როგორი ადამიანი ითვლება „კეთილ სამარიელად“?

გამოთქმას „კეთილი სამარიელი“ ხშირად ისეთი ადამიანების მიმართ იყენებენ, რომლებიც მზად არიან, გასაჭირში მყოფთ დახმარების ხელი გაუწოდონ. ეს გამოთქმა იესოს მიერ მოყვანილი ერთი იგავიდან დამკვიდრდა. მას ამ იგავით სხვებისთვის იმის დანახვება სურდა, რომ ნამდვილი მოყვასი მზადაა, დაეხმაროს ნებისმიერ ადამიანს მისი წარმომავლობისა და მდგომარეობის მიუხედავად.a

ამ სტატიაშია:

• რის შესახებ მოგვითხრობს იგავი კეთილ სამარიელზე?

• რატომ მოიყვანა იესომ ეს იგავი?

• რას ვსწავლობთ ამ იგავიდან?

• ვინ იყვნენ სამარიელები?

• ნამდვილად მოხდა ეს შემთხვევა?

იესოს იგავიდან ვიგებთ, რომ ერთი იუდეველი იერუსალიმიდან იერიხონისკენ მიდიოდა. გზაში ის დააყაჩაღეს, სცემეს და ცოცხალმკვდარი მიატოვეს.

მოგვიანებით იქ ერთმა მღვდელმა ჩაიარა, მერე — ერთმა რელიგიურმა წინამძღოლმა. ისინი მისი თანამემამულეები იყვნენ, მაგრამ არცერთი არ გაჩერდა მის დასახმარებლად.

ბოლოს ერთმა არაიუდეველმა კაცმაც ჩაიარა. ის სამარიელი იყო (ლუკა 10:33; 17:16—18). მას გული დაეწვა ამ კაცის დანახვაზე, ჭრილობები შეუხვია, სასტუმროში წაიყვანა და მთელი ღამე თავზე ედგა. მეორე დილით კი სასტუმროს მეპატრონეს ფული გადაუხადა, რომ მიეხედა ამ კაცისთვის და უთხრა, რომ თუ მეტი დაეხარჯებოდა, იმასაც გადაუხდიდა (ლუკა 10:30—35).

იესომ ეს იგავი ერთ მამაკაცს მოუყვა, რომლისთვისაც მნიშვნელოვანი გაკვეთილის სწავლება სურდა. ის მოყვასად მხოლოდ თანამემამულეებს და თანამორწმუნეებს მიიჩნევდა, ამიტომ მას უნდა დაენახა, რომ „მოყვასში“ გაცილებით მეტი იგულისხმებოდა, ვიდრე მას ეგონა (ლუკა 10:36, 37). ეს იგავი ბიბლიაში მათ სასწავლებლად ჩაიწერა, ვისაც სურს, ღმერთს ასიამოვნოს (2 ტიმოთე 3:16, 17).

ამ იგავიდან ვსწავლობთ, რომ მოყვასი ისაა, ვინც თანაუგრძნობს გასაჭირში მყოფს და სიკეთეს უკეთებს მას. მისთვის მნიშვნელობა არა აქვს ამ ადამიანის წარმომავლობასა და მდგომარეობას. ის ისე ექცევა სხვებს, როგორც თავად სურს, რომ მოექცნენ (მათე 7:12).

სამარიელები იუდეის ჩრდილოეთით ცხოვრობდნენ. მათ შორის იყვნენ იმ იუდეველების შთამომავლებიც, რომლებიც არაიუდეველებს დაუმოყვრდნენ.

ახ. წ. პირველი საუკუნისთვის მათ უკვე თავიანთი რელიგია ჰქონდათ. ისინი, ძირითადად, ებრაული წერილების პირველ ხუთ წიგნს აღიარებდნენ.

იესოს დროს იუდეველების უმეტესობას სძულდა სამარიელები და ზოგიც სიტყვა „სამარიელს“ ვინმესთვის შეურაცხყოფის მისაყენებლად იყენებდა (იოანე 4:9; 8:48).

ამის შესახებ ბიბლიაში არაფერია ნათქვამი. თუმცა, ვიცით, რომ სწავლების დროს იესო ხშირად იხსენიებდა მსმენელისთვის ნაცნობ ადგილებსა თუ წეს-ჩვეულებებს, რათა მათთვის აზრი უფრო ადვილი აღსაქმელი ყოფილიყო.

ამ იგავში მოხსენიებული ბევრი დეტალი ისტორიულად ზუსტია. მაგალითად:

• იერუსალიმიდან იერიხონისკენ დაახლოებით 20-კილომეტრიანი გზა მიდიოდა და ამ გზის ერთკილომეტრიანი მონაკვეთი სულ დაღმართი იყო. დედნისეულ ტექსტში ნათქვამია, რომ ეს კაცი „იერუსალიმიდან იერიხონში ჩადიოდა“ (ლუკა 10:30).

• იერიხონში მცხოვრები მღვდლები და ლევიანები ხშირად დადიოდნენ ამ გზაზე.

• ეს გზა უდაბური იყო, რაც ყაჩაღებისთვის ხელსაყრელ გარემოს ქმნიდა. მათი სამიზნე განსაკუთრებით ისინი იყვნენ, ვინც მარტო მგზავრობდნენ.