‘ვიაროთ რწმენით და არა ხილვით’
„რწმენით დავდივართ და არა ხილვით“ (2 კორინთელთა 5:7).
1. რას ნიშნავს, ‘ვიაროთ რწმენით’?
ყოველთვის, როდესაც ღვთის სიტყვაში მოცემული მითითების თანახმად ვლოცულობთ, ვაჩვენებთ, რომ რაღაც გარკვეული რწმენა მაინც გაგვაჩნია. როდესაც სხვებთან ღვთის სამეფოს შესახებ ვქადაგებთ, ესეც რწმენის გამოვლენაა. და, როდესაც ჩვენს ცხოვრებას იეჰოვას ვუძღვნით, ეს იმის მაჩვენებელია, რომ ჩვენი სურვილია, ‘ვიაროთ რწმენით’, რაც ყოველდღიურ ცხოვრებაში რწმენით ხელმძღვანელობას ნიშნავს (2 კორინთელთა 5:7; კოლასელთა 1:9, 10).
2. რატომ არ არის მხოლოდ კრების საქმიანობაში მონაწილეობის მიღება რწმენის დამადასტურებელი?
2 თუ ნამდვილად ასე ვაპირებთ ცხოვრებას, ამისათვის საფუძვლიანი რწმენაა საჭირო (ებრაელთა 11:1, 6). მრავალს იზიდავს იეჰოვას მოწმეების მაღალი ზნეობრივი ნორმები და სიყვარული, რომელსაც მათ შორის ხედავს. ეს კარგი საწყისია, მაგრამ არ ნიშნავს, რომ ასეთი ადამიანები მორწმუნეები არიან. სხვებს შეიძლება ჰყავდეთ ძლიერი რწმენის მქონე მეუღლე ან მშობელი და მათი სიყვარულის გამო ისინი მონაწილეობდნენ ზოგიერთი სახის მსახურებაში. ოჯახში ასეთი გავლენა ნამდვილად კურთხევაა, მაგრამ ესეც ვერ გასწევს ღვთისადმი შენი სიყვარულისა და პირადი რწმენის მაგივრობას (ლუკა 10:27, 28).
3. ა) რაში უნდა ვიყოთ პირადად დარწმუნებული ბიბლიასთან დაკავშირებით, საფუძვლიანი რწმენა რომ გვქონდეს? ბ) რატომ რწმუნდება ზოგიერთი ბიბლიის ღვთივსულიერობაში უფრო ადვილად?
3 ვინც ნამდვილად რწმენით დადის, ბოლომდეა დარწმუნებული, რომ ბიბლია ღვთის სიტყვაა. არსებობს იმის მრავალი მტკიცება, რომ საღვთო წერილი მართლაც „ღვთივსულიერია“a (2 ტიმოთე 3:16). ამ მტკიცებებიდან რამდენის გამოკვლევაა დასარწმუნებლად საკმარისი? ეს დამოკიდებულია პიროვნების საერთო დონეზე. ის, რაც სავსებით აკმაყოფილებს ერთ პიროვნებას, შეიძლება მეორისთვის სულაც არ იყოს სარწმუნო. თუმცა ზოგჯერ პიროვნებას აჩვენებენ მრავალ უდავო მტკიცებას, მაგრამ ის შეიძლება ჯიუტად ეწინააღმდეგება იმ ლოგიკურ დასკვნას, რომელიც ამ მტკიცებიდან გამომდინარეობს. რატომ? მისი გულის სიღრმეში არსებული სურვილების გამო (იერემია 17:9). ამგვარად, თუმცა პიროვნება შეიძლება ამბობდეს, რომ აინტერესებს ღვთის განზრახვები, მის გულს კი ძალიან სურდეს ქვეყნიური ადამიანებისგან მოწონების მიღება. მას შეიძლება არ სურდეს, დათმოს ცხოვრების წესი, რომელიც ბიბლიის ნორმებს ეწინააღმდეგება. მაგრამ, თუ პიროვნებას ნამდვილად სწყურია სიმართლე, თუ გულწრფელია საკუთარ თავთან და თავმდაბალია, ის დროთა განმავლობაში მიხვდება, რომ ბიბლია ნამდვილად ღვთის სიტყვაა.
4. რა მოითხოვება პიროვნების მხრიდან რწმენის განსავითარებლად?
4 ხშირად, ადამიანები, რომლებსაც ბიბლიის შესწავლაში ეხმარებიან, სულ რამდენიმე თვეში ხვდებიან, რომ მათ უკვე იმის საკმარისზე მეტი მტკიცება აქვთ, რომ ბიბლია ღვთის სიტყვაა. თუ ეს მათ გულებს იეჰოვას სწავლებების მიღებისკენ აღძრავს, თანდათანობით მიღებული ცოდნა განაპირობებს მათი სულის სიღრმიდან მომდინარე აზრების, სურვილებისა და აღძვრების ფორმირებას (ფსალმუნი 142:10). რომაელთა 10:10 ამბობს, რომ ადამიანს „გულით“ სწამს. ასეთი რწმენა პიროვნების ნამდვილი გრძნობების გამომხატველია და ის მის ყოველდღიურ ცხოვრებაში აისახება.
ნოე საფუძვლიანი რწმენის შესაბამისად მოქმედებდა
5, 6. რაზე იყო ნოეს რწმენა დაფუძნებული?
5 ნოე საფუძვლიანი რწმენის მქონე ადამიანი იყო (ებრაელთა 11:7). რა იყო მისი რწმენის საფუძველი? ნოეს ღვთის სიტყვა წერილობითი სახით არ ჰქონია, მას ღმერთი უშუალოდ ელაპარაკა. დაბადების 6:13 ამბობს: „უთხრა ღმერთმა ნოეს: მოაწია ყოველი ხორციელის აღსასრულმა ჩემს წინაშე, რადგან აივსო ქვეყანა მათი უსამართლობით“. იეჰოვამ მითითება მისცა ნოეს, აეშენებინა კიდობანი და მის ასაშენებლად დაწვრილებითი ინფორმაცია მიაწოდა. შემდეგ დაამატა: „აჰა, მოვავლენ წარღვნას ქვეყანაზე, რათა გაწყდეს ცისქვეშეთში ყოველი ხორციელი, რასაც კი სიცოცხლის სული უდგას; ყოველი მიწიერი უნდა განადგურდეს“ (დაბადება 6:14–17).
6 იყო მანამდე წვიმა? ბიბლია ამის შესახებ არაფერს გვამცნობს. თუმცა დაბადების 2:5 ამბობს: „არ უწვიმებია უფალ ღმერთს დედამიწაზე.“ მაგრამ მოსე, რომელიც საუკუნეების შემდეგ ცხოვრობდა, აქ საუბრობს არა ნოეს დღეების, არამედ უფრო დიდი ხნით ადრე მომხდარი მოვლენების შესახებ. როგორც დაბადების 7:4-დან ჩანს, იეჰოვამ ნოესთან საუბარში მოიხსენია წვიმა, და, ალბათ, ნოესთვის გასაგები იყო, თუ რას გულისხმობდა ის. და მაინც, ნოეს რწმენა მხოლოდ ნანახზე არ იყო დაფუძნებული. მოციქულმა პავლემ დაწერა, რომ ნოეს მიეცა „გამოცხადება იმაზე, რაც ჯერ არ იყო ხილული“. ღმერთმა უთხრა ნოეს, რომ დედამიწაზე მოავლენდა „წარღვნას“, ანუ „ზეციერ ოკეანეს“, როგორც „ახალი ქვეყნიერების თარგმანი“ აღნიშნავს დაბადების 6:17-ის სქოლიოში. იმ დრომდე ასეთი რამ არასოდეს მომხდარა. მაგრამ ყოველი ხილული ქმნილება ნოესთვის იმის ნათელ მტკიცებას წარმოადგენდა, რომ ღმერთს შეეძლო ასეთი გამანადგურებელი წარღვნის მოვლენა. რწმენით აღძრულმა ნოემ კიდობანი ააგო.
7. ა) რა არ სჭირდებოდა ნოეს ღვთის მითითების შესასრულებლად? ბ) რატომ არის სასარგებლო ნოეს რწმენის განხილვა და როგორ შეიძლება ჩვენი რწმენა სხვებისთვის კურთხევის მომტანი აღმოჩნდეს?
7 ღმერთს არ უცნობებია ნოესთვის წარღვნის დაწყების თარიღი. მაგრამ ნოეს ამით არ გაუმართლებია თავი, სკეპტიკური პოზიცია არ დაუჭერია და კიდობნის შენებისა და ქადაგების საქმე ცხოვრებაში მეორე ადგილზე არ დაუყენებია. თავის დროზე ღმერთმა უთხრა ნოეს, თუ როდის შესულიყო კიდობანში. მანამ კი „ყველაფერი ისე გააკეთა ნოემ, როგორც ღმერთმა დაარიგა. ასე გააკეთა“ (დაბადება 6:22). ნოე რწმენით დადიოდა და არა ხილვით. რა მადლიერნი ვართ იმის გამო, რომ ის ასე მოიქცა! ნოეს რწმენამ საშუალება მოგვცა, რომ დღეს ცოცხლები ვყოფილიყავით. ჩვენს შემთხვევაშიც, ჩვენ მიერ გამომჟღავნებულ რწმენას შეუძლია დიდი ზეგავლენა იქონიოს იმაზე, თუ რას მოგვიტანს მომავალი, არა მარტო ჩვენ, არამედ ჩვენს შვილებსა და სხვა ადამიანებსაც ჩვენს გარშემო.
აბრაამის რწმენა
8, 9. ა) რაზე იყო აბრაამის რწმენა დაფუძნებული? ბ) როგორ „ეჩვენა“ იეჰოვა აბრაამს?
8 განვიხილოთ კიდევ ერთი მაგალითი, აბრაამის მაგალითი (ებრაელთა 11:8–10). რაზე იყო მისი რწმენა დაფუძნებული? ქალდეველთა ურში, სადაც აბრაამი გაიზარდა, კერპთაყვანისმცემლები და სიმდიდრის გადაჭარბებულად მოყვარულები ცხოვრობდნენ. მაგრამ მისი თვალსაზრისი სხვა ფაქტორების გავლენით ჩამოყალიბდა. ეჭვგარეშეა, მას შეეძლო ურთიერთობა ჰქონოდა ნოეს ძესთან, სემთან, რომელმაც აბრაამის დაბადების შემდეგ კიდევ 150 წელი იცოცხლა. აბრაამი დარწმუნდა, რომ იეჰოვა არის ‘უზენაესი ღმერთი, ცისა და მიწის შემოქმედი’ (დაბადება 14:22).
9 აბრაამზე სხვა რამემაც მოახდინა დიდი გავლენა. იეჰოვა „ეჩვენა. . . აბრაამს შუამდინარეთში ყოფნისას, ვიდრე ხარანში დამკვიდრდებოდა, და უთხრა მას: ‘გამოდი შენი ქვეყნიდან და შენი სანათესაოდან და წადი იმ ქვეყანაში, რომელსაც მე გიჩვენებ’“ (საქმეები 7:2, 3). როგორ „ეჩვენა“ იეჰოვა აბრაამს? აბრაამს პირისპირ არ უხილავს ღმერთი (გამოსვლა 33:20). მაგრამ შესაძლოა, რომ იეჰოვა ზებუნებრივი დიდებით სიზმარში გამოეცხადა ან ანგელოზი მაცნეს ანუ წარმომადგენლის მეშვეობით (შეადარე დაბადება 18:1–3; 28:10–15; ლევიანნი 9:4, 6, 23, 24). რა საშუალებითაც არ უნდა გამოცხადებოდა იეჰოვა აბრაამს, ეს ერთგული მამაკაცი დარწმუნებული იყო, რომ იეჰოვამ დიდი პატივი დასდო. აბრაამი რწმენით გამოეხმაურა.
10. როგორ გააძლიერა იეჰოვამ აბრაამის რწმენა?
10 აბრაამის რწმენა არ იყო დამოკიდებული იმ ქვეყნის შესახებ დაწვრილებითი ინფორმაციის ფლობაზე, რომლისკენაც ღმერთს მიჰყავდა. არც იმის ცოდნაზე იყო დამოკიდებული, თუ როდის მიეცემოდა ეს ქვეყანა. მას რწმენა ჰქონდა, რადგან იეჰოვას ყოვლისშემძლე ღმერთად იცნობდა (გამოსვლა 6:3). იეჰოვამ უთხრა აბრაამს, რომ შთამომავალი ეყოლებოდა, მაგრამ დროდადრო ის ფიქრობდა, თუ როგორ იქნებოდა ეს შესაძლებელი, ვინაიდან ხანში შესული იყო (დაბადება 15:3, 4). იეჰოვამ გააძლიერა აბრაამის რწმენა, როდესაც უთხრა, რომ შეეხედა ვარსკვლავებისთვის და დაეთვალა ისინი, თუ შეძლებდა. „ამდენი იქნება შენი შთამომავლობა“, — უთხრა ღმერთმა. ამ სიტყვებმა აბრაამზე დიდი გავლენა იქონია. ნათელი იყო, რომ ამ მოწიწების მომგვრელი ციური სხეულების შემოქმედს შეეძლო თავისი დანაპირების შესრულება. აბრაამი „ერწმუნა უფალს“ (დაბადება 15:5, 6). მან, უბრალოდ, იმის გამო კი არ ირწმუნა, რომ მოსმენილი მოეწონა; მის რწმენას მყარი საფუძველი ჰქონდა.
11. ა) როგორი იყო 100 წელს მიღწეული აბრაამის რეაქცია ღვთის დანაპირებზე, რომ ხანში შესული სარა ვაჟს დაბადებდა? ბ) როგორი რწმენა ჰქონდა აბრაამს, როდესაც მორიას მთაზე თავისი ძის მსხვერპლად შეწირვის გამოცდის პირისპირ აღმოჩნდა?
11 როდესაც აბრაამი დაახლოებით 100 წლის იყო, ხოლო მისი ცოლი, სარა — 90, იეჰოვა კვლავ დაჰპირდა, რომ მას და სარას ძე ეყოლებოდათ. აბრაამმა რეალურად შეაფასა სიტუაცია. „მაგრამ იგი არ დაეჭვებულა ღვთის აღთქმაში ურწმუნობით, არამედ განმტკიცდა რწმენით და დიდება უძღვნა ღმერთს. და გულდაჯერებული იყო, რომ ის, ვინც აღუთქვა, შესრულებასაც შეძლებდა“ (რომაელთა 4:19–21). აბრაამმა იცოდა, რომ შეუძლებელია ღვთის აღთქმა არ შესრულდეს. მოგვიანებით ის რწმენით დაემორჩილა ღმერთს, როდესაც მან უთხრა, წაეყვანა თავისი ძე მორიას მხარეში და მსხვერპლად შეეწირა (დაბადება 22:1–12). აბრაამს ბოლომდე სწამდა, რომ ღმერთს, რომელმაც სასწაულებრივად მისცა ეს შვილი, მისი გაცოცხლებაც შეეძლო, რათა შესრულებულიყო ის დაპირებებიც, რომლებიც მის ძესთან დაკავშირებით მისცა (ებრაელთა 11:17–19).
12. რამდენ ხანს დადიოდა აბრაამი რწმენით და რა ჯილდო ელით მას და მისი ოჯახის წევრებს, რომლებმაც მტკიცე რწმენა გამოავლინეს?
12 აბრაამი რომ რწმენით ხელმძღვანელობდა, ეს გამოავლინა არა მარტო რამდენიმე შემთხვევაში, არამედ მთელი ცხოვრების განმავლობაში. აბრაამს თავის სიცოცხლეში მემკვიდრეობად აღთქმული მიწიდან ერთი გოჯიც არ მიუღია (საქმეები 7:5). მიუხედავად ამისა, ის არ დაღლილა და არ დაბრუნებულა ქალდეველთა ურში. ასი წლის განმავლობაში, თვით სიკვდილამდე, ის კარვებში ცხოვრობდა იმ მიწაზე, სადაც ღმერთს მიჰყავდა (დაბადება 25:7). მასზე და მის ცოლ სარაზე, შვილ ისაკზე და შვილიშვილ იაკობზე, ებრაელთა 11:16 ამბობს: „ღმერთსაც არ რცხვენია, რომ თავის თავს მათი ღმერთი უწოდოს, ვინაიდან მან მოუმზადა მათ ქალაქი“. დიახ, იეჰოვას აქვს ადგილი მათთვის დედამიწაზე, რომელზეც მესიანური სამეფო იხელმძღვანელებს.
13. ვინ ავლენს დღეს იეჰოვას მსახურებს შორის აბრაამის მსგავს რწმენას?
13 დღეს იეჰოვას მსახურებს შორის არიან აბრაამის მსგავსი ადამიანები. ისინი მრავალი წელია, რწმენით დადიან. ღვთის მიერ მიცემული ძალით ისინი მთის მსგავს წინააღმდეგობებს ლახავენ (მათე 17:20). მათ რწმენას ვერ არყევს იმ დროის ზუსტი თარიღის უცოდინრობა, თუ როდის მისცემს ღმერთი აღთქმულ მემკვიდრეობას. მათ იციან, რომ შეუძლებელია ღვთის სიტყვა არ შესრულდეს და ფასდაუდებელ ჯილდოდ თვლიან მისი მოწმეების რიგებში ყოფნას. ფიქრობ თუ არა შენც ასე?
რწმენა, რომელმაც მოსე აღძრა
14. როგორი იყო მოსეს რწმენის საფუძველი?
14 რწმენის შემდგომი მაგალითი მოსემ მოგვცა. რა იყო მისი რწმენის საფუძველი? მას საფუძველი ბავშვობაში ჩაეყარა. თუმცა ფარაონის ქალიშვილმა მოსე მდინარე ნილოსის ნაპირთან, ლერწმის კიდობანში იპოვა და იშვილა, მოსეს ბავშვობაში თავისი ებრაელი დედა, იოქებედი, აწოვებდა ძუძუს და უვლიდა. როგორც ჩანს, იოქებედმა კარგად აღზარდა ის, ჩაუნერგა როგორც იეჰოვას სიყვარული, აგრეთვე იეჰოვას მიერ აბრაამისთვის მიცემული დაპირებების დაფასება. მოგვიანებით, როგორც ფარაონის ოჯახის წევრი, მოსე „ეგვიპტელთა მთელი სიბრძნით განისწავლა“ (საქმეები 7:20–22; გამოსვლა 2:1–10; 6:20; ებრაელთა 11:23). მაგრამ მისი პრივილეგიური მდგომარეობის მიუხედავად, მოსეს გული ტყვედ ჩავარდნილ ღვთის ხალხთან იყო.
15. რას ნიშნავდა მოსესთვის საკუთარი თავის იეჰოვას ხალხის წევრად აღიარება?
15 ორმოცი წლის ასაკში მოსემ ეგვიპტელი განგმირა, რათა გამოეხსნა ისრაელი მამაკაცი, რომელსაც უსამართლოდ ჩაგრავდნენ. ეს შემთხვევა ღვთის ხალხისადმი მოსეს დამოკიდებულების მაჩვენებელია. მართლაც, „რწმენით იყო, უარი რომ თქვა მოსემ, როცა წამოიზარდა, ფარაონის ასულის ძედ წოდებულიყო“. იმის ნაცვლად, რომ „წარმავალ ცოდვიან განცხრომას“ ჩაჭიდებოდა, როგორც ეგვიპტის სამეფო კარის წევრი, ის რწმენით იყო აღძრული, რომ ღვთის ჩაგრული ხალხის წევრი ყოფილიყო (ებრაელთა 11:24, 25; საქმეები 7:23–25).
16. ა) რა დავალება მისცა იეჰოვამ მოსეს და როგორ დაეხმარა ღმერთი მას? ბ) როგორ გამოავლინა მოსემ რწმენა დავალების შესრულებისას?
16 მოსე მზად იყო თავისი ხალხის გასათავისუფლებლად, მაგრამ ღვთის დათქმული დრო მათ გამოსახსნელად ჯერ არ იყო მოსული. მოსე უნდა გაქცეულიყო ეგვიპტიდან. მხოლოდ 40 წლის შემდეგ ანგელოზის მეშვეობით იეჰოვამ მისცა მოსეს დავალება, დაბრუნებულიყო ეგვიპტეში ისრაელების გამოსაყვანად (გამოსვლა 3:2–10). როგორი იყო მოსეს რეაქცია? ის არ დაეჭვებულა იეჰოვას შესაძლებლობაში, გამოეხსნა ისრაელი, მაგრამ ღვთის მიერ მიცემული ამ როლის შესასრულებლად მან საკუთარი თავი შეუფერებლად მიიჩნია. იეჰოვამ სიყვარულით გაამხნევა მოსე, რაც მას ასე სჭირდებოდა (გამოსვლა 3:11–4:17). მოსეს რწმენა გაძლიერდა. ის დაბრუნდა ეგვიპტეში და არაერთხელ გააფრთხილა ფარაონი პირისპირ იმ უბედურებების შესახებ, რომლებიც ეგვიპტეს დაატყდებოდა იმ შემთხვევაში, თუ არ გაუშვებდა ისრაელს იეჰოვასთვის თაყვანისსაცემად. პირადად მოსეს არ ჰქონდა ისეთი ძალა, რომ ეს უბედურებები მოევლინა. ის რწმენით დადიოდა და არა ხილვით. მას იეჰოვასი და მისი სიტყვის რწმენა ჰქონდა. ფარაონი დაემუქრა მოსეს. მაგრამ, სიძნელეების მიუხედავად, ის რწმენას ინარჩუნებდა. მან „რწმენით იყო, რომ დატოვა ეგვიპტე და მეფის რისხვას არ შეუშინდა. ვინაიდან იგი, თითქოს უხილავს ხედავსო, მტკიცე იყო“ (ებრაელთა 11:27). მოსე არ იყო სრულყოფილი. ის უშვებდა შეცდომებს (რიცხვნი 20:7–12). მაგრამ მას შემდეგ, რაც ღმერთმა უფლებამოსილება მიანიჭა, მთელ მის ცხოვრებას რწმენა ხელმძღვანელობდა.
17. რა მოუტანა რწმენით სიარულმა ნოეს, აბრაამსა და მოსეს მიუხედავად იმისა, რომ არ უხილავთ ღვთის ახალი ქვეყნიერება?
17 დაე იყოს თქვენი რწმენა ნოეს, აბრაამისა და მოსეს რწმენის მსგავსი. მათ თავიანთ სიცოცხლეში არ უნახავთ ღვთის ახალი ქვეყნიერება (ებრაელთა 11:39). მაშინ ჯერ კიდევ არ იყო დამდგარი ღვთის დანიშნული დრო; ჯერ მისი განზრახვის სხვა მხარეები უნდა შესრულებულიყო. მაგრამ მათი რწმენა ღვთის სიტყვისადმი არ შერყეულა და მათი სახელები ღვთის სიცოცხლის წიგნშია ჩაწერილი.
18. რატომ არის აუცილებელი ზეციერი მოწოდების მქონეებისთვის რწმენით სიარული?
18 მოციქული პავლე წერდა: „წინასწარ გაითვალისწინა ღმერთმა ჩვენთვის მეტი სიკეთე“. ესე იგი მან წინასწარ გაითვალისწინა რაღაც უკეთესი მათთვის, ვინც, პავლე მოციქულის მსგავსად, ქრისტესთან ერთად ზეციერი ცხოვრებისთვის იყო მოწოდებული (ებრაელთა 11:40). ეს განსაკუთრებით ის ადამიანები არიან, ვინც პავლე მოციქულს ჰყავდა მხედველობაში მე-2 კორინთელთა 5:7-ის დაწერის დროს: „ვინაიდან რწმენით დავდივართ და არა ხილვით“. იმ დროისთვის, როდესაც ეს დაიწერა, არც ერთ მათგანს არ მიუღწევია ზეციერი ჯილდოსთვის. მათ არ შეეძლოთ ფიზიკური თვალებით ეხილათ ის, მაგრამ მათი რწმენა ამ საკითხში საკმაოდ საფუძვლიანი იყო. ქრისტე აღდგა მკვდრეთით, პირველნაყოფი მათგან, რომლებმაც ზეციერი ცხოვრების კურთხევა უნდა მიიღონ. და დაახლოებით 500-მა მოწმემ იხილა ის, სანამ ზეცად ამაღლდებოდა (1 კორინთელთა 15:3–8). მათ საკმარისი მიზეზი ჰქონდათ, რომ მთელი ცხოვრება რწმენით ეხელმძღვანელათ. ჩვენც გვაქვს საფუძვლიანი მიზეზი, რომ რწმენით ვიაროთ.
19. ვისი მეშვეობით გველაპარაკა ღმერთი, როგორც ეს ებრაელთა 1:1, 2-შია ნაჩვენები?
19 დღეს იეჰოვა თავის ხალხს ანგელოზის მეშვეობით არ ელაპარაკება, როგორც ალმოდებულ ბუჩქთან მოსეს შემთხვევაში გააკეთა. ის თავისი ძის მეშვეობით გველაპარაკა (ებრაელთა 1:1, 2). ღვთის მიერ ქრისტეს მეშვეობით ნათქვამიდან ყველაფერი ბიბლიაში ჩაიწერა და მსოფლიო ხალხთა ენებზე გადაითარგმნა.
20. რატომ არის ჩვენი მდგომარეობა ნოეს, აბრაამისა და მოსეს მდგომარეობაზე უკეთესი?
20 ჩვენ გაცილებით მეტი საფუძველი გვაქვს, ვიდრე ნოეს, აბრაამსა და მოსეს ჰქონდათ. ჩვენ გვაქვს ღვთის სრული სიტყვა და ამ სიტყვის უმეტესი ნაწილი უკვე შესრულდა. ბიბლია გვამცნობს იმ მამაკაცებისა და ქალების შესახებ, რომლებიც, ნებისმიერი განსაცდელის მიუხედავად, იეჰოვას ერთგული მოწმეები დარჩნენ, და ებრაელთა 12:1-ში მოგვიწოდებს: „ჩამოვიცილოთ ყოველგვარი ტვირთი და დამაბრკოლებელი ცოდვა, და მოთმინებით გავირბინოთ ჩვენს წინ მდებარე სარბიელი“. არ უნდა ვიფიქროთ, რომ რწმენა უმნიშვნელოა. ურწმუნოება ‘დამაბრკოლებელი ცოდვაა’. ასე რომ, ‘რწმენით სიარულის’ გასაგრძელებლად დიდი ბრძოლაა საჭირო.
[სქოლიო]
a იხილე წიგნი „ბიბლია — ღვთის სიტყვაა თუ ადამიანის?“ (ინგლ.) გამოცემულია საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ მიერ.
როგორია შენი კომენტარი?
◻ რა შედის ‘რწმენით სიარულში’?
◻ როგორი სარგებლობა მოაქვს ნოეს მიერ გამოვლენილ რწმენას?
◻ როგორ გვეხმარება აბრაამის მიერ გამოვლენილი რწმენა?
◻ რატომ მოჰყავს ბიბლიას მოსე რწმენის ნიმუშად?
[სურათი 10 გვერდზე]
აბრაამი რწმენით დადიოდა.
[სურათი 10 გვერდზე]
მოსემ და აარონმა გამოავლინეს რწმენა, როდესაც ფარაონის წინაშე წარსდგნენ.