანი ღვთის უზენაეს ხელისუფლებასთან დაკავშირებული საკამათო საკითხის წინაშე დგას. თუ დაუფარავად ვაცხადებთ, რომ იეჰოვას მხარე გვიკავია, სატანა მიზანში ამოგვიღებს. ის ყოველმხრივ ეცდება ჩვენზე ზეგავლენის მოხდენას და ამას ამ ბოროტი სისტემის განადგურებამდე განაგრძობს. ამიტომ არ უნდა მოვდუნდეთ (1 პეტრე 5:8). ჩვენი საქციელი ცხადყოფს, თუ ვის მხარეს ვიჭერთ იეჰოვას უზენაეს ხელისუფლებასთან დაკავშირებულ უდიდეს საკამათო საკითხში და განსაცდელის დროს ღვთის წინაშე უმწიკვლოდ დარჩენასთან დაკავშირებულ მეორე საკამათო საკითხში. ჩვენთვის დაუშვებელია, ორგულობა უმნიშვნელოდ ჩავთვალოთ მხოლოდ იმიტომ, რომ ეს ამ წუთისოფელში ჩვეულებრივ რამედ ითვლება. უმწიკვლობის შენარჩუნება ნიშნავს, ყველანაირად ვეცადოთ ცხოვრების ნებისმიერ სფეროში იეჰოვას სამართლიანი პრინციპების გამოყენებას.
17. საიდან მოდის სიცრუე და ქურდობა, რომლისგანაც თავი შორს უნდა გვეჭიროს?
17 მაგალითად, ჩვენ არ ვბაძავთ სატანას, რომელიც „სიცრუის მამაა“ (იოანე 8:44). მნიშვნელოვანია, რომ ყველაფერში პატიოსნად ვიქცეოდეთ. სატანის სისტემაში ახალგაზრდები ხშირად გულწრფელები არ არიან თავიანთ მშობლებთან. მაგრამ ქრისტიანი ახალგაზრდები თავს არიდებენ ამას და ამგვარად ამტკიცებენ სატანის ბრალდების უსაფუძვლობას, რომ ღვთის ხალხი განსაცდელის დროს დათმობს უმწიკვლობას (იობი 1:9—11; იგავნი 6:16—19). ამავე დროს, შეიძლება ადამიანი სამსახურში ისეთ საქმეში ჩაებას, რომელიც ცხადყოფს, რომ ჭეშმარიტი ღვთის ნაცვლად „სიცრუის მამის“ მხარესაა; ჩვენ თავს უნდა ვარიდებდეთ ასეთ საქმეებს (მიქა 6:11, 12). ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ ქურდობა არასდროს იქნება გამართლებული მაშინაც კი, თუ ადამიანი გაჭირვებულია ან, თუ მოპარული ნივთები მდიდარს ეკუთვნის (იგავნი 6:30, 31; 1 პეტრე 4:15). მაშინაც კი, თუ ქურდობა ჩვეულებრივ რამედ ითვლება იქ, სადაც ვცხოვრობთ ან უმნიშვნელოა თავად მოპარული ნივთი, მოპარვა მაინც ეწინააღმდეგება ღვთის კანონებს (ლუკა 16:10; რომაელთა 12:2; ეფესელთა 4:28).
18. ა) როგორ გამოიცდება ქრისტეს ათასწლიანი მეფობის ბოლოს მთელი კაცობრიობა? ბ) რა ჩვევა უნდა განვივითაროთ ახლავე?
18 ქრისტეს ათასწლიანი მეფობის დროს სატანა და მისი დემონები უფსკრულში იქნებიან ჩაყრილი, რომ ვეღარ შეძლონ კაცობრიობაზე გავლენის მოხდენა. რამხელა შვება იქნება ეს! მაგრამ ათასი წლის ბოლოს ისინი ცოტა ხნით გათავისუფლდებიან. სატანა და მისი მიმდევრები შეეცდებიან, ზეგავლენა მოახდინონ ადამიანებზე, რომლებიც თავიანთ უმწიკვლობას იცავენ ღვთის წინაშე (გამოცხადება 20:7—10). თუ იმ პერიოდში ცხოვრების შესაძლებლობა მოგვეცემა, ვის მხარეს დავიჭერთ ღვთის უზენაეს ხელისუფლებასთან დაკავშირებულ საკამათო საკითხში? რამდენადაც იმ დროს მთელი კაცობრიობა სრულყოფილებას მიაღწევს, ორგულობის გამომხატველი ნებისმიერი საქციელი განზრახ ჩადენილი იქნება და შედეგად მარადიული განადგურება მოჰყვება. რამდენად მნიშვნელოვანია, ახლავე გავიხადოთ ჩვევად იეჰოვას მიერ თავისი სიტყვისა თუ ორგანიზაციის საშუალებით მოცემული ნებისმიერი მითითების შესრულება! ამგვარი მოქმედებით ნამდვილ ერთგულებას ვავლენთ მის, როგორც უზენაესი ხელისუფლის, მიმართ.
გამეორება
• რა უმნიშვნელოვანესი საკამათო საკითხის წინაშე დგას ყოველი ჩვენგანი? როგორ ჩავებით ამ საკამათო საკითხში?
• რა არის აღსანიშნავი ძველ დროში მცხოვრები იმ მამაკაცებისა და ქალების მოქმედებებში, რომლებმაც უმწიკვლობა შეინარჩუნეს იეჰოვას წინაშე?
• რატომ არის მნიშვნელოვანი, რომ ჩვენი ყოველდღიური ქცევით პატივი მივაგოთ იეჰოვას?