Зәбүр

 2 Сен балалар мен сәбилердің аузымен+ күшіңді паш еттің,

Мұны дұшпандарың үшін істедің,

Жауың мен кекшілдің үнін өшіру үшін істедің.

 3 Мен көкке, сенің қолыңнан шыққан туындыларға,

Өзің жаратқан ай мен жұлдыздарға көз салғанымда+,

Мынадай сұрақтар туады ойымда:

 5 Сен оны періштелерден* сәл төмен қойдың,

Ұлылық пен салтанатты тәж етіп кигіздің.

 6 Қолыңнан шыққан күллі жаратылысты соның билігіне тапсырдың+,

Бәрін де аяғының астына салып бердің:

 7 Ұсақ малды да, ірі қараны да,

Даладағы жабайы аңдарды да+,

 8 Әуедегі құстар мен теңіздегі балықтарды да,

Теңіз ағысымен жүзетін күллі тіршілік атаулыны да.