20 Сондықтан Әлемнің Әміршісі Ехоба: —Міне, мен осы орынға — адам мен малға, даладағы ағаштар мен жердің өніміне — ашуым мен қаһарымды төгемін+. Ол лаулап жанып, өшпейді,— дейді+.

13 Осыдан кейін ашуымды басып, қаһарымды қайтарамын да, жаным жай табады+. Қаһарымды төгіп біткенде, олар менің, яғни Ехобаның, мұны қалтқысыз берілгендікті талап еткендіктен+ айтқанымды білетін болады.