ახალგაზრდების შეკითხვები

როგორ გავუმკლავდე გესლიან დაცინვას?

ახალგაზრდები, რომლებიც თავიანთი თანატოლებისგან განსხვავებულად მოქმედებენ ან იცვამენ, შეიძლება დაცინვის მსხვერპლი აღმოჩნდნენ. ამ მდგომარეობაში არიან ქრისტიანი ახალგაზრდები, რომლების ქცევაც ხშირად სავსებით განსხვავდება სხვა ახალგაზრდების ყოფაქცევისგან. განა არ უთქვამს ქრისტეს თავისი მიმდევრებისთვის: „მე თუ მდევნიდნენ, თქვენც დაგიწყებენ დევნას“? (იოანე 15:20).

როგორ მოქმედებს ეს იმ ახალგაზრდებზე, რომლებიც იეჰოვას მოწმეები არიან? ზოგს იმის გამო დასცინიან, რომ გარკვეულ დღესასწაულებს არ ზეიმობენ, სხვებს დროშისთვის სალმის მიცემაზე უარის თქმის გამო განსჯიან; დაცინვის სხვა მიზეზები ისიც არის, რომ მოწმეები ნარკომანები არ არიან, პატიოსან ცხოვრებას ეწევიან და ბიბლიურ ზნეობრივ ნორმებს იცავენ.

ეს ახალი ამბავი არ არის. მოციქულმა პეტრემ პირველ საუკუნეში მცხოვრებ ქრისტიანებს უთხრა: „ამის გამო უკვირთ მათ, რომ [წარმართებთან] . . . ერთად არ მისდევთ იმ უზომო გარყვნილებას, და გგმობენ“ (1 პეტრე 4:4). სხვა თარგმანებში გადმოთარგმნილია: ისინი „გლანძღავენ“ (ნოქსის თარგმანი) ან „ისინი შეურაცხგყოფენ“ (დღევანდელი ინგლისური თარგმანი).

დაუცინიათ როდესმე შენთვის რწმენის გამო? თუ დიახ, გულს ნუ გაიტეხ. ასეთ დღეში მარტო შენ არა ხარ! და, ალბათ, ძალიან გაგახარებს იმის გაგება, რომ შეიძლება რწმენის გამო დაცინვით გამოწვეულ უხერხულობასთან გამკლავების სწავლა.

რატომ დაგვცინიან

რატომ იგდებს ზოგიერთი სასაცილოდ იმათ, ვისი რწმენა და საქციელი თავიანთისგან განსხვავდება? ზოგჯერ დამცინავები — ჩხუბისთავები — საკუთარ თავში არ არიან დარწმუნებულები. ისინი შეიძლება იმისთვის დაგცინიან, რომ თანატოლებში რეპუტაცია აიმაღლონ. ალბათ, მათგან ცოტა თუ ისურვებდა ან გაბედავდა, სახალხოდ შენს გაკრიტიკებას.

მეორე მხრივ, ზოგ დამცინავს, როგორც პეტრემ დაწერა, „უკვირს“. დიახ, მათ შეიძლება მართლა საგონებელში აგდებს შენი ქცევა. მაგალითად, თუ იეჰოვას მოწმე ხარ, შეიძლება ისინი გულწრფელად ფიქრობენ, რომ უცნაურია ზოგ დღესასწაულთან დაკავშირებულ ღონისძიებებზე უარის თქმა. შეიძლება მათ მოწინააღმდეგეებისგან იეჰოვას მოწმეებზე დამახინჯებული ინფორმაცია აქვთ მიღებული.

რაც უნდა იყოს მიზეზი, როდესაც დამცინავ შენიშვნებს გაძლევენ, ალბათ, ეთანხმები ბიბლიურ იგავს: «გესლიანი ენა [„უგუნურად მოლაპარაკე“, აქ] მახვილივით ჩხვლეტს» (იგავნი 12:18). მაგრამ გახსოვდეს, რომ ის, ვინც ამას აკეთებს, შესაძლებელია, ასე იმიტომ კი არ იქცევა, რომ ათვალწუნებული ჰყავხარ, არამედ როგორც ბიბლიური იგავი ამბობს, ისინი ამას უფრო თავიანთი „უგუნურობით“ აკეთებენ.

მიუხედავად ამისა, დაცინვამ შეიძლება ცივი იარაღით მიყენებული ჭრილობის მსგავსი ტკივილი მოგაყენოს. შეიძლება ფიქრობ კიდეც, რომ შენი რწმენის საწინააღმდეგოდ მოიქცე იმ მიზნით, რომ შეურაცხმყოფელი საუბრები შეაჩერო. მაშ, როგორ შეგიძლია გაუმკლავდე შენი რწმენის გამო გამოწვეულ გამასხარავებას?

თავის დაცვა

მოციქული პეტრე ქრისტიანებს აფრთხილებს: „მუდამ მზად იყავით, რომ სიმშვიდით და მოწიწებით უპასუხოთ ყველას, ვინც თქვენი იმედის გამო ახსნა-განმარტებას მოგთხოვთ“ (1 პეტრე 3:15). შენი რწმენა რომ დაიცვა, საჭიროა მიიღო ზუსტი შემეცნება და გაიგო შენი შეხედულებების მიზეზები.

აგრეთვე, უნდა ისწავლო, როგორ მოექცე სხვებს „მოწიწებით“, ანუ, როგორც ბიბლიის სხვა თარგმანშია ნათქვამი, „სიამაყის გარეშე“ (The Bible in Basic English). ბიბლიისა და მისი სწავლების შესახებ შემეცნებამ არ უნდა გაფიქრებინოს, რომ სხვებზე რაღაცით უპირატესობ. პირიქით, უნდა ეცადო, განივითარო ისეთი აზროვნება, როგორიც მოციქულ პავლეს ჰქონდა, რომელმაც თავისი მსახურების შესახებ დაწერა: „ყველას დავემონე, რათა უფრო მეტი შემეძინა“ (1 კორინთელთა 9:19).

თუ გრძნობ, რომ ვერ ბედავ შენი რწმენის გამო ახსნა-განმარტების მიცემას, გულს ნუ გაიტეხ. ბევრი ახალგაზრდა მოწმე ყოფილა იგივე მდგომარეობაში. „სკოლაში სწავლისას, — ამბობს ჯამალი, — ვერ ვხსნიდი, რატომ არ ვმონაწილეობდი დღესასწაულებში ან რატომ არ ვაძლევდი დროშას სალამს; ვერც იმას ვხსნიდი, რატომ ვმსახურობდი კარდაკარ“. რა დაეხმარა მას? „მამაჩემი მეხმარებოდა, სანამ, საბოლოოდ, არ შევძელი ყოველივე ამის ახსნა, რამაც ძალიან შეცვალა მდგომარეობა“. თუ რწმენის გამო დაგცინიან, მშობლებს ან კრებაში უფროსი ასაკის თანაქრისტიანებს სთხოვე დახმარება, რომ გაგიღრმაონ ღვთის შესახებ შემეცნება (ეფესელთა 3:17–19).

თექვსმეტი წლის მოწმემ თქვა, რომ ბიბლიის პირადი შესწავლა დაეხმარა, სიმამაცე მოეკრიბა და სკოლაში ელაპარაკა. «ადრე, როცა თანაკლასელები დამცინოდნენ, რომ მოწმე ვიყავი, არ ვიცოდი რა მეთქვა, — აღიარებს ის. — ახლა, როგორც სრული დროით პიონერი, ბიბლიის შესწავლას უფრო მეტ დროს ვუთმობ და უკვე შემიძლია პასუხის გაცემა. რეგულარულად ვკითხულობ ჟურნალებს „საგუშაგო კოშკი“ და „გამოიღვიძეთ!“, რაც თანაკლასელებთან ჩემი რწმენის შესახებ საუბარში მეხმარება».

რა თქმა უნდა, ორი ერთნაირი სიტუაცია არ არსებობს. შეიძლება სხვადასხვა ვითარება შეიქმნას, ამიტომ სხვადასხვა პასუხი იქნება საჭირო. მაგრამ, როდესაც შენიშვნებით გაღიზიანებენ, არასდროს იქნებოდა სწორი ‘მიგეგო ბოროტის წილ ბოროტი’ (რომაელთა 12:17–21). შეურაცხმყოფელი შეპასუხება, არა აქვს მნიშვნელობა, როგორი გონებამახვილურიც უნდა ჩანდეს, მხოლოდ ცეცხლზე ნავთის დასხმა იქნება და დამცინავები შეიძლება წააქეზოს კიდეც. აქედან გამომდინარე, პრაქტიკა გვიჩვენებს, რომ უკეთესია, შეურაცხყოფას ყურადღება არ მიაქციო.

ზოგ შემთხვევაში, მაგალითად, როდესაც უბრალოდ ხუმრობენ, შეიძლება გონივრულიც კი ყოფილიყო მათთან ერთად გაგეცინა, ვიდრე გაბრაზებულიყავი (ეკლესიასტე 7:9). როცა დამცინავი ხედავს, რომ მის სიტყვებს მცირე ან საერთოდ არავითარი შედეგი არ მოაქვს, შეიძლება შეწყვიტოს შენი გაბრაზება (შეადარე იგავნი 24:29; 1 პეტრე 2:23).

პასუხის გაცემა

მაგრამ არის დრო, როცა შეიძლება მოკლედ და ტაქტიანად ახსნა, რა გწამს. 13 წლის გოგონამ სცადა ეს, რასაც საოცარი შედეგი მოჰყვა. «გაკვეთილზე მივდიოდი, — ყვება ის, — როდესაც რამდენიმე მოსწავლემ იეჰოვას მოწმეების სასაცილოდ აგდება დაიწყო. მინდოდა პასუხი გამეცა, მაგრამ, ერთის გარდა, ყველამ სიცილით ჩამიარა. ეს გოგონა, ჯემი, მომიბრუნდა და მითხრა, რომ ჰქონდა წიგნი „შენ შეგიძლია მარადიული ცხოვრება სამოთხეში დედამიწაზე“a. მან თქვა, რომ წიგნის უმეტესი ნაწილი წაკითხული ჰქონდა და ჩვენი რწმენის შესახებ უფრო მეტის გაგება აინტერესებდა. მე ჯემისთან ბიბლიის შესწავლა დავიწყე». ამ შემთხვევით გამხნევებულმა ახალგაზრდა მოწმემ სხვებთანაც დაიწყო საუბარი. „რეგულარულად ვინახულებ ოთხ თანაკლასელს, რომლებიც ინტერესს ავლენენ და დარწმუნებული ვარ, მალე შესწავლას დაიწყებენ“, — თქვა მან.

წლების წინათ ლიბერიელ (აფრიკა) სკოლის მოწაფეს მსგავსი რამ შეემთხვა. სოციოლოგიის გაკვეთილზე მან თავაზიანად ახსნა, რომ როგორც იეჰოვას მოწმეს, მას ევოლუციის კი არა, შემოქმედების სწამდა. თავდაპირველად, თანაკლასელები ძალიან კრიტიკულად განეწყვნენ, მაგრამ მასწავლებელმა ნება დართო სხვებისთვის თავისი რწმენა გაეცნო, რის შემდეგაც მასწავლებელმა გამოართვა წიგნი „სიცოცხლე — როგორ წარმოიშვა ის? ევოლუციის გზით თუ შემოქმედებით?“ (ინგლ.)b

წიგნის წაკითხვის შემდეგ მასწავლებელმა მოსწავლეებს უთხრა: „ასეთ წიგნს ვერსად ნახავთ. ეს ერთ-ერთი საუკეთესო მეცნიერული წიგნია, რომელიც კი ოდესმე წამიკითხავს შემოქმედების შესახებ“. შემდეგ მოწაფეებს უთხრა, რომ მომდევნო ორი სემესტრის განმავლობაში, სახელმძღვანელოს გარდა, ამ წიგნსაც გამოიყენებდნენ და გააფრთხილა, რომ ეს წიგნი მოწმე მოსწავლისთვის გამოერთმიათ. ათობით წიგნი გავრცელდა და ბევრმა მოსწავლემაც შეიცვალა თავისი წარმოდგენა იეჰოვას მოწმეებზე.

ნაცადი რწმენა მტკიცე რწმენაა

ხანდახან შეიძლება იფიქრო, რომ შენს გარშემო მხოლოდ ისინი არიან, რომლებიც არ იზიარებენ ან არ აფასებენ ბიბლიაზე დაფუძნებულ შენს პოზიციას (შეადარე ფსალმუნი 3:2, 3). ამიტომ, გონივრულია იმათ დაუმეგობრდე, ვინც შენს რწმენას იზიარებს (იგავნი 27:17). მაგრამ რა შეიძლება ითქვას, თუ შენს სკოლაში ან სამეზობლოში ასეთები არ არიან?

თუ ეს ასეა, გახსოვდეს, რომ შენი ყველაზე დიდებული მეგობარი იეჰოვა ღმერთია და ის მხარს დაგიჭერს. ის ათასობით წლის მანძილზე იტანს სატანა ეშმაკის გესლიან დაცინვას. ამიტომ შეგვიძლია დარწმუნებული ვიყოთ, რომ იეჰოვას გულს ვახარებთ, როცა რწმენაში მტკიცე პოზიცია გვიკავია. ეს საშუალებას აძლევს იეჰოვას, ‘პასუხი გასცეს სატანას’, რომელიც დასცინის მას (იგავნი 27:11).

ეჭვგარეშეა, შენი რწმენა დროდადრო გამოიცდება (2 ტიმოთე 3:12). მაგრამ პეტრე მოციქული გვარწმუნებს, რომ ნაცადი რწმენა არის „ხრწნად ოქროზე ძვირფასი, რომელიც ცეცხლში იცდება“ (1 პეტრე 1:7). ამიტომ, როდესაც დაგცინიან რწმენის გამო, ამას უყურე როგორც რწმენის გაძლიერებისა და შენი მოთმინების გამოვლენის შესაძლებლობას. მოციქულმა პავლემ დაწერა, რომ მოთმინება შეიქმს „სიმტკიცეს“ (რომაელთა 5:3–5). დიახ, იეჰოვას კეთილგანწყობილების მიღების დიდი სურვილი ძლიერი ბიძგია, რომ გაუმკლავდე რწმენის გამო დაცინვას.

[სქოლიოები]

[სურათი 13 გვერდზე]

შეგიძლია დაიცვა შენი რწმენა?