Мұсаның 2-жазбасы
3 Мұса Мадиян жерінде діни қызметкер болған қайын атасы Етордың*+ ұсақ малын бағып жүрді. Бір күні ол отарын шөл даланың батыс жағына айдап, Құдайдың тауы Хорибке келді+. 2 Сол жерде оған бір тікенді бұтаның арасынан жалындаған от болып Ехобаның* періштесі көрінді+. Мұса тікенді бұтаның жанып жатқанымен, өртеніп кетпегенін байқады. 3 Сонда ол: “Мынау бір ерекше құбылыс екен, жақынырақ барып, бұтаның неге өртеніп кетпей жатқанын көрейін”,— деді. 4 Ехоба оның жақындағанын көргенде, бұтаның арасынан: “Мұса! Мұса!”— деп шақырды. Ол: “Тыңдап тұрмын”,— деп жауап берді. 5 “Мұнда жақындама. Сандалыңды шеш, өйткені сен тұрған жер киелі”,— деді Құдай.
6 Әрі қарай ол: “Мен ата-бабаңның* Құдайымын, Ыбырайымның+, Ысқақтың+ және Жақыптың Құдайымын+”,— деді. Сонда Мұса Құдайға қарауға қорқып, бетін жауып алды. 7 Сосын Ехоба мынаны айтты: “Мен Мысырдағы халқымның тартқан қасіретін көрдім, өздерін ауыр жұмысқа салғандардың кесірінен зар илеген дауыстарын естідім. Сондай-ақ олардың қандай азап шегіп жатқанын жақсы білемін+. 8 Сондықтан оларды мысырлықтардың қолынан құтқару үшін төмен түсемін+. Оларды сол елден алып шығып, шұрайлы да байтақ, ағы мен балы ағыл-тегіл мол жерге+, қанахандықтар, хеттіктер, аморлықтар, перездіктер, хевтіктер мен ебустіктердің жеріне, алып барамын+. 9 Міне, Исраил халқының зарлаған үні менің құлағыма жетті. Мысырлықтардың оларды аяусыз жәбірлеп жатқанын да көріп тұрмын+. 10 Ал енді мен сені перғауынға жіберемін. Сен менің халқымды, исраилдіктерді, Мысырдан алып шығасың+”.
11 Бірақ Мұса Құдайға: “Перғауынға барып, исраилдіктерді Мысырдан алып шығатындай мен кім едім?”— деді. 12 Бұған Құдай: “Мен саған жар боламын+. Сен халықты Мысырдан алып шығып, бәрің бірге осы тауда маған, шынайы Құдайға, ғибадат етесіңдер+. Сені мен жібергенімнің белгісі осы болмақ”,— деп жауап қатты.
13 Алайда Мұса Құдайға: “Мен исраилдіктерге барып: —Мені сендерге ата-бабаларыңның Құдайы жіберді,— десем, олар менен: —Оның есімі кім+?— деп сұрайды ғой. Сонда не деп жауап беруім керек?”— деді. 14 Құдай оған: “МЕН КІМ БОЛҒЫМ КЕЛСЕ, СОЛ БОЛАМЫН*”+,— деді. Сосын былай деп қосты: “Исраилдіктерге: —Мені сендерге КІМ БОЛҒЫМ КЕЛСЕ, СОЛ БОЛАМЫН деген Құдай жіберді,— деп айт+”. 15 Кейін сөзін былай деп жалғады:
“Исраилдіктерге: —Мені сендерге ата-бабаларыңның Құдайы, Ыбырайымның, Ысқақтың, Жақыптың Құдайы Ехоба+ жіберді,— деп айт. Мәңгі бақи менің есімім осылай болмақ+. Күллі келер ұрпақ мені осы есіміммен есте сақтасын. 16 Бар да, Исраилдің ақсақалдарын жинап, мынаны айт: —Маған ата-бабаларыңның Құдайы, Ыбырайымның, Ысқақтың, Жақыптың Құдайы Ехоба көрініп: “Сендерге міндетті түрде назар аударып+, Мысырда шегіп жатқан азаптарыңнан құтқарамын. 17 Сендерді мысырлықтардың езгісінен азат етіп+, ағы мен балы ағыл-тегіл мол жерге+, қанахандықтар, хеттіктер, аморлықтар+, перездіктер, хевтіктер мен ебустіктердің жеріне+, алып баруды уәде етемін”,— деді.
18 Олар сенің айтқаныңа сөзсіз құлақ асады+. Сонда сен Исраил ақсақалдарымен бірге Мысыр патшасының алдына барып: —Исраилдіктер* сиынатын Құдай+ Ехоба бізге көрінді. Шөл далаға үш күнге барып*, Құдайымыз Ехобаға құрбандық шалайық деп едік, бізді жіберіңізші+,— деңдер. 19 Алайда Мысыр патшасын құдіретті қол мәжбүрлемесе, оның сендерге рұқсат бермейтінін мен жақсы білемін+. 20 Сондықтан қолымды созып, Мысырда керемет істер жасап, оны күйретемін. Сонда ғана перғауын сендерді жібереді+. 21 Мысырлықтарды халқыма оң көзбен қаратамын, сондықтан сендер Мысырдан құрқол шықпайсыңдар+. 22 Әрбір әйел көршісінен және үйінде тұрып жатқан жатжерлік әйелден алтын-күміс бұйымдар мен киімдер сұрап алсын. Сөйтіп, оларды ұл-қыздарыңа тағып, кигізіңдер. Осылайша мысырлықтардың байлығын олжа етіңдер+”.